نگاهی به فرهنگ نذری در عاشورا / نیازمندان را دریابیم
گروه اجتماعی: این روزها شبکه‌های مجازی پر است از انتقاداتی که مستقیم و غیرمستقیم فرهنگ نذری دادن را نشانه رفته‌اند.
به گزارش بولتن نیوز، این هجمه در حالی فرهنگ دیرین مردم ایران را نشانه رفته است که نذری از دیرباز بافرهنگ ملی – اسلامی ایرانیان گره‌خورده است.
در حالی فیلم‌های متعددی از صف‌های طولانی برای دریافت نذری در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود و قابلمه‌های خالی با ریشخند مخالفان این فرهنگ پر می‌شوند که این فرهنگ دیرینه ایرانی اتفاقاً سویه‌های حمایتی جدی از فقرا و نیازمندان را در خود جای‌داده است.
نذری در فرهنگ ایرانی سابقه‌ای دیرین دارد. بسیاری از مردم خوردن غذای نذری را مطبوع می‌دانند و معتقدند قربانی و نذری، خود خوراکی بهشتی را برای ساکنان زمین فراهم می‌کند. از سوی دیگر اگر نگاهی به اطراف بیندازیم می‌بینیم عکس آنچه گفته می‌شود، نیازمندان نیز در این ایام محرم از غذاهایی که در سفره امام حسین تهیه می‌شوند، بهره می‌برند و گرسنه‌ای باقی نمی‌ماند.
شاید بهتر باشد به‌جای هجوم به اقدامی پسندیده که در دهه محرم اتفاق می‌افتد بهتر باشد تلاش برای فرهنگ‌سازی برای چنین برخوردی در سایر روزهای سال صورت گیرد. سیری جامعه نیز تنها به خوراک محدود نمی‌شود و در اقداماتی فراتر، می‌توان با تکیه‌بر آموخته‌های معنوی از قیام عاشورا، راه و رسم زندگی را نیز آموخت و آموزش داد.
این روزها همسایه‌ها از همسایه‌ها بیش‌ازپیش باخبرند. آن‌ها که نذری دارند، در خانه‌های همسایه‌ها را به صدا درمی‌آورند تا به قول ایرانی‌ها تعداد افراد بیشتری را میهمان سفره حسین علیه‌السلام کنند.
این در حالی است که هجوم به این فرهنگ خود از اقدامات ناپسندی است که چند سالی است باب شده و با ظهور شبکه‌های اجتماعی، اتفاقاً بیش‌ازپیش بالاگرفته است.
فیلم‌ها و عکس‌هایی که سرنشینان خودروهای لوکس را در جستجوی نذری نشان می‌دهد، نشانه‌ای از ناپسندی این فرهنگ نیست بلکه نشانه‌ای است از برخورد غیرفرهنگی جماعت کوچکی که هنوز آداب نذری و شأن نزول آن را نمی‌دانند.
کم‌کاری نهادهای فرهنگی برای فراگیر کردن این فرهنگ که بخشش و هبه و توجه به نیازمندان و برادران و خواهران دینی را در خود دارد، در این میان قابل‌اغماض نیست و شاید بهتر باشد به‌جای انتقاد از فرهنگ دیرین و پسندیده ایرانی – اسلامی، کم‌کاری نهادهای فرهنگی در شناساندن ظرفیت‌های بزرگ این فرهنگ موردتوجه قرار گیرد.
سفره عاشورا تمامی سال می‌تواند پهن بماند اگر ما بخواهیم و نهادهای فرهنگی نیز با کارکردی مؤثر ثمرات آن را به جامعه بشناسانند. در این سفره هم‌غذای جسم هست و هم‌غذای روح.
کسانی که در دهه محرم سفره‌های امام حسین را می‌گسترانند می‌توانند با روشنگری و حمایت‌های بنیان‌های فرهنگی به وسعشان، در تمامی سال این اقدام را ادامه دهند. از ماهی هزار تومان تا هر میزان که می‌توانند، کمک به نیازمندان را در دستور کار قرار دهند. نکته اینجاست که نذری دادن و عزاداری برای امام حسین، بیش از آنکه اقدامی حکومتی و ستادی باشد، اقدامی مردمی است و لایه‌های متعدد مردم خودجوش چنین اقداماتی را در دستور کار قرار می‌دهند.
فراموش نکنیم که شکل دادن به اقدامات خودجوش دینی و فرهنگی بدون آنکه اصل اقدام از مردم گرفته شود، مهم‌ترین کارهاست و زمین را برای ساکنانش سزاوارتر می‌نماید.
فرهنگ عاشورا باید در روزهای دیگر عاشورا تکثیر شود نه اینکه حتی این اقدام خودجوش با هجمه آگاهانه و ناآگاهانه برخی زیر علامت سؤال قرار گیرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
---
اگر می خواهیم خداوند نذورات و صدقات ما را بپذیرد و پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) از ما راضی و خوشنود شوند باید همیشه از فرهنگ نذر و اطعام خدا پسندانه که با احکام شرعی دین مطابق و هم آهنگ است بی کاستی و فزونی پیروی کنیم.
باید با دوری از من در آوردیهای بشری این فرهنگ را با برنامه ریزی مفید همیشه ترویج نماییم و گسترش دهیم .
اگر در زمینه ی آگاه سازی مردم به چگونگی دین داری درست برنامه ریزیها درست علمی نباشند بنا به روشنگریهای قرآن کریم همه ی زحمات و داراییهایی که در این راه با هر نامی هزینه می کنیم هدر می روند.
وظیفه ی مؤکد دین شناسان است که همیشه و پیوسته و در همه ی رسانه های گروهی با برنامه ریزیهای علمی روشمند و هدف مند موضوعی جاذبه دار مردم را با رسم و روش فرهنگ اصیل دینداری قرآنی آگاه سازند و از هدر رفتن آثار رفتارهای نیک و زحمات دینی آنان در نتیجه ی دین داری نادرست جلوگیری کنند و بدانند که در این زمینه تنها ارجاع به رساله ی عملیه فقها هرگز کفایت نمی کند.
دانی کف دست از چه بی موست
زیرا کف دست مو ندارد!؟
چه خوب شد که باز دوسته عزیزه! ما قلم فراسایی کرد و به ما یاد داد که چکار کنیم که نذورات ما خداپس ندانه شود! قبلا نمیدانستیم و از این بابت از ایشان جان چقدر جای متشکریم دارد.
حالا ولی نگفتی و پیشنهاد ندادی که چه کار باید کرد تا نذورات ما هم خردگرا و عقل اندود و عقلانی و فلسفی و جالب انگیز شود.خوب ایراد کلی به همه چیز گرفتن که هنر نیست.پیشنهاد داری؟؟
نوشته ای :
وظیفه ی مؤکد دین شناسان است که همیشه و پیوسته و در همه ی رسانه های گروهی با برنامه ریزیهای علمی روشمند و هدف مند موضوعی جاذبه دار مردم را با رسم و روش فرهنگ اصیل دینداری قرآنی آگاه سازند و از هدر رفتن آثار رفتارهای نیک و زحمات دینی آنان در نتیجه ی دین داری نادرست جلوگیری کنند و
"" بدانند که در این زمینه تنها ارجاع به رساله ی عملیه فقها هرگز کفایت نمی کند. ""
این دیگر برادر جان مالیخولیا و بیماری خود بزرگ بینی است ( البته بزرگ بینی از نوع پینوکیو نه ). چقدر پررویی و بیسوادی باید با هم اجین شوند تا کسی امر بر او مشتبه شود و به خود اجازه نوشتن چنین کامنت هایی را بدهد.
این کاربر عزیزه! ما که با سوء استفاده از آیات و احادیث شروع کرد تا مذهب شیعه را بکوبد روز بروز گرچه مجبور شده است نامی هم از معصومین ببرد لیکن اهدافش بر اصحاب رسانه و اهل فن پوشیده نیست.
روش کوبیدن دین با دین .
بهترین روش خراب کردن مطلبی دفاع غلط و استفاده از مطالب همان مطلب علیه خود آن است.
چندین بار برایت نوشته ام تو مذهب شیعه را با مسلک وهابیئت و سلفی ها و تکفیری ها اشتباه گرفتی .مفتی ها آنان حرف مفت میزنند مانند نظرات مشعشع جنابعالی نه مراجع تقلید شیعه در رساله های علمیه .
وهابی در لباس شیعه کمتر دیده بودیم.