گروه تئاتر و موسیقی: آش تازه... چایی تازه... آش داغ... بلالِ شیر بلاله... کباب لقمهای عمو علی رو از دست ندید و... جملاتی از این دست، جزئی جدایناپذیر از تئاتر شهر و محوطه دوستداشتنیاش در سالهای دور شده است.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه ابتکار، تغییر و تحولاتی که رفتهرفته تصویر یکی از ساختمانهای زیبای شهر را در ذهنمان تغییر داده و ماهیتش را هم... محوطه جلوی ساختمان که روزی برای انتظار و جمع کردن آدمها دور هم معماری و اجرا شده بود، امروز بدل به صندلی چاییفروشی شده که آنجا مینشیند و خستگیای در میکند تا دور بعدی را گرد ساختمان بزند و چای مانده توی فلاسکش را با مشتریهای بینوایی که اکثرا غریبه هستند و تنها وجه اشتراکشان باهم نیازمندیهای همشهری است؛ خالی و پر کند... حالا به تمام اینها، پیادهرویی که تبدیل به جمعهبازار شده و آشغالهای شبانه را هم اضافه کنید.
نتیجه آشفتهبازاری است که شهرداری تهران به عنوان نقش اصلی با کمکاری و رها کردن همهچیز به امان خدا مقصر است. شهردار تهران که پس از شکست در انتخابات به واسطه استراتژی غلطش که موجب سرخوردگی طرفدارانش هم شد، شهر را به کلی رها کرده و در انتظار نتیجه شورای شهر است. نتیجهای که مشخصا موجب تغییر شهردار و مدیرانش خواهد شد اما دلیل این کمکاری در سطح مدیریتی چیست؟ قالیباف که پیشتر ادعا کرده بود تا روز آخر به خدمتش به مردم ادامه خواهد داد؛ نهتنها حرفهایش یادش رفته که این روزها سخت مشغول نامهبازی با «جوانان انقلابی » است؛ جوانانی که کمترین توجهی به حرفهای شهردار سابق و شکستخورده اصلی انتخابات ندارند. درمورد وضعیت نگرانکننده تئاتر شهر که موجب فراری دادن عدهای از طرفداران نمایش یا پناه بردن عده دیگری به ساختمان و کافههای محصور و سوق دادن بخش دیگری از مخاطبان به دیگر تئاترها شده، با پیمان شریعتی، رئیس مجموعه تئاتر شهر همصحبت شدیم که در ادامه میخوانید...
آدمهای متفاوتی اینجا میآیند
پیمان شریعتی درمورد وضعیت تئاتر شهر و محوطهاش میگوید: «این حوزه به طور خاص، نیازمند پیگیریهای جدی است. بارها با دوستان در شهرداری تعامل و همکاری داشتهایم و آنها هم همیشه سعی کردهاند در روزهای خاص که مراسم و یا جشنواره برپاست، تمام تلاششان را بکنند و فضا را برای برگزاری برنامه مورد نظرمان آماده کنند. پیش از این با همکاری مامورهای شهرداری که نهایت تلاششان را کردند، ضلع غربی محوطه که به خیابان ولیعصر منتهی میشود را برای ما آماده و مهیا کردند. تلاشی که به واسطه ماموران شهرداری منطقه یازده انجام شد اما موضوع پیادهروی جلوی مترو و دستفروشهای آنجا به شهرداری منطقه یازده مرتبط نیست و مربوط به ناحیه دیگری است.» او درمورد شلوغیهای اطراف تئاتر شهر میگوید: «متاسفانه به ایامی مانند عید نوروز و یا تابستان که میرسیم، دستفروشهای مترو و فضای جلوی مترو، هم زیاد میشوند و تنها راه جلوگیری از تشدید این وضعیت بحث جداسازی است. موضوعی که با کشیدن حصار دور ساختمان عملی میشود. در وهله اول تنها اطراف ساختمان را و در ادامه محوطه ساختمان...»
شریعتی معتقد است: «ساختمان تئاتر شهر، از اِلِمانهای باارزش شهری است و باید تکلیف تمام محوطهاش از سنگفرش و نیمکتها و فضای نشیمن مشخص شود. تلاشهای بسیاری در مورد این مسئله انجام شده اما دلایلی چون تغییرات در شهرداری، موجب تشدید این اتفاقها شده است و باید با تلاش و رایزنی با تمام نهادهای مربوط مثل شهرداری و نیروی انتظامی از تشدید این وضعیت جلوگیری کنیم. حراست از فضای تئاتر شهر و پارک دانشجو که بخشی از فضای فرهنگی شهر است، باید به درستی انجام گیرد چرا که نگرش فرهنگی در محیطی اینچنینی باید همسو با مکان باشد ولی ما همچنان در این تعاریف مشکل داریم. آدمهایی که به محوطه تئاتر شهر میآیند، صبحها طیف خاصی هستند و از ظهرها آدمهای دیگری به اینجا میآیند و همچنین این اتفاق عصر هم تکرار میشود و در آخر شبها آدمهای دیگری برای گذراندن وقتشان در محوطه جمع میشوند.
رییس تئاتر شهر درمورد تاثیر چنین وضعیتی بر میزان استقبال از نمایشهای تئاتر شهر میگوید: «این نکته را بگویم که این اتفاقها تاثیری روی میزان استقبال مخاطبان نمایش از نمایشهای تئاتر شهر نداشته است و آمار نشان میدهد در سالهای اخیر، با افزایش مخاطب روبهرو بودهایم اما تاثیر جو غیرفرهنگی و اتفاقهایی اینچنینی تاثیرگذار است و نگاه مخاطب را به فضا تغییر میدهد.» پیمان شریعتی درمورد وضعیت فیزیکی ساختمان تئاتر شهر هم میگوید: «تئاتر شهر بنایی ماندگار است و با تلاشی که صورت گرفته و البته همکاری بخش عمرانی وزارت فرهنگو ارشاد اسلامی، تاسیسات ساختمان نوسازی شده و تغییرات زیادی کرده است.
درمورد موضعی هم که راجع به ترک برداشتن ساختمان در بخش زیرزمین، سال گذشته منتشر شد باید بگویم که این موضوع مربوط به گودبرداری برای ساخت پارکینگ بود که با ترمیم ساختمان حل و برطرف شد.» هنوز یک ماه از سرقت دستگیرههای درهای ورودی ساختمان تئاتر شهر نگذشته است. دستگیرههایی که با توجه به قدمت ساختمانی که در فهرست میراث ملی ثبت شده، باارزش بودند و البته موارد دیگری که جلوی رسانه ی شدنشان گرفته شد. همچنین نیمهشبها، تئاتر شهر پاتوق آدمهای عجیب و غریبی است که وقتشان را برای درآوردن پول مورد نیاز و جور کردن متاعشان، با دزدین کاشی، دستگیره و خراب کردن هر چیزی که دم دستشان بیاید، میگذرانند و ذرهای هم دلشان برای چیزی نمیسوزد چون معتقدند، هیچ آدمی در شهر به فکرشان نیست!
متاسفانه مکانی که میتوانست یکی از پاتوقهای توریستها باشد به محلی عجیب بدل شده برای آدمهای دورهگرد، معتاد و... اتئاتر شهر تنها محل نسبتا امن پسران متفاوت هم هست، آنهایی که جایی در تهران ندارند و وقتشان را در پارک دانشجو میگذرانند. به نظر میرسد شهرداری تهران در روزهای باقیمانده هیچ کاری برای این بنا و نقاط دیگر تهران نخواهد کرد و از طرفی خبری از تمیزی قبل از انتخابات هم نیست؛ زمانی که شهردار برای دیده شدن از هیچ کاری دریغ نکرد. تنها روزهایی که تهران پاکیزگی را به خود دید.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com