مدیر بنیاد پیشگیری از آسیبهای اجتماعی اظهار داشت: آسیبهای اجتماعی با پشت میز نشینی و حرفهایی که در حد وعده میماند حل نمیشود.
به گزارش بولتن نیوز، مصطفی راستینه مدیر بنیاد پیشگیری از آسیبهای اجتماعی ظهار داشت: آسیبهای اجتماعی با پشت میزنشینی و حرف هایی که در حد وعده می ماند حل نمی شود؛ در این میان مادران به عنوان ستون جامعه بیشتر از سایرین در معرض آسیبهای اجتماعی و به عبارتی در نوک پیکان این تهدیدها هستند.
راستینه اظهار داشت: به منظور ایجاد هم افزایی و تقویت هماهنگی بین دستگاه های اجرایی و در راستای پیشگیری و کاهش آسیبهای اجتماعی و مقابله با این تهدیدات، ستاد بحران پیشگیری از آسیبهای اجتماعی تحت نظارت بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی به صورت ماهیانه جلسه ای با سازمان ها و نهادهای دولتی و غیردولتی برگزار می کند.
وی افزود: یکپارچه سازی فعالیت سازمان ها در راستای پیشگیری و کاهش آسیبهای اجتماعی و همچنین تعیین اولویت انواع معضلات اجتماعی شهر تهران از جمله اهدافی است که ستاد بحران پیشگیری از آسیبهای اجتماعی آن ها را دنبال می کند.
مدیر بنیاد پیشگیری از آسیب های اجتماعی خاطر نشان کرد: در این راستا باید سایر دستگاه ها خود را مسئول و دارای وظیفه تلقی کنند و برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و جلوگیری از ابتلای گروههای حساس به انواع معضلات اجتماعی تلاش کنند.
راستینه تصریح کرد: امروز باید گفت که «معضلات و آسیبهای اجتماعی همه پایتخت نشینان را تهدید می کند» و این موضوع حاکی از حساسیت شرایط فعلی است.
وی تأکید کرد: مادران و زنان یکی از اقشار آسیبپذیر به شمار می روند که علی رغم اینکه اغلب آن ها جزء مخاطبان برنامههای بی قاعده ماهواره ای هستند، هیچگونه آموزشی مبنی بر چگونگی برخورد با آسیب ها و معضلات اجتماعی دریافت نمی کنند و به عبارت صریح به علوم و مهارت حل بحران مسلح نیستند. بحث صیانت و حفاظت از خانواده ها و در رأس آن آموزش مادران در مساله پیشگیری از ابتلا به معضلات اجتماعی امری ضروری است.
مدیر بنیاد پیشگیری از آسیبهای اجتماعی گفت: با پشت میز نشینی و کم و کاستی ها را به دیگران نسبت دادن، هیچ تغییری در وضعیت حاد آسیبهای اجتماعی تهران رخ نمی دهد؛ بلکه مسئولان باید برای رفع معضلات دیدی فراتر و دلسوزانه تر داشته باشند. برنامه های مصوب در این زمینه باید از حالت طرح ها و قول و وعده های کاغذی و زبانی خارج و اجرایی شود؛ حساسیت وضعیت آسیبهای اجتماعی به وضوح از شرایط ظاهری پایتخت و وضعیت قربانیان آسیب های اجتماعی این شهر مشخص است و بدیهی است که امر پیشگیری مقدم بر هزینه های گزاف درمان است.
راستینه ادامه داد: آسیبهای اجتماعی همه خانواده های پایتخت را مورد تهدید قرار داده است و اینکه برخی از مسئولان انگشت اتهام را برای سلب مسئولیت از خود به سوی دیگر سازمان ها نشانه می گیرند، تاثیری در کاهش معضلات اجتماعی نخواهد داشت؛ آنچه در مسأله پیشگیری از آسیبهای اجتماعی اهمیت دارد ایجاد هم افزایی و هماهنگی میان دستگاه های مسئول به عنوان امری اجتنابناپذیر است.
وی اظهار داشت: ستاد بحران پیشگیری از آسیب های اجتماعی طرح پیشگیری را به صورت آزمایشی در 3 منطقه 12-14-15 اجرا کرد؛ همچنین 120 مربی پیشگیری از آسیبهای اجتماعی تربیت شدند، اما به دلیل عدم همکاری برخی از نهادها نتیجه مورد نظر به دست نیامد؛ اغلب وعده ها تنها در حد حرف باقی مانده است و عملا اقدام خاصی تا به امروز در جهت تحقق اهداف صورت نگرفته است.