در گزارشات جهانی سازمان ملل متحد، رتبهی جهانی ایران با وضعیت بسیار بدی مواجه شده و با 74 رتبه تنزل در مشارکت الکترونیکی از سال 2012 تا 2016 در دولت الکترونیک و 6 رتبه سقوط EGDI از رتبهی ۱۰۰ در سال ۲۰۱۲ به رتبهی ۱۰۶ در سال ۲۰۱۶رسیده است...
گروه IT و فناوری: چند سالی است که سازمان فناوری اطلاعات ایران مانور زیادی روی دولت الکترونیک داده است؛ در حالی که این موضوع نه تنها در کارهای ضروری این سازمان قرار نگرفته بلکه سازمان مذکور در این زمینه، حتی اجازه کار کردن به دیگر نهادهای مرتبط را نمیدهد.
به گزارش بولتن نیوز، همین موضوع سبب شده که در گزارشات جهانی سازمان ملل متحد، رتبهی جهانی ایران با وضعیت بسیار بدی مواجه شده و با 74 رتبه تنزل در مشارکت الکترونیکی از سال 2012 تا 2016 در دولت الکترونیک و 6 رتبه سقوط EGDI از رتبهی ۱۰۰ در سال ۲۰۱۲ به رتبهی ۱۰۶ در سال ۲۰۱۶رسیده است.
در صورتی که در این چهار سال با همت وزارت ارتباطات و تأکید دولت تدبیر و امید، اینترنت ثابت و همراه در کشور گسترش یافته است. در بخش پهنای باند داخلی ظرفیت حدود ۶۰۰ گیگابیت در ثانیه در سال ۹۲ به ۱۰ ترابیت بر ثانیه(بیش از ۱۰ هزار گیگابیت بر ثانیه) در سال ۹۶ رسیده و در بخش بین الملل نیز پنهای باند حدود ۷۰ گیگابیت برثانیهای در سال ۹۲ به پهنای باند بین المللی حدود ۸۰۰ گیگابیت بر ثانیه در سال ۹۶ رسیده است.
از سویی با همت اپراتورهای همراه زمینههای خوبی در اجرای دولت الکترونیک، دولت همراه و شهر هوشمند فراهم شده است . یکی از این اقدامات ارائهی خدمات نسل چهارم و چهار و نیم تلفن همراه یا همان خانواده فناوری LTE در بیش از ۷۰۰ شهر و ارائهی خدمات نسل سوم تلفن همراه یا همان 3G در بیش از هزار شهر و روستاست. البته هم اکنون ۲۷ هزار روستای کشور نیز از خدمات اینترنت پر سرعت استفاده میکنند.
نگاهی گذرا به این زیرساخت وسیع و اجرای پایلوت های شهر هوشمند توسط برخی نهادهای وابسته به دولت و ریاست جمهوری در مناطق آزاد، نشان میدهد فرصتهای خوبی برای راهاندازی مناسب دولت الکترونیک و همراه وجود دارد اما سازمان فناوری اطلاعات ایران با دلایل واهی از این کار سرباز میزند.
این ضعف سازمان فناوری اطلاعات در اجرای شبکه ملی اطلاعات نیز تا سال ۱۳۹۵ مشهود بود. اما در این بخش محمود واعظی وزیر ارتباطات، افتتاح و توسعهی این شبکه را به مدیر جوان و تازه نفس شرکت ارتباطات زیرساخت سپرد تا شاهد افتتاح دو فاز اولیه از این شبکهی موثر در کشور برسیم.
حال نیز باید ضمن اتخاذ تدابیر مربوطه در مورد اداراهی سازمان فناوری اطلاعات در دولت دوازدهم، وزیر ارتباطات و رئیس جمهوری عملا میبایست سیاستهای زودبازده و تأثیرگذاری در بخش دولت الکترونیک داشته باشند تا جایگاه واقعی ایران در بخش دولت الکترونیک و مشارکت الکترونیک محقق گردد.
در این شرایط با وجود نتایج عملکرد ضعیف سازمان فناوری اطلاعات و فرصت سوزی چهارساله این سازمان که عملاً مبین این مهم است که توانایی لازم را در راهبری دولت الکترونیک را نداشته، از رییس جمهور انتظار میرود تحت فشارهای سیاسی و جناحی قرار نگیرد و از مدیران متخصص، کارآمد و جوان در این حوزه استفاده نماید.