رشید وطن‌دوست که در گنجه به دنیا آمده و در تبریز دیپلم گرفته بود، به تهران آمد و  ماجرای زندگی‌اش با اپرا گره خورد؛ همان سال‌ها تحت تعلیم دو معلم ایتالیایی قرار گرفت تا فنون آواز کلاسیک را یاد بگیرد و طولی نکشید که به استخدام اپرای تهران درآمد. دو دهه سولیست ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری و ده سال سولیست ارکستر ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی بوده است. بارها با اپراهای معروف آذری و اروپایی همکاری کرده و دو هفته پیش نیز در تالار وحدت روی صحنه رفته است. سال 1367 نشان درجه یک هنری را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته و سال‌هاست آموزشگاهی تاسیس کرده و آواز تدریس می‌کند. حتی اگر او را به نام نشناسید ممکن نیست اثر معروف «ورزشکاران... دلاوران، نام‌آوران به نام یزدان پیروز باشید» او را که با ارکستر صداوسیما تولید شده، نشنیده باشید؛ هنرمندی که یکی از خوانندگان سرود «ای‌ایران» هم بوده است.

اپرای تهران با تلاش‌های عنایت رضایی که در آلمان بود پا گرفت. سال 1346 اپرا به شکلی در ایران اجرا می‌شد که استادان آلمانی و ایتالیایی شگفت‌زده‌می‌شدند. رضایی اپراخوان‌های ایرانی را جمع‌آوری می‌کرد. مثلا حسین سرشار و احمد پارسی را از ایتالیا به ایران دعوت کرد و با آ‌نها قرارداد بست. آن زمان 16 نفر سولیست اپرا بودند. توجه به اپرا هم در میان علاقه‌مندان به موسیقی نسبتا چشمگیر بود. اوایل انقلاب همه رفتند و فقط من و اسفندیار قره‌باغی ماندیم. اپرا منحل شد و فقط ارکستر سمفونیک به فعالیت ادامه داد.

البته دلایل بروز این وضع، تا حدودی کلی است و مشمول کل موسیقی می‌شود. هر چند بسیاری از مردم همچنان پاپ گوش می‌کنند. البته من خودم هم پاپ گوش می‌کنم. منتها وقتی آواز کلاسیک، حجم بسیار کمی از تولید موسیقی ما را در برمی‌گیرد، انتظاری هم نمی‌توان داشت.

موسیقی ما پیش از همه اینها را داشته است. اما خب اپرا سال‌هاست تقریبا منحل شده است. مدت‌هاست اپرای کامل، یعنی اپرایی با گریم و لباس و بازی و ارکستر بزرگ نداریم. یکی دو اجرا البته اخیرا داشته‌ایم که امیدوار‌کننده بوده است. همین تلاش‌ها نشان می‌دهد که فضا آماده است.

تخصص من اپراست، بنابراین نگاهم به اثری که مدعی اپراست، تخصصی است. از همین رو من اساسا اینها را اپرا نمی‌‌دانم. وقتی آواز ایرانی را با این موسیقی همراه می‌کنیم دیگر درباره اپرا حرف نمی‌زنیم. من به تلفیق این دو نوع تحت هر شرایطی اعتقاد ندارم.

پیش از این‌که فواید یا مضرات آن را بررسی کنیم، باید بگویم که این تلفیق، منجر به ناسازه‌ می‌شود. هر کس کار خودش را بکند بهتر است. من پیش از انقلاب اپرای «خسرو و شیرین» را که حسین دهلوی نوشته بود، دیدم. حسین سرشار برای این اپرا می‌خواند. دهلوی همچنین اپرایی نوشت برای بچه‌ها به نام «مانی و مانا» و نقشی را هم من خواندم اما اجرا نشد. انقلاب که شد، انتظار داشت اثر اجرا شود اما نشد. اما توجه داشته باشید که این آثار با تاکید بر موسیقی ایرانی نوشته شد و در عین حال کسانی که می‌خواندند اپراخوان بودند و نه کسانی که آواز ایرانی بخوانند. تفاوت در این است. آن موسیقی‌ها مبتنی بر موسیقی کلاسیک بود و نه موسیقی دستگاهی ما.

بازخوانی قطعات قدیمی را دوست دارم البته باید توجه داشته باشیم که این قطعات را بدرستی اجرا کنیم زیرا همه با این قطعات خاطره دارند و نباید با یک اجرای بد ذهنیت مخاطبان را عوض کنیم. من خودم 25 قطعه از قطعات قدیمی را بازخوانی کرده‌ام. این قطعات شامل «مرا ببوس»، «نفرین»، «بارون بارونه»، «گل یخ»، «وطنم» و... است. این قطعات باید بدرستی اجرا شود تا در ذهن‌ها به همان زیبایی قبل ماندگار شود. نباید ذهنیت‌ها را خراب کنیم.

ببینید من به عنوان خواننده اپرا صداسازی کار کرده‌ام که خب اساس اپراست. اما همین صداسازی‌ها می‌تواند به خواننده‌های موسیقی پاپ کمک شایانی کند. اغلب خواننده‌های ما که در موسیقی پاپ فعالیت می‌کنند، آواز کار نکرده‌اند؛ صدایی خدادادی دارند و آواز خوانده‌اند. مشکل اغلبشان این ا ست که آموزش ‌ندیده‌اند. ندانستن تکنیک‌ها چه آسیب‌هایی که به موسیقی ما نزده است. برخی، یکی دو آواز برای جمع دوستان می‌خوانند و تعریف و تمجید می‌شنوند و تصمیم می‌گیرند وارد فضای حرفه‌ای شوند. زنده‌یاد مرتضی حنانه می‌گفت خیلی‌ها آواز می‌خوانند اما خواننده نیستند. اما این‌که پرسیدید چه کسانی از خواننده‌های پاپ این مقوله را جدی گرفته‌اند، باید از نیما مسیحا نام ببرم و محسن یگانه و البته محسن چاوشی. اما محمد نوری فوق‌العاده بود؛ لطیف و رمانتیک.

 قطعه «جاده لغزنده است» که پیش از این در کنسرت‌های اخیر «داماهی» نیز اجرا شده، یکی از قطعات پرطرفدار این گروه است؛ قطعه‌ای با شعری از محمود طلوعی که به لحاظ کلام و موسیقی، فضای متفاوتی نسبت به کارهای پیشین آنها دارد.

رضا کولغانی خواننده گروه درباره این قطعه گفت: این قطعه بیان‌کننده حال و هوای این روزها و ادای دینی به موسیقی خیابانی و بچه‌هایی است که کنار خیابان ساز می‌زنند و از این راه نان در می‌آورند. در واقع، فضایی اجتماعی و انتقادی دارد که حرفش را به طور مستقیم بیان می‌کند. ما امیدواریم با توجه به روندی که در این ۴ سال طی کرده‌ایم، بتوانیم در آینده هم نسبت به اتفاقات اجتماعی، فعال‌تر باشیم.

کولغانی درباره بخش موسیقایی این اثر که فضای اینسترومنتال (سازی) کمتری در آن شنیده می‌شود و توجه ویژه‌ای روی لحن و کلام دارد، بیان کرد: موسیقی این کار نسبت به آثار گذشته کمی پاپیولارتر شده و نزدیک به موسیقی راک است. در حقیقت اولین کار ترکیبی راک و فیوژن ما محسوب می‌شود و با صدایی که تا الان از «داماهی» شنیده‌اید تفاوت زیادی دارد. عودنوازی ابراهیم علوی در این قطعه، فضای عجیب و غریبی را خلق کرده و نقش گیتار الکتریک را ایفا می‌کند. حمزه یگانه هم با سینتی‌سایزر و کیبورد فضاسازی متفاوتی انجام داده است. در کنار آنها، دارا دارایی (گیتارباس) و آرش پژندمقدم (درامز) هم بستر مناسبی را برای ارائه یک موسیقی متفاوت از داماهی آماده کرده‌اند.

وی درباره بازخوردهایی که از این قطعه در کنسرت گرفته‌اند توضیح داد: خوشبختانه در کنسرت‌ها استقبال خیلی خوبی از این قطعه شد؛ مخصوصاً وقتی آن را برای اولین‌بار در فضای باز نیاوران اجرا کردیم. در واقع بیشترین بازخورد را از قطعات «جاده لغزنده است»، «دیوانه» و «مُردن مردانه» گرفته‌ایم و مدت زمان زیادی است که یک عده منتظر انتشار این قطعه هستند.

کولغانی درباره تازه ترین آلبوم گروه هم بیان کرد: آلبوم دوم هم مثل همین قطعه، کلام‌محور است. خودمان تجربه‌های جدیدی را در کنار مردم داشته‌ایم و به این واسطه کارها یک مقدار پاپیولارتر شده‌اند. البته همچنان در آنها شناسنامه و امضای «داماهی» حفظ شده است. اگر بخواهم کمی ملموس‌تر درباره آن توضیح دهم می‌توانم به قطعه «دیوانه» اشاره کنم که خودش می‌تواند مثالی برای این داستان باشد؛ قطعه‌ای کلام محور که سازها در آن، کلام را همراهی کرده و بستر مناسبی برای بهتر شنیده شدن آن مهیا می‌کنند. در واقع قصد داشتیم در آلبوم بعدی، هم به کلام و هم به موسیقی توجه ویژه‌ای داشته باشیم تا هم حرفی برای گفتن داشته باشند و هم بتوانند تا حدی موسیقی خوب را به گوش مردم برسانند. البته تهیه‌کننده ما هم تأثیر زیادی در این ماجرا داشت؛ او ایده‌های جذابی داشت که مثلا در قطعه «دیوانه» نمود پیدا کرده است.

آلبوم دوم «داماهی» ظرف شش ماه آینده، روانه بازار موسیقی می‌شود اما قرار است تا پیش از انتشار آلبوم، داماهی چند تک‌قطعه دیگر هم منتشر کند و علاوه بر آن با مخاطبانش در سالن‌های کنسرت تهران و شهرستان دیدار داشته باشد که به زودی برنامه این اجراها نیز اعلام خواهد شد.

نمایش «نمی دونم فردا چی می‌شه» نوشته تنسی ویلیامز و کارگردانی فریبرز  کریمی که پیش از این نیز در فستیوال های مختلفی به صحنه رفته بود، قرار است خرداد ماه در دو جشنواره act در بیلبائو اسپانیا و Vreme بلغارستان اجرا شود.

این دو جشنواره پشت سر هم و از ۱۷ تا ۳۰ خرداد ماه برگزار می‌شوند که جشنواره act به صورت رقابتی و جشنواره Vreme به شکل غیررقابتی هستند.

همچنین قرار است این اثر نمایشی مردادماه نیز در فستیوال Kestenburg بوسنی حضور داشته باشد.

نمایش «نمی‌دونم فردا چی می شه» پیش از این در سال ۹۱ در پانزدهمین جشنواره تئاتر دانشگاهی اجرا شده بود. همچنین در سال ۹۳ نیز با تغییراتی بنیادین در اجرا به عنوان پایان نامه بازیگری نوید فیاض بازیگر این نمایش اجرا و به عنوان پایان نامه برتر انتخاب شد. این اثر نمایشی در سال ۹۴ در ۲ فستیوال در کشورهای هلند و کرالای هند به صحنه رفته و مورد استقبال قرار گرفت.

در اجرای مجدد این نمایش تغییری در شیوه اجرایی داده نشده اما احسان بهلولی جایگزین نوید فیاض شده است. شکیبا فدایی دیگر بازیگر این اثر نمایشی است. دیگر عوامل «نمی دونم فردا چی می شه» عبارتند از طراح لباس: نسرین خرمی، طراح ویدئو: پانته آ آرمانفر، آهنگساز: سارا بیگدلی شاملو، نیما عقیانی، طراح گرافیک: پرناز کریمی.

این نمایش درباره زن و مردی است که در روزمرِگی زندگی گرفتار هستند و هر کدام مشکلات شخصی خودشان را دارند. مرد از کمبود اعتماد به نفس و لکنت زبان رنج می برد و در یک پانسیون زندگی می کند و تنها دلخوشی اش این است که بعد از ظهرها به منزل زن برود و با او قهوه بنوشد. زن هم با مشکلاتی روبرو است اما به دنبال تغییر است. در حقیقت این زن و مرد عاشق یکدیگر هستند اما نمی توانند این عشق را به هم بازگو کنند.

همچنین نمایش «مده‌آ» به کارگردانی فریبرز کریمی که پیش از این در سال ۹۴ در تماشاخانه موج نو اجرای عمومی شده بود نیز قرار است تیرماه امسال در چهل و یکمین دوره فستیوال International mono drama and mime festival صربستان حضور پیدا کند.

این فستیوال، جشنواره حرفه ای سولو پرفورمنس است که در آن نمایش های مونولوگ و تئاترهای مایم اجرا می شود. نمایش «مده آ» نیز مونولوگی بر اساس داستان اصلی نمایشنامه «مده آ» اوریپید است و در حقیقت یک برداشت موازی از «مده آ» به حساب می آید.

عوامل این اثر نمایشی عبارتند از بازیگر: آوا درویشی، طراح صحنه: مصطفا مرادیان، طراح لباس: نسرین خرمی، طراح صدا: کسرا پاشایی، طراح گرافیک: پرناز کریمی، طراح ویدئو: پانته آ آرمانفر، امین بنی طبا، نوید فیاض.

نشست خبری و رونمایی از مجموعه تصویری آلبوم دوران عشق اثری از گروه موسیقی سور با آهنگسازی جمشید صفرزاده و با صدای سالار عقیلی که از سوی نشر آوای باربد. تولید شده در شهر کتاب ابن سینا برگزار می شود.

در این آیین که پنجشنبه چهار خرداد از ساعت 9 و نیم تا یازده صبح برگزار خواهد شد سالار عقیلی جمشید صفرزاده و دیگر عوامل تهیه این آلبوم از راوی عشق خواهند گفت. علاقه مندان می توانند برای شرکت در این مراسم به شهر کتاب ابن سینا به نشانی شهرک غرب انتهای خیابان ایران زمین مراجعه کنند.

پیمان بزرگ نیا پژوهشگر و سرپرست گروه موسیقی نواحی «سازینه» با اشاره به  تازه ترین فعالیت های انجام گرفته در این گروه بیان کرد: ما در فصل جدید کاری گروه «سازینه» تلاش کردیم تا با ایجاد تغییراتی اساسی در ترکیب گروه از این پس بتوانیم اجراهای بیشتری برگزار کنیم و به زودی شاهد دور تازه فعالیت این مجموعه با حضور هنرمندان برگزیده موسیقی اقوام ایران هستیم.

وی ادامه داد: البته همانطور که می دانید ایجاد یک گروه منسجم که بتواند به صورت مستمر در فعالیت های صحنه ای حضور داشته باشد نیازمند صرف هزینه هنگفت است که متاسفانه ما تاکنون قادر به پشتیبانی آن نبودیم، اما به هر حال با تلاش هایی که انجام گرفته هم اکنون در فضایی قرار گرفتیم که با وجود تمام این مشکلات می تواند گام جدید در فعالیت های گروه باشد. به همین منظور طی روزهای آینده تازه ترین کنسرت گروه در رفسنجان برگزار می شود و پس از آن نیز برنامه هایی برای اجرای زنده در تهران و شهرستان ها داریم که به زودی جزییات آن اعلام می شود.

سرپرست گروه موسیقی نواحی «سازینه» گفت: با پایان ماه مبارک رمضان ضبط آثار اولین آلبوم گروه «سازینه» آغاز می شود. محتوای این مجموعه هم که قرار است به صورت صوتی و تصویری در دسترس مخاطبان قرار گیرد با نگاه مردمی تر و شباهت های موسیقایی موسیقی اقوام ایران در حوزه شادیانه هاست که مطمئنم می تواند مورد پسند دوستداران موسیقی اقوام ایران قرار گیرد. این آلبوم مجموعه ای از ترانه های مرزهای جغرافیایی ایران است که این بار تلاش کردیم از حوزه مرزهای فرهنگی به ماجرا نگاه کنیم که چگونه این مرزهای فرهنگی موجب متصل شدن موسیقی فرهنگ های مختلف اقوام شده است.

بزرگ نیا که در سال های اخیر یکی از مجریان برگزاری ویژه برنامه های موسیقایی ماه رمضان به میزبانی نهادهای مختلف بوده است درباره ادامه فعالیتش در این زمینه بیان کرد: برای من جالب توجه است که تاکنون نهاد یا فردی برای اجرای برنامه های ویژه ماه مبارک رمضان تماس نگرفته است. البته شاید این موضوع اول به بودجه و دوم به بی‌رغبتی برخی از مجموعه ها برای برگزاری برنامه های اینچنینی بازگردد که امیدوارم فضا به گونه ای هدایت شود تا شاهد مغفول ماندن این آواها و نغمات آسمانی نشویم.

 «بی.بی.سی» نوشت: چهره‌های مطرحی چون «هری استایل»، «تیلور سوییفت» و «لرد» از کشته شدن حداقل 20 تن از شرکت‌کنندگان در کنسرت «آریانا گرانده» که در اثر انفجار بمب جان خود را از دست دادند، ابراز تاسف کرده و به بازماندگان‌شان تسلیت گفتند.

«آریانا گرانده» خواننده ۲۳ ساله این کنسرت که از لحاظ جسمی صدمه‌ای ندیده، پس از این اتفاق توییت کرد: «خُرد شدم. از اعماق قلبم متاسفم. هیچ کلمه‌ای برای بیان احساسم ندارم.»

این اتفاق بامداد سه‌شنبه در شهر منچستر انگلستان در سالن کنسرت «منچستر آرینا» روی داد و دست‌کم ۲۰ کشته و ۵۹ زخمی بر جای گذاشت. این سالن سرپوشیده ظرفیتی حدود ۱۸ تا ۲۰ هزار نفر دارد و یکی از محل‌های معروف برگزاری کنسرت موسیقی است.

حاضران در این کنسرت اکثرا نوجوانان و جوانانی بودند که بسیاری از آن‌ها از شهرهای مختلف به منچستر (که یکی از پایگاه‌های مهم موسیقی در اروپا محسوب می‌شود) آمده بودند. احتمال انتخاری بودن این حمله تروریستی وجود دارد.

«تیلور سوییفت» هم در توییتر خود نوشته: «افکارم،‌ دعاهایم و اشک‌هایم حول محور تمام کسانی است که تحت تاثیر تراژدی امشب منچستر قرار گرفته‌اند. همه عشقم را برای‌شان می‌فرستم.»

«هری استایلز» خواننده‌ گروه برنده جایزه «One Direction» در واکنش به این اتفاق نوشت: «به خاطر آنچه امشب در منچستر رخ داد،‌ قلبم شکست. برای همه کسانی که درگیر این جریان شدند، عشق می‌فرستم.»

«کیتی پری» خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی توییت کرد: «به خاطر خانواده‌های حادثه امشب قلبم شکسته. بخاطر «آری» قلبم شکسته. بخاطر وضعیت این دنیا قلبم شکسته.»

«نیکی میناژ» پیام خود را این‌گونه منتشر کرده: «قلبم برای خواهرم «آریانا» و همه خانواده‌هایی که تحت تاثیر این حادثه تراژیک در انگلستان قرار گرفته‌اند، به درد آمده. زندگی انسان‌های بی‌گناه از دست رفت. از شنیدن این خبر خیلی متاسف شدم.»

«لرد» خواننده و ترانه‌سرای جوان نیوزیلندی هم توییت کرد: «همه موسیقی‌دان‌ها امشب حالشان خراب است و مسئولند. اجراها باید برای شما امن باشد. این واقعا یک کابوس وحشتناک بود. برای منچستر و «آری» عشق می‌فرستم.»

«آریانا گرانده» خواننده و بازیگر آمریکایی که کار خود را از ۱۳ سالگی و تئاترهای موزیکال «برادوی» آغاز کرده، به زودی در بلژیک، لهستان، آلمان، سوئیس، فرانسه، پرتغال، اسپانیا،‌ایتالیا و آمریکای جنوبی هم اجرا دارد.

هنوز مشخص نیست کنسرت‌های بعدی این خواننده طبق برنامه اجرا می‌شوند و یا تغییر در برگزاری آن‌ها ایجاد خواهد شد.

 در بخش‌هایی از این یادداشت که نسخه‌ای از آن آمده است: «جناب روحانی دوست  داشتنی، از کارگر زحمتکش تا پزشک و مهندس تا کشاورز و دامدار تا پیر و جوان و خصوصا جامعه هنرمند برای حمایت از شما و باور شما حرفهای زیادی را تحمل کردند و امیدهای زیادی به وعده‌هاتان بستند. همه ما هم دعا می‌کنیم و هم درخواست که این دوره به ماها ثابت کنید اشتباه نکردیم و سلام‌هـای شما ، سلامی صادق بوده و هست.

آقای روحانی مردم من خسته از درد هستند. آنها جانشان را برای سرزمین‌شان گذاشتند و باور شما. مردم من هم تحریم را نمی‌خواهند هم تحقیر را . شما ثابت کردید که خادم این مردم هستید پس لطفا کسانی که فاسد و ظالم هستند به حق مردم از دولت مردمی‌تان دور کنید .... سفره مردم را دریابید که شرم پدران را نبینیم. کرامت هنر و هنرمند را برگردانید، رمضان امسال از شما " ربنای استاد را هدیه می‌خواهیم.»

جدیدترین آلبوم رضا صادقی با نام «یعنی درد» شامل دوازده قطعه به نام‌های «حال بارون»، «یعنی درد»، «همه اون روزا»، «من و یادت»، «معصومانه»، «دل دلا»، «یه چیزی کمه»، «آروم برم»، «همه چی خوبه»، «اولین بارون»، «من دوست دارم»، «دیگه تموم شد» منتشر شده است.

علاوه بر رضا صادقی که در این آلبوم برخی ترانه ها را سروده و ملودی ساخته، هنرمندانی مانند مهران خالصی، مسعود همایونی، بابک بابایی، مهرداد احمدزاده، نیکان، سعید زمانی، فرشید ادهمی، حدیث دهقان، فواد غفاری،صابر قدیمی و... همکاری‌هایی را داشته‌اند.

اولین سانس از کنسرت «مهدی یراحی» شامگاه گذشته اول خرداد در مرکز  همایش‌های برج میلاد برگزار شد. 

 

نورپردازی سالن در این کنسرت متفاوت از هر زمان دیگری بود. سالن جای سوزن انداختن نداشت. مهدی یراحی با تشویق‌های مداوم هواداران روی استیج آمد و قطعه «خاک» را اجرا کرد. 

 

یراحی از اینکه دوباره با هوادارن خود دیدار داشت، ابراز خوشحالی کرد و گفت: برای اولین کنسرت سال مرداد 92 در برج میلاد اجرا رفتم. خیلی خوشحال هستم که شما عزیزان باعث شدید، من نمره قبولی بگیرم و در این مسیر حرکت کنم. 

 

یراحی سپس، آهنگ «آخرین اسیر» و «آینه قدی» را اجرا کرد که با استقبال مخاطبان مواجه شد. 

 

شور و هیجان هواداران در برج میلاد ادامه داشت. یراحی در ادامه قطعه «عطر تو»  و «مجسمه» را خواند که  کنسرت حال و هوای دیگری به خودش گرفت.    

 

یراحی در ادامه اولین مهمان کنسرتش، علی تفرشی را به حاضران معرفی کرد. 

 

«سرما نزدیکه» و «بی‌سرزمین» قطعات دیگری بودند که به اجرا در آمدند. ضرب‌آهنگ‌‌ها و فراز و فرودها در اجرای یراحی، نمی‌گذاشت انرژی سالن کم شود.

 

در ادامه کنسرت یراحی به سراغ گیتارش رفت و شروع به نواختن کرد. وی همزمان آهنگ «از خودت خبر بیار» را خواند و هواداران با شور و هیجان او را همراهی می‌کردند. 

 

با درخواست هواداران، یراحی قطعه نفس را اجرا کرد و همه با هم هم‌خوانی کردند. 

 

«آشوب» و «چه چیزا شنیدم» قطعات بعدی بود که یراحی اجرا کرد. با فرا رسیدن لحظات ملکوتی اذان مغرب، برای دقایقی یراحی صحنه را ترک کرد و حاضران هم کمی استراحت کردند. 

 

بعد از اذان، یراحی آهنگ «امشبم گذشت» را خواند.  سپس یراحی قطعه پر طرفدار خود را که همه هوادارن منتظر آن بودند، اجرا کرد. قطعه «امپراطور» هیجان دیگری را به برج میلاد آورد و شور و نشاط حاضران در سالن را دو چندان کرد. 

  

در پایان مهدی یراحی آهنگ عربی معروف خود را اجرا کرد که با استقبال بسیاری از طرف حاضران روبرو شد. 

  

گفتنی است؛ شرکت «رویال هنر پارس» برگزارکننده این کنسرت بود.

مهرداد احمدزاده (نوازنده کیبورد و همخوان)، اکبر شهریاری (نوازنده پرکاشن)، مجید رضاپور (نوازنده درامز)، عظیم روحانی (نوازنده گیتار نایلون)، علی افلاطونی (نوازنده لید گیتار)، حامد حمیدزاده (نوازنده گیتاربیس)، امیر فقیه (سمپلر)، مهبد شفیع ‌نژاد (کیبورد)، مرسل وطنی (ساکسفون) مهدی یراحی را در این کنسرت همراهی کردند.

«دی روز» عنوان پروژه‌ای نمایشی به کارگردانی علی سرابی است که به زودی با حضور بازیگران عرصه نمایش به مدت پنج شب از 18 تا 22 خردادماه در سالن اصلی تئاترشهر خوانش و اجرا خواهد شد.

در این اثر بیش از 40 بازیگر تئاتر و سینما حضور خواهند داشت که بابک کریمی، رویا تیموریان، نازنین بیاتی و مهرداد صدیقیان به عنوان بازیگران و نقش‌خوانان جدید این پروژه معرفی شده‌اند.

در روزهای گذشته حضور رویا نونهالی، امیر آقایی، سحر دولتشاهی، پریناز ایزدیار هم در این پروژه قطعی شده بود.

«دی روز» پروژه‌ای نمایشی است که در آن پنج نمایشنامه از نویسندگان بزرگ تئاتر ایران در دهه هشتاد همچون «افرا» بهرام بیضایی، «کوکوی کبوتران حرم» علیرضا نادری، « تهران زیر بال فرشتگان» نادر برهانی مرند، «در مصر برف نمی بارد» محمد چرمشیر و «یک دقیقه سکوت» اثر محمد یعقوبی خوانش و 10  تا 15 دقیقه از هر اثر بصورت کاملا مینیمال اجرای صحنه‌ای خواهد شد.

این پروژه در پنج شب متوالی و با یک اجرا در هر شب در سالن اصلی تئاتر شهر برپا خواهد شد.

عوامل و دست اندرکاران « دی روز» عبارتند از: کارگردان: علی سرابی، طراح صحنه: آتوسا قلمفرسایی، آهنگساز: فردین خلعتبری، مجری طرح: نورالدین حیدری‌ماهر، مشاوره پروژه: صمد طالقانی، دستیارکارگردان و برنامه‌ریز: علی مردانه، منشی صحنه: شیما مرادی، مدیر صحنه: محمدرضا آل طاها ، داوود ونداده، مشاور رسانه‌ای: منصوره بسمل، عکاس و مجری تبلیغات: پیام ایرایی، گرافیست: سپیده رجبی.