رویای بر باد رفته

گروه فرهنگی: خروج بازیگران ایرانی و فعالیت در خارج از کشور چندین بار رخ داده بود و در عالم هنر و سینمای ایران, اتفاق غیر قابل تصوری نبوده است. اما کوچ ناگهانی تعدادی از بازیگران و اهالی سینما و تلویزیون در بازه زمانی کوتاهی موجب شد که اهالی فرهنگ و رسانه به تکاپو دربیایند تا ببینند قضیه از چه قرار است. کوچ بازیگران ایرانی به شبکه جم را می توان سرآغازی دانست برای بخش دیگری از پروژه تخریب فرهنگی جامعه ایرانی.

 

به گزارش بولتن نیوز، پیش از آن شبکه جم از سریال های ترکیه ای برای نیل به مقاصد خود استفاده می کرد اما بعد از کوچ بازیگران ایرانی فاز جدیدی را برای جنگ فرهنگی آغاز کردند. علت اصلی استفاده از بازیگران ایرانی همذات پنداری بیشتر مخاطبین و اثرگذاری بالاتر بر روی آن ها بود تا بهتر بتوانند اهداف شوم خود را عملی کنند. هم چنین حضور چهره های معروف تر باعث جذب سرمایه گذار و به دست آوردن سود سرشار به نفع مدیران شبکه جم می شد.                     
               
این که چرا بازیگران سینما و تلویزیون ایران به این شبکه ها پیوستند مساله مهمی است. سیستم نادرست توزیع نقش و مافیایی که وجود دارد و عدم تعادلی که در نقش های نوشته شده در سینما و تلویزیون ایران برقرار است, به صورت خودکار بخشی از بازیگران و کارگردانان را از چرخه فعالیت خارج می کند. بعضی که برای هنر و شخصیت خویش ارزش بیشتری قائل هستند هر سختی ای را به جان می خرند اما حاضر نمی شوند عزت و شرف و هنر خود را بفروشند و برخی به دلیل عزت نفس پایین تن به این خفت می دهند.

از سوی دیگر تنها بی کاری را نمی توان دلیلی برای این کوچ دانست. زیرا بازیگرانی هم چون رابعه اسکویی و چکامه چمن ماه در حال فعالیت بودند و آثارشان یا در حال نمایش بود و یا قرار بر پخش آن ها بود. امثال این دو یا از روی سادگی و وعده های رنگارنگ و شرایط جذاب تر به آن شبکه پیوستند و یا برای رسیدن به شرایطی که متفاوت با ایران باشد و در واقع کشف حجاب و پیروی نکردن از اصول اخلاقی جامعه ایرانی.                 

مساله آزاردهنده دیگر برای خود این افراد این بود که اگر بر بار هنری و کیفی آن ها افزوده می شد و سابقه درخشانی پیدا می کردند شاید کارشان را می شد کمی راحت تر پذیرفت اما آن ها به هالیوود نپیوستند. آن ها به جایی رفتند که نه سابقه درخشانی برایشان حساب می شود و نه می توانند به گذشته برگردند. آن ها با پذیرش قواعد و هنجارهای شبکه جم، هنجارها و قوانین و ارزش های ایران و جمهوری اسلامی را زیر پا گذاشتند و نسبت به آن ها دهن کجی کردند.

 

حال اما چون متوجه شده اند خبری نیست و چیزی به دست نمی آورند، با اظهار پشیمانی و سرخوردگی تقاضای بازگشت و ادامه فعالیت در ایران را دارند. به ایشان باید گفت آن زمانی که قصد رفتن کردید مگر به فکر امروز خود نبودید؟! چه چیزی را برای شما ترسیم کردند که حاضر شدید جلای وطن کنید و بدتر از آن پل های پشت سرتان را نیز خراب کنید.
         
این افراد در شبکه جم با مشکل مهم دیگری نیز مواجه شدند. وعده های مالی مناسب آن ها را اغوا کرد تا در این شبکه حضور پیدا کنند اما پس از گذشت مدتی نه تنها آن وعده ها محقق نشد، بلکه تقاضای روابط نادرستی نیز به ایشان داده شد و حتی دریافت حقوق معوقه ایشان را به برقراری این گونه روابط پیوند دادند. علاوه بر آن چنان آثار این شبکه ضعیف بودند که خود این بازیگران با پی بردن به ضعف ساختاری آن ها از یک سو و عدم پرداخت حقوق ها از سوی دیگر و فساد اخلاقی موجود در آن، باعث شد که اکثرا از رفتن خود پشیمان شوند و قصد بازگشت نمایند.
        
جالب اما واکنش وزارت ارشاد و مدیریت سازمان سینمایی به این قضیه می باشد. تنها سکوت کردند و نظاره؛ تا زمانی که این افراد قصد بازگشت نمودند که مدیریت وقت سازمان سینمایی به یاد موضع گیری در قبال این اتفاق افتاد. باید توجه داشت که اگر مدیریتی کارآمد و هوشمند در این قضیه وجود داشت، هرگز چنین امری میسر نمی شد. و این گونه است که هم چنان پای یک مدیر بی کفایت در میان است.