گاه انسان چنین حساب میکند که به حال خود رها شده است، نه هدفی در آفرینش او بوده و نه برنامهای برای زندگیش معین گردیده است. این انسان اگر به گذشته خود بنگرد، آیا نمیداند که زمانی نطفهای بیش نبود و در این نطفه همه ابعاد وجودی کنونی او نهفته بود؟
گروه دین و اندیشه: حجت الاسلام دکتر سوزنچی از اساتید دانشگاه، هر روز یک آیه قرآن را با ترجمه و چند حدیث تفسیری و چند نکته در تدبر آن آیه منتشر می کند. بولتن نیوز نیز در راستای ترویج چنین اقدامات ارزشی این سلسله مطالب را به صورت روزانه منتشر می کند.
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، در مطلب روز 5 اردیبهشت به آیه 37 سوره قیامت پرداخته شده و در آن آمده است:
أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنی
سوره قیامت (75) آیه 37
ترجمه
آیا نطفهای نبود از منیای که مقدر میشود؟!
معانی لغات
«مَنِيّ» و «يُمْنی»
هر دو از ماده «منی» میباشند. این ماده در اصل به معنای «تقدیرِ» (=اندازهگیریِ) چیزی میباشد ویا اینکه حکمی در مورد آن چیز محقق گردد. به «منیِ» انسان و حیوانات از این جهت «منی» میگویند که خلقت آنها از این طریق مقدر شده است. (معجم المقاييس اللغة، ج5، ص276؛ مفردات ألفاظ القرآن، ص779) برخی گفتهاند اصل این ماده به معنای «میل به حصول چیزی است که البته در آن نوعی تقدیر و اندازهگیری هم مد نظر باشد. (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج11، ص186) و «منی» همچنی به معنای «قصد» هم به کار رفته است (لسان العرب،ج15، ص293) که ممکن است «منی» اصطلاحی هم از این جهت باشد که بروز و ظهور نوعی قصد و میل است.
در تفاوت «نطفه» با «منی» هم توضیح دادهاند که «نطفه» در اصل به معنای «آب قلیل» بوده است و به خاطر کثرت استعمالش در مورد «منی» کمکم فقط این معنا از آن فهمیده میشود؛ اما «منی»، از این جهت بر آن اطلاق میشود که فرزند از آن مقدر میگردد (الفروق فی اللغة، ص307)
«أمنی یُمنی» را اغلب به همان معنای «مقدر کردن» دانستهاند و لذا تعبیر «أَ لَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى» اشاره است به منیای که به اراده خداوند انسان از آن مقدر میشود (تاجالعروس، ج20، ص200) و برخی آن را هممعنای «منی الرجل» (منی از آن مرد خارج شد) دانستهاند [یعنی اشاره است به منیای که از انسان خارج میشود] (كتاب الماء، ج3، ص1219؛ لسان العرب، ج15، ص293).
«مَنِیّة» به معنای «مرگ» است از این جهت که برای همگان مقدر شده است.
«تَمَنِّي» (قصص/82) به معنای آرزویی است که شخص در نظر گرفته است (معجم المقاييس اللغة، ج5، ص276) و گفتهاند در واقع یک نوع معین و مقدر کردن چیزی در ذهن است و چون غالبا بر اساس تخمین و گمان بوده است و غالبا نادرست درمیآمده، اغلب برای آرزوهای بیپشتوانه به کار میرود [در فارسی تعبیر «تمنا کردن» از همین ماده است].
«اُمْنِيَّة» (حج/52) هم صورتی است که از تمنای چیزی در ذهن حاصل میآید و جمع آن «أَمانِيَّ» (بقره/78، نساء/123) میباشد. وقتی به وزن تفعیل برود «منّی یمنّی» (نساء/119-120) به معنای آن است که با مشتبه کردن امور، امنیه و آرزویی در شخصی ایجاد کنند (مفردات ألفاظ القرآن، ص780)
ماده «منی» با مشتقات فوق جمعا 21 بار در قرآن کریم به کار رفته است.
به لحاظ نحوی، «مِنْ مَنِيٍّ» جار و مجروری است که متعلق است به «نطفة»؛ و «يُمْنی» فعل مجهول است که در مقام صفت برای «منیّ» میباشد.
حدیث
1) از امام باقر ع روایت شده است: عجب از خودخواه فخرفروش! فقط از نطفهای آفریده شده و سپس به صورت جنازهای درمیآید و در بین این دو نمیداند که با او چه میشود.
الكافي، ج2، ص329؛ المحاسن، ج1، ص242
2) امام حسین ع در فرازی از دعای عرفه میفرمایند: خدایا ! ... به نعمتت، [آفرینش] مرا آغاز کردی قبل از اینکه چیز قابل ذکری باشم؛ و مرا از خاک آفریدی، سپس در صُلبها سکونت دادی، ایمن از آسیب حوادث و گردش روزگار ... پس آفرینش مرا از منیای که مقدر شده [یا: منیای که بیرون ریخته شده] ابداع نمودی؛ سپس مرا در ظلمتهای سهگانه، بین گوشت و پوست و خون، جای دادی؛ مرا بر آفرینش خود شاهد نگرداندی و چیزی از کارم را به خودم وانگذاشتی.
سپس مرا به دنیا آوردی در حالی که تمام و کامل بودم و در گهواره حفظم کردی در حالی که طفلی شیرخوار بودم و از شیری گوارا غذایم دادی و ...
الإقبال بالأعمال الحسنة، ج2، ص75
تدبر
1️⃣ گاه انسان چنین حساب میکند که به حال خود رها شده است، نه هدفی در آفرینش او بوده و نه برنامهای برای زندگیش معین گردیده است. این انسان اگر به گذشته خود بنگرد، آیا نمیداند که زمانی نطفهای بیش نبود و در این نطفه همه ابعاد وجودی کنونی او نهفته بود؟
بویژه با پیشرفت علم ژنتیک، آیا واقعا قرار دادن آن همه حقیقت در یک نطفه که امکان تبدیل آن به این انسان را مهیا میکند، حکایت از یک برنامه و هدف جدیای ورای او ندارد؟
2️⃣ چگونه انسان گمان میکند که مهمل رها شده است در حالی که اگر تطورات خود را بنگرد، میبیند که از یک نطفه بیارزش به این حد از کمال عقل و درک رسیده است؟!
پس او سازندهای دارد که برای او برنامهای در نظر گرفته است که او را – بدون اینکه خودش بخواهد- از آنجا تا بدینجا آورده است؛ و سزاوار است به برنامهای که او برای رشد نهاییاش تعیین کرده، تن دهد. (مجمعالبیان، ج10، ص607)
3️⃣ چرا کلمه «یُمنی» را اضافه کرد و فقط به همین بسنده نکرد که بگوید: آیا فقط یک نطفهای از منیای نبود؟
الف. بر اساس اینکه «یُمنی» را به معنای «مقدر شدن» بگیریم، چهبسا میخواهد اشاره کند به:
الف.1. اینکه وقتی در حالت نطفه بودنش چنین همه چیز در وجودش مقدر و اندازهگیری شده بود، چرا الان گمان میکند که به حال خود رها شده است؟ (تدبر1، https://t.me/YekAaye/4870)
الف.2. ...
ب. بر اساس اینکه «یُمنی» را به معنای عملیات خروج منی بگیریم، چهبسا میخواهد اشاره کند به:
ب.1. شدت حقارت وی؛ یعنی این کسی که امروز با غرور چنین میگوید و با این سخنان دنبال بیقیدی و فرار از دستورات الهی است، همانی است که از یک منیای که از محل خروج نجاست خارج میشد با چنان وضعی خارج شده است. (تفسیر کبیر، ج30، ص737)
ب. ...