تابلویی از شجاعت و خلاقیت در دشت‌های سرسبز

به گزارش بولتن نیوز، «دیوار بزرگ»  پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ چین و البته محصول مشترک این کشور با هالیوود است و به همین سبب گروه تولید این فیلم سرشار از مهره‌های استودیوهای معروف غربی و هنرپیشه نقش اول فیلم نیز مت دیمون امریکایی و 47 ساله است. این البته از هنر والای ژانگ ییمو، بهترین فیلمساز تاریخ چین است که توانسته است به «دیوار بزرگ» حس و حال یک کار شاخص سینمایی را ببخشد و آن را شبیه به «BlockBuster»های هالیوود کند. ییمو این قابلیت را به سبب پیشینه همکاری‌اش با استودیوهای هالیوودی کسب کرده اما آنقدر سعی در تزریق شاخصه‌های آثار اپیک به «دیوار بزرگ» را داشته که توانایی نخست و اصلی او که مربوط به ترسیم صحیح و جذاب کاراکترها و جاری ساختن ارتباط‌هایی سرنوشت‌ساز بین آنها است، زیر سایه ابعاد عظیم و افسانه‌ای فیلم پنهان مانده و کمرنگ شده است. پیشتر تصور می‌شد هالیوودی‌ها همچون همیشه از این محصول مشترک تازه برای تبلیغ پیرامون خویش و عمده کردن نقش مت دیمون سود جسته و کاراکتر او را به عنوان منجی چینی‌ها در ستیز قدیمی‌شان با هیولاها و اژدهاها در نقاطی از چین در گذشته دور معرفی خواهند کرد اما چنین نیست و در فیلم جدید ژانگ ییمو این ارزش‌های چینی‌ها است که آنها را در این پیکار سرفراز می‌کند و این کاراکتر دیمون است که در مکتب آنها درس شهامت را می‌آموزد و از خلاقیت و نظم آنها الگوبرداری می‌کند. در این حد فاصل صحنه‌های پرشکوه جنگ و برخورد در فیلم تازه ییمو، چشم‌ها را خیره می‌کند اما هیچ یک به گونه‌ای نیستند که بیننده‌ها تصور کنند از نمونه‌های قبلاً اجرا و دیده شده در هالیوود و مثلاً در سه‌گانه «ارباب حلقه‌ها» فراتر می‌رود.

یک هدف غایی سازندگان «دیوار بزرگ» تبدیل کردن آن به پرفروش‌ترین کار تاریخ سینمای چین بوده اما از آنجا که مخارج ساخت آن به 150 میلیون دلار می‌رسد و پیش‌تر فیلم رمانتیک و کم‌هزینه‌تر استیفن چو به نام «پری دریایی» تا مرز 490 میلیون دلار پولسازی پیش رفته بود، رسیدن ژانگ ییمو به هدف فوق در مظان تردید قرار داشت ولی با توجه به استمرار پخش و فروش آن در ماه‌های مارچ و آوریل 2017 (اسفند 1395 تا فروردین و اردیبهشت  1396)، رسیدن به این رکورد هنوز از دسترس «دیوار بزرگ» دور نشده است.

در شروع فیلم که بی‌شباهت به وسترن‌های اسپاگتی (ایتالیایی) دهه 1960 نیست، ما پا به صحرای گوبی ژاپن می‌گذاریم و اینجا مکانی است که سربازانی زرخرید و خارجی همچون ویلیام گارین (مت دیمون) و پرو تووار (پدرو پاسکال) در حال فرار از چنگ موجودات غول‌پیکر و کریهی به نام خیتان‌ها مشاهده می‌شوند. وقتی آنها به قلعه‌ای که در پای دیوار چین واقع است می‌رسند، گمان می‌کنند که به نقطه سلامت قدم گذاشته و نجات یافته‌اند اما به اسارت لشکری درمی‌آیند که آن را «فرمان بی‌نام» می‌نامند و سرکردگی آن با یک ژنرال چینی به نام شائو (ژانگ هانیو) است. شائو آنها را تطمیع و به واقع وادار به همراهی خود در جنگ با هیولاهای منطقه که آنها را تائوتی نامگذاری کرده‌اند، می‌کند و در توضیح پیرامون آنها و فلسفه وجودی‌شان آمده است که هر 60 سال یک بار از درون کوهستان جید که مشرف بر آن منطقه است، بیرون می‌آیند و آدم‌ها را دسته دسته می‌خورند و هر شیئی و ساختمانی را در مسیر حرکت خود ویران می‌کنند.

به این ترتیب و با فیلمبرداری خیره‌کننده استوارت درای برگ که پیشینه تصویربرداری فیلم «آلیس از درون آینه» را دارد و ژائو شیائو دینگ، همکار همیشگی ژانگ ییمو، ما صحنه‌های جنگ و درگیری آدم‌ها با غول‌ها را یکی پس از دیگری می‌بینیم و از آنجا که بهترین و مدرن‌ترین دوربین‌ها در اختیار این فیلمبرداران است، بدیهی است که شاهد زیباترین و بسیط‌ترین تصاویر در سیستم‌های 3بعدی و ایمکس باشیم. با یاری همین وسایل پیشرفته است که ژانگ ییمو توانسته است تصاویری را ارائه بدهد که انگار یک جنگ بزرگ و شاید بی‌سرانجام با موجودات زامبی‌وار در دشت‌های سرسبز چین است و توگویی یک رستاخیز تازه در آنجا در حال شکل‌گیری است. ادیت سریع تصاویر توسط مری جو مارکی که پیشینه تدوین فیلم بسیار پرفروش سال پیش «سرکش: یک داستان جنگ ستارگانی» را دارد و همچنین کریگ وود با سابقه تدوین فیلم‌های پنجگانه «دزدان دریایی کارائیب» در عین شتاب و جذابیت بخشیدن به اتفاقات و برخوردها، این ایراد را هم دارد که فرصت نفس کشیدن و دیدن تمام و کمال صحنه‌ها را از بینندگان می‌گیرد زیرا هنوز برخورد قبلی تمام نشده، ستیز بزرگ جدید از راه می‌رسد و هر انفجار مهیبی، انفجار دراماتیک بعدی را در پی دارد.

در این هنگامه، گارین یعنی کاراکتر مت‌ دیمون به سربازان چینی یاری می‌رساند تا یک هیولای تائوتی را زنده به اسارت خویش درآورند اما این لحظه‌های ناب هم در میان نماهای پرشمارتر سایر برخوردها گم و کم‌اثر شده است. با این حال یک منظور و هدف و سؤال اصلی که فیلم «دیوار بزرگ» آن را تعقیب و مطرح می‌کند، یک پرسش سنتی و پرطرفدار و رایج با این مضمون است که آیا دیوار بزرگ و طولانی چین صدها سال پیش با این هدف بنا نهاده نشد که از عبور و ورود هیولاهای بزرگ به محل‌های اصلی‌تر استقرار مردم چین جلوگیری کند و آیا این دیوار را برای ممانعت از جولان موجودات عظیم‌الجثه فراانسانی نساختند؟ البته این موضوع و سؤال تازه‌ای نیست و در یک فیلم ژاپنی محصول سال 2009 به نام «حمله به تایتان» نیز ناظر مطرح شدن آن بودیم، با این تفاوت که در آن فیلم اسم دیوار بزرگ چین نمی‌آمد و محل وقوع اتفاقات، خاک ژاپن بود و در نقطه‌ای از آن ساکنان منطقه دیوارهای بزرگ و بلندی را تعبیه کرده بودند تا مانع بلعیده شدن انسان‌ها توسط هیولاهای آدمخوار شوند.

منبع: China.Daily