رفتار با کودکي که دست بزن دارد

به گزارش بولتن نیوز، کتک زدن والدين توسط کودکان در سنين ۲ تا ۴ سالگي شيوع بيشتري دارد. معمولا کودک در موقعيت هايي که رنجيده مي شود، خجالت مي کشد و يا خسته است اين واکنش نامطلوب را از خود نشان مي دهد. بسياري از والدين ممکن است نسبت به اين رفتار کودک حساسيتي نشان ندهند، آن ها معمولا اين چنين استدلال مي کنند که فرزندشان هنوز کوچک است بنابراين به برخورد جدي و مناسب با اين رفتار او نيازي وجود ندارد و يا چون اين رفتار صدمه اي براي آنان ايجاد نمي کند پس تداوم آن ايرادي ندارد. اما آن چه که به اين گروه از والدين پيشنهاد مي شود، اين است که از همين سنين خردسالي براي ارائه مهارت هاي اجتماعي مناسب به کودک شان تلاش کنند زيرا يکي از بهترين زمان هايي که مي توان الگوهاي رفتاري مطلوب را در فرزندان تثبيت کرد، خردسالي و سال هاي پيش از ورود به مدرسه است. راهبردهايي که براي تغيير اين رفتار در کودکاني در سنين مشابه با فرزند اين مخاطب محترم مفيد واقع مي شود، شامل اين مراحل است:

* هر زمان که کودک اقدام به زدن شما کرد محيط را ترک کنيد، اين کار را بدون پرخاشگري انجام دهيد، اما قاطع باشيد.

* اگر کودک تان، همسرتان را مي زند براي مدتي او را ناديده بگيريد و به همسرتان توجه کنيد.

* وقتي کودک از اين راه مي خواهد به خواسته اش دست يابد تحت هيچ شرايطي کوتاه نياييد و خواسته اش را اجابت نکنيد. اگر هم اصرار کرد قاطعانه اما با مهرباني بگوييد تا زماني که اين طور رفتار کني من خواسته تو را انجام نخواهم داد. سپس به رفتار او توجه کنيد به محض آن که رفتار مطلوبي نشان داد به سمتش برويد و او را مورد توجه و محبت خود قرار دهيد.

* دريک گفت وگوي دوستانه و سرشار از ابراز محبت به طور دقيق آسيب هاي اين رفتارش را به او گوشزد کنيد، مثلا بگوييد: «من اين کار را دوست ندارم و خيلي غصه مي خورم»، همچنين پيامد انجام آن را گوشزد کنيد، به عنوان مثال بگوييد: «اگر به کتک زدن ديگران ادامه دهي برايت بستني نمي خرم.»

* شرايطي که ختم به اين رفتار مي شود را بررسي کنيد، مثلا پيش از اين رفتارتان با او چگونه بوده است؟ آيا براي مدت طولاني به اوتوجه نکرده بوديد و او براي جلب نظر شما، اين واکنش را بروز مي دهد؟! شرايط جسمي کودک چگونه است؟ آيا هرگاه ساعات خواب يا غذا خوردنش تغيير مي کند، بيشتر اين رفتار را انجام مي دهد؟ بهتر است عوامل موثر بر اين رفتار را شناسايي کنيد و در صدد رفع آن ها برآييد.

* به رفتارهاي خود دقت کنيد اگر شما نيز کودک را کتک مي زنيد و از اين طريق خواسته تان را به او تحميل مي کنيد، نمي توان انتظار داشت که او نيز از همين شيوه استفاده نکند.

* او را از ديدن کارتون ها يا انجام بازي هايي که در آن اعمال زور و پرخاشگري نمايش داده مي شود، منع کنيد.

* ابراز محبت خود به کودک را افزايش دهيد و تشويقش کنيد تا او نيز محبت خود را ابراز کند. مثلا نمايش يک رابطه مناسب بين مادر و فرزند را به صورت بازي با او تمرين کنيد.

* آن قدر براي کارهاي کم اهميت روي او فشار نياوريد که او رنجيده شود و دائم مخالفت کند. وقتي مکررا باعث درگيري هاي کوچک ميان خود و فرزندتان مي شويد جايگاه خود را در چشم او حقير مي سازيد و او هم نمي آموزد که شما در مقام والد او هستيد بلکه به ديد فردي به شما مي نگرد که با او رفتار خصمانه دارد.

* در پايان توصيه مي شود، چنان چه اين رفتار کودک همچنان تداوم يافت از راهنمايي هاي يک روان شناس متخصص در زمينه مشکلات کودکان نيز استفاده کنيد.

 منبع: میگنا