پیام ایوبی به خانواده فیلم کوتاه

به گزارش بولتن نیوز، متن پیام دکتر حجت‌الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی به این شرح است:

هنرمندان گرامی، اعضای خانواده بزرگ و پرافتخار فیلم کوتاه،

هفت سال گذشت و شما هنرمندان و جوانان چه صبورانه پیمودید وادی خواستن و طلب را و چه خوب می دانستید راه و رسم خواستن و بودن در این وادی را که:

صد بلا در هر نفس اینجا بود 

طوطی گردون، مگس اینجا بود

عاشقانه و صبورانه در این سالها گفتید و شنیدید و ساختید و سوختید و دانستید که وادی عشق وادی سوختن است:

کس در این وادی بجز آتش مباد

وآنکه آتش نیست عیشش خوش مباد

گذرکردید از وادی معرفت و استغنا و توحید و حیرت و اینک روزگار وصال است و شما با سیمرغی که در دستانتان است در وادی فقر و فنایید.

بعد از این وادی فقر است و فنا

کی بود اینجا سخن گفتن روا

عین این وادی فراموشی بود

گنگی ، و کری ، و بیهوشی بود

و من شما را فرامی خوانم به خاموشی. خاموشی در برابر شینده ها. و از شما می خواهم که اینک که یکی از کمترین خواسته هایتان با تلاش خودتان و همراهی مدیران پیشین و کنونی اجابت شد خانه های پرمهر انجمن سینمای جوان را آب و جارو کنید از غبارها. امروز روز دوستی است و یکی شدن. سینمای جوان و فیلمسازان فیلم کوتاه از هر دسته و گروهی و از هر سلیقه و نگاهی اعضای پیوسته یک خانواده بزرگ و با شکوهند. مدیران می آیند و می روند و شما همواره هستید وخواهید بود. خانه خانه شماست. و آینده از آنِ شماست. روزگارتان تازه آغاز شده. سینمای ایران با اندیشه های نو و دستان توانای شما نفس تازه کرد. جشن ها و جشنواره ها بدون حصورتان بی فروغ و کم رونق است.. فیلم کوتاه دیگر یک مقدمه نیست. یک غایت است. راه عبور نیست. وادی اقامت است.

سینمای ایران شمایید. جشنوراه فجر آوردگاه اندیشه های تازه شماست. آشتی مردم با سینما مرهون اندیشه های درخشان شماست. و مدیران سینما را گزیزی نیست جز پذیرش شکوه حضورتان. مدیریت سینما به شما سیمرغ نداد. شایستگی شما را البته با تاخیر به رسمیت شناخت. اعتراف کرد به اعتبارتان. خود را شایسته هیچ تقدیر و سپاسی نمی دانم. به احترامتان تعظیم می کنم. و باور دارم که آن سی مرغ افسانه ای خود شمایید. شما فیلمسازان فیلم کوتاه. شما اعضای دوست داشتنی انجمن فیلم کوتاه. هنرجویان و اعضای انجمن سینمای جوانان ایران. دستتان را به گرمی می فشارم و به همه اعضای این خانواده بزرگ از همه سلیقه ها و با همه نگاهها ادای ادب و احترام می کنم. از همه شما می خواهم که دست دردستان هم یک دل و هم صدا پیش روید در وادی عشق و معرفت و فقر و فنا. روزگار روزگار شماست و مدیران سینمایی در همه سطوح یار و پشتبانتان. از شما به خاطر اظهار لطفتتان سپاسگزارم و دوستدار همه شما، لشگر بزرگ و توانمند فرهنگ و هنر این سرزمین ام.