یکی از بازیگرانی که این روزها در مجموعه هایی چون «محله گل و بلبل» و «هم سایه ها» حضور فعالی دارد، نعیمه نظام دوست است؛ هنرمندی که از سال ۷۰ با کارهای مختلفی چون «خانه اجاره ای»، «زیر هشت»، «پلیس جوان»، «ساختمان پزشکان» و … در قاب تلویزیون دیده شده است...
گروه سینما و تلویزیون: یکی از بازیگرانی که این روزها در مجموعه هایی چون «محله گل و بلبل» و «هم سایه ها» حضور فعالی دارد، نعیمه نظام دوست است؛ هنرمندی که از سال ۷۰ با کارهای مختلفی چون «خانه اجاره ای»، «زیر هشت»، «پلیس جوان»، «ساختمان پزشکان» و … در قاب تلویزیون دیده شده و در حال حاضر مجموعه های مذکور را که بهانه ای برای این گفت و گو شدند را در دست دارد.
به گزارش بولتن نیوز، وی در این گپ و گفت از فراز و نشیب هایی که موجب بیکاری بازیگران در مقطعی خاص می شود تعریف کرد و با نگرانی از نبود امنیت شغلی در این عرصه گفت. در ادامه این گفت و گو را می خوانید:
خانم نظام دوست از محله گل و بلبل بگویید، مادر عمو پورنگ بودن چه حسی دارد؟
– واقعیت این است که سال گذشته وقتی از من برای حضور در این برنامه دعوت کردند بسیار متعجب شدم، چرا که هیچ پیش بینی و تصوری از نقشم نداشتم و با توکل به خدا وارد آن شدم با وجود شناختی که از مادر عموپورنگ وجود دارد اگر یک اشتباه می کردم ممکن بود اتفاقات بدی بیفتد، همچنین اگر من را نمی پذیرفتند هم برای کار بد می شد، اما کار تا جایی خوب پیش رفت که خیلی از بازیگران و افرادی که از آن ها دعوت می شد با اشتیاق حضور در این برنامه را می پذیرفتند. در حال حاضر هم این کار به شکلی خانه من شده است و روی آن تعصب دارم، حتی فکر می کنم پورنگ پسر من است!
این اتفاق خوب در پیش رفتن مجموعه چه طور افتاد؟
– خود من سختی های زیادی را برای ایفای این نقش کشیدم، ولی با صحبت و پیشنهادات مادر آقای فرضیایی و خود او توانستم از عهده آن تا حدی بربیایم، همچنین کارگردان این مجموعه بسیار باهوش است و کار کودک را می شناسد اتفاقی که تاثیر به سزایی در ساخت کار داشت و حضور این کارگردان به همراه گروه حرفه ای و کاربلدش موجب پیش رفتن هرچه بهتر مجموعه شد.
شما تا کی قرار است با این گروه همراهی کنید؟و این مجموعه تا کجا ادامه دارد؟
– در حال حاضر ادامه سری دوم هم در حال ساخت است و در این فصل نیز سوپرایزهایی داریم که در قسمت های بعدی می بینید، اتفاقاتی که با حضور چهره های به نام سینمایی و تلویزیونی همراه می شود، من هم تا زمانی که زنده هستم و از من دعوت کنند با این مجموعه همراه خواهم بود.
کمی هم از سریال «هم سایه ها» و پیوستن به این مجموعه بگویید.
– در تابستان بود که از طرف آقای معیریان به من زنگ زدند و قرار شد تا این همکاری را آغاز کنیم اما پس از مشکلی که برای او پیش آمد نقش من هم از یک دانشجوی وکالت که در این کار حضور داشت به همسر تحصیل کرده سرایدار تبدیل شد اما به جهت حضور مهران غفوریان که معتقدم هرجا باشد کارش را به نحو احسن انجام می دهد ترغیب شدم تا با گروه بمانم اما پذیرش نقش جدید مقداری برایم استرس آور بودتا اینکه فیلمبرداری شروع شد و الان این نقش را هم خیلی دوست دارم و حتی روی آن متعصب هم هستم، اما اتفاقی که چندی پیش در خصوص نمایش کار رخ داد برای من ناراحت کننده بود.
منظورتان انتقال کار از شبکه دو به نسیم است؟
– بله، موضوعی که نفهمیدیم چرا برای من که کارم را از شبکه یک و دو شروع کرده بودم حس کردم که از خانه ام بیرونم کرده اند، از طرفی شبکه نسیم جزو شبکه هایی است که همه به آن دسترسی ندارند و این مسئله از مخاطبان کار هم می کاهد.
به سراغ همکاری با آقای رضویان برویم،این تجربه چه طور بود؟
– من با آقای رضویان پیش از این هم کار کرده بودم اما برای اولین بار است که به صورت یک زوج در کاری حضور داریم. به نظر من او هم مانند مهران غفوریان وزنه ای برای کمدی ایران است و این دو در هرکاری که باشند آن اثر برنده است، من هم برای ایشان احترام قائل هستم و فکر می کنم این رویارویی اتفاق خوبی است.
بازی جلو دوربین مهران غفوریان چه طور است؟
– مهران غفوریان بسیار حواسش به کار جمع است و طنز را خوب می شناسد، موضوعی که اهمیت بسیاری دارد و به کار کل گروه کمک می کند.
با این صحبت ها شما چه نظری در مورد «هم سایه ها» دارید؟
– شاید آن اوایل آماده نبودن و تغییر فیلمنامه کمی اذیت کننده بود اما در کل به نظرم با حضور این تیم شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود و متاسفانه دیدیم که برخی ها بعد از پخش دو یا سه قسمت از کار نقدهای بد و عجولانه ای را در مورد آن نوشتند و دل من واقعا از دیدن آنها شکست، چون معتقدم شخصیت ها به ندرت جا می افتند و نباید آن قدر زود وتند در مورد کار صحبت می کردند.
شما مثل سریال زیر ۸ تجربه کار جدی هم داشته اید؛ فکر می کنید کار در کدام حوزه سخت تر است، کمدی یا جدی؟
-در کل یک بازیگر باید بتواند در دو ژانر خودش را نشان دهد و من هم تجربه کارهای جدی را دوست دارم اما ژانر کمدی به ویژه برای خانم ها مشکل تر است چرا که به علت محدودیت هایی که در حرکات، شوخی هاو… وجود دارد خنداندن مردم دشوار تر از آن که هست می شود.
این روزها فیلم «جنجال در عروسی» هم از شما روی پرده است، این کار چه طور بود؟
– این اولین فیلم سه بعدی کشور در ژانر کودک است که محصول ایران و فرانسه بوده و برای شکل گیری صحنه های سه بعدی آن کارشناس فرانسوی در طول مراحل تولید باما همراه بود اما به جهت تبلیغاتی که به نظر من ضعیف بود آن طور که باید هنوز از آن استقبال نشده است. جدا از این امیدوارم کارهای بیشتری در حوزه کودک و حتی بزرگسالان ساخته شود تا همه هنرمندان دیگر وضعیت بیکاری را تجربه نکنند.
شما هم این تجربه را در حوزه کاریتان داشتید؟
– بله همه این اتفاق را روزی تجربه می کنند.ما بازیگران واقعأ امنیت شغلی نداریم و این خیلی دردناک است به همین جهت امیدوارم وضعیت سازمان هم بهتر شود تا از این به بعد شاهد بیکاری و این آشفتگی در میان هنرمندان نباشیم.