گروه سینما و تلویزیون - شهربانو جمعهپور: سریال «ماه و پلنگ» که این شبها از شبکه سه سیما روی آنتن رفته است، فارغ از نقاط قوت و ضعفش، یک اتفاق تازه را در خود دارد؛ حضور ویدا جوان بازیگر جوان تلویزیون در قالب نقشی متفاوت و متمایز به نسبت نقشهای قبلیاش. جوان در سریال «ماه و پلنگ» نقش «کتایون» را بازی کرده است؛ عروسی که در روز عقدش با شرایطی اسفناک روبرو میشود و همسرش را از دست میدهد. در ادامه داستان، شرایط مختلف به گونهای دست به دست هم میدهند که در نهایت کتایون را تا مرز جنون به پیش میبرند.
به گزارش بولتن نیوز، ویدا جوان تاکنون در سریالها و مجموعههای مختلف تلویزیونی مانند آسمان من، زمانه، شمعدونی و... ایفای نقش کرده است. او لیسانس حسابداری دارد و دانش آموخته بازیگری تئاتر در کانون آموزشهای مرحوم سمندریان است.
خانم جوان، به نظر میرسد ایفای نقش کتایون در سریال «ماه و پلنگ» احتمالاً نقطه عطفی در زندگی حرفهای شما خواهد بود، نظر خودتان در اینباره چیست؟البته به نظر من هر نقشی این پتانسیل را دارد که نقطه عطفی در کارنامه هنری یک بازیگر باشد. به نمودار حرفهای و هنری تک نقطه عطفی اعتقاد ندارم و معتقدم که زندگی هنری هر بازیگر می تواند مملو از نقاط عطف باشد. اگر هنرمند تلاش و عشق و پیشتکار داشته باشد و البته اندکی شانس نیز چاشنی این تلاش شود، پیشرفت در انتظارش خواهد بود. نقش کتایون نیز این قابلیت را دارد که نقطه عطفی در کارنامه هنری من باشد، به این دلیل که نقشی لایه لایه، چند بعدی و پر فراز و نشیب است. کتایون شخصیتی فعال و نه منفعل است که ناخواسته حس انتقام و کینه در او بیدار شده و به دلیل بستر روانی خاصی که دارد به سمت برخی از اختلالات روانی مانند روان گسیختگی، اسکیزوفرنی و... سوق پیدا کرده است.
برای نزدیکی به نقش کتایون چه کردید؟در شروع این نقش برای نزدیکی فضای ذهنم به کتایون، به خودم تلقین میکردم که این اتفاق واقعاً برایم رخ داده است و چون شخصیتی احساساتی دارم همین تصور هم برایم بسیار سخت و دردآور بود. البته معتقدم که تصور این شرایط هر چقدر هم که عینی به نظر میرسد باز هم نمیتواند به اندازه رخ دادن این مشکل عظیم، قابل لمس باشد. از سویی دیگر، تلاش کردم که با دیدن مستندهایی از عروس و دامادها که این مشکل برایشان پیش آمده است، خودم را به نقش نزدیک کنم. در یکی از این مستندها عروسی را دیدم که در شب عروسی همسرش را از دست داده بود و واکنشهایش دردناک بود.
این عروس در روز خاک سپاری به جای گریه و شیون، داد میزد، کل میکشید و میرقصید و کاملاً انکار و بهت را میتوانستی در رفتار او ببینی. واکنش او بسیار نزدیک به عکس العمل کتایون بود.
اگر خدای ناکرده در زندگی واقعی با وضعیتی مانند آنچه در «ماه و پلنگ» اتفاق افتاد مواجه شوید چه میکنید؟امیدوارم هیچکس در زندگیاش با چنین شرایطی روبرو نشود و هیچ زندگی نو و در حال جوانه زدنی در نطفه خفه نشود. هر انسانی با توجه به روحیات خودش به حوادث واکنش نشان میدهد، امّا من احساس میکنم اگر خدای ناکرده در واقعیت این اتفاق برایم بیفتد مانند کتایون به دیوانگی و جنون کشیده میشوم، چرا که به اندازه او از دروغ، نیرنگ و تظاهر دیگران متنفرم. مثلاً شاید اگر در ابتدا حقیقت به او گفته میشد و پدر قاتل به دروغ و نیرنگ متوسل نمیشد، کتایون به این اندازه آزار نمیدید.
نظرتان درباره شخصیت کتایون چیست؟کتایون یک شخصیت منحصر به فرد است که شاید زیاد مشابه آن را در جامعه ندیده باشید، امّا واقعیت این که او به دلیل دروغهایی که میشنود تا این اندازه عصبانی و بهت زده است.
کتایون کسی است که آنقدر عصبانیت، ناباوری و شوکه شدن بر او غلبه کرده که بعد از فوت همسرش احساس غم و عزاداری را در او نمیبینیم. به عبارت بهتر، او غم و غصه و عزاداری را برای وقتی دیگر گذاشته و فعلاً در تلاش است تا واقعیت را بر ملا کند.
وقتی که بعد از مرگ آرش، کتایون را جلوی حجله میبینیم، متوجه میشویم که او هنوز مرگ همسرش را باور نکرده است. حتی بعدها که کتایون به بیماری روانی مبتلا میشود نیز آرش در توهماتش زنده است و با یکدیگر غذا میخورند و زندگی میکنند. به این ترتیب، شخصیت او بسیار لایه لایه، پیچیده و منحصر به فرد است.
کدام سکانس سریال «ماه و پلنگ» را بیشتر دوست داشتید؟به نظر من، تأثیرگذارترین سکانس این سریال وقتی بود که کتایون والس مرگ انجام میدهد. در این سکانس او با لباس عروس خونین، چرخ میزند و گریه میکند. در واقع در این سکانس به خوبی بیننده متوجه اندوه و غم درونی کتایون میشود، در اینجا به جای رقص میچرخد و به جای خنده میگرید و این تضادها تأثیرگذاری زیادی دارد. متأسفانه این سکانس تأثیرگذار سانسور و توسط صدا و سیما حذف شد.
نظر مردم درباره شخصیت کتایون چیست و تا به امروز چه بازخوردهایی در این زمینه دریافت کردهاید؟نظرات مختلفی درباره این نقش از سوی مردم مطرح شد. امّا، در یک اظهار نظر عجیب که فقط در فضای مجازی از سوی برخی مطرح شده بود و حتی اطرافیان نیز به آن اعتقادی نداشتند، دیدم که این نقش را مصنوعی دانسته بودند. برخی اظهار کرده بودند که نقش کتایون اصلاً در واقعیت ما به ازایی ندارد و خیلی فانتزی است. در پاسخ به آنها باید بگویم که هر انسان حقیقت دوستی که با دروغ مواجه شود، ممکن است که این نوع واکنش را از خودش در شرایط بحرانی نشان دهد. به نظر این افراد عزاداری نکردن کتایون و اینکه غم و غصه را برای بعد گذاشته و فعلاً به دنبال اثبات واقعیت است، عجیب و غریب به نظر میرسد. امّا، در واقعیت نیز ممکن است که انسانها بر اثر شنیدن دروغ و دیدن نیرنگ و ریا چنین واکنشهایی داشته باشند.