نباید تصور شود دستگاهی که در برنامه ششم توسعه حکم ندارد، عقبافتاده است.در برنامه ششم توسعه نگاه جالبی وجود دارد و آن این است که ٣٥ درصد رشد اقتصادی از بهرهوری ایجاد شود
فیروزه خلعتبری، استاد دانشگاه: برنامه، کیک نیست که بین همه ما تقسیم شود یا برنامه برای دولت نیست بلکه برنامه توسعه، برنامه همکاری است که همه برای تحقق آن باید تلاش کنند و همچنین سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی باید در این مملکت فهمیده و درک مشترک برای آن ایجاد شود. بنابراین بحث ما ایجاد ظرفیت است و برنامهای که باید داشته باشیم، برنامه متکی به ایجاد ظرفیت باشد البته چنین برنامهای، برنامه جامع و کاملی نیست.
نباید تصور شود دستگاهی که در برنامه ششم توسعه حکم ندارد، عقبافتاده است. برنامه متشکل از چهار مدیریت امنیت، تداوم، مدیریت بحران و مدیریت اضطرار است و هرکدام از مدیریتها از یک نوع ماهیت مدیریتی برخوردارند. الگویی که باید در نظر داشته باشیم این است که ارزشها ایجاد شود و رهبری برنامه و حساسیت برای تحقق آن ایجاد و تجهیز شود و در محیط دانایی، پیشبرد اقتصاد مقاومتی دنبال شود.
در برنامه ششم توسعه نگاه جالبی وجود دارد و آن این است که ٣٥ درصد رشد اقتصادی از بهرهوری ایجاد شود و برای ٦٥ درصد باقیمانده، منابع مشخصی نیاز است. بنابراین، چنین نگرشی برنامه را از حالت برنامهبودن خارج میکند.
اقتصاد مقاومتی میگوید چگونه ميتوانیم منابع خصوصی و عمومی را به سمت توسعه همسو کنیم. اکنون چالشهای پیشروی کشور متفاوت شده است؛ نخستین مورد آن کاهش ملموس منابع طبیعی مملکت است که آب نمونه آن است. آب برای ایران تهدیدی جدی است و درواقع ماهیت مدیریتش، مدیریت بحران است.
موضوع دیگر ناهنجارشدن استفاده از منابع انرژی است زیرا دنیا در حال تغییر و ماهیت مدیریت آن مدیریت تداوم است. سیاستهای اقتصاد مقاومتی اشاره به این دارد که باید بخش اثرپذیری و اثرگذاری بهرهوری را بالا ببریم بنابراین به استفاده از ظرفیت خالی دل نبندیم و بهرهوری ما باید دانشبنیان باشد و به خاطر همین تولید علم و دانش را مطرح میکنیم و ماهیت این مدیریت، مدیریت اضطرار است.
موضوع دیگر محصورشدن عدالتمحوری در جامعه است، اکنون تصورها این است که فساد به قدری شده است که اصلا عدالتی که دنبال آن هستیم وجود ندارد بنابراین این موضوع باید اصلاح شود و عدالتمحوری به مدیریت امنیت نیاز دارد. بهطورکلی، جامعه تحمل خود را با ادامه چنین روندی از دست خواهد داد. بزرگترشدن بدنه دولت، مدیریت اضطرار است و اندازه دولت باید مدیریت شود.
بنابراین با چهار مدیریت درهمتنیده باید کار را دنبال کرد. نرخ رشد اقتصادی هشتدرصدی شوخی نیست و اگر به این نرخ نرسیم، سند چشمانداز هرگز محقق نمیشود و عقبافتادگی گذشته دیگر جبران نخواهد شد. اکنون زمان این است که برنامه توسعه، متحول شود و حاصل آن دولت کوچکتر و انسان توانمندتر است و با این شرایط است که به مسیر توسعه برمیگردیم؛ بنابراین برنامه ششم، نباید برنامه توسعهای متعارف بدون نگاهکردن به زمان و مکان باشد و بهطور کلی دولت باید دولت باشد. برنامه ششم توسعه باید بازنگری شود و باید به دولت فرصت دهیم و دولت آنچه نوشته، در مسیر توسعه و رشد پایدار نیست و باید بازنگری جدی در برنامه صورت گیرد.
منبع:اقتصادروز