چرا پیاده روی؟

گروه دین و اندیشه: محمد محمدیان، نماینده رهبر معظم انقلاب در دانشگاه‌ها در یادداشتی که در ادامه ملاحظه می کنید درباره چرایی پیاده روی در اربعین می نویسد: از مجموعه روایات میتوان چنین برداشت کرد که در عبادت هایی که زمینه پیاده روی وجود دارد این استحباب وجود دارد.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

برخی سوال می کنند که با وجود امکانات و وسایل حمل و نقل چه ضرورتی دارد که با پای پیاده به زیارت امام حسین (ع) بروند؟ و هم چنین این پرسش را مطرح می کنند که آیا پیاده روی اختصاص به زیارت امام حسین (ع) دارد، یا در موارد دیگری نیز مطلوب و پسندیده است؟

بحث وسایل حمل و نقل موضوعیت ندارد زیرا در گذشته هم متناسب با امکانات آن روزها، وسایل حمل و نقل بوده است و در عین حال بر پیاده روی تاکید شده است و از مجموعه روایات میتوان چنین برداشت کرد که در عبادت هایی که زمینه پیاده روی وجود دارد این استحباب وجود دارد.

برای نمونه به چند مورد اشاره می کنیم:
در باب زیارت خانه خدا روایات فراوانی در فضیلت پیاده روی وجود دارد. در کتاب وسائل الشیعه باب مستقلی در استحباب پیاده رفتن به حج گشوده شده است. (ج 11 ص 78)

در سیره امام حسن مجتبی (ع) نقل است که آن بزگوار بیست بار با پای پیاده به زیارت خانه خدا رفتند. (الزهد ص 79)
و در باره امام حسین (ع) بیست و پنج بار حج با پای پیاده نقل شده است.( كشف اليقين  ص306)



مومنان تشویق شده اند که هنگام رفتن به مسجد با پای پیاده حرکت کنند و تصریح شده است که در این مسیر بر هر کجا پای نهند آن قطعه از زمین تسبیح می گوید و ثواب این تسبیح بر آن فردیست که پیاده گام بر می دارد. (وسائل الشیعه ج 5 ص 200)

حرکت به سوی نماز عید فطر و قربان با پای پیاده نیز استحباب دارد. (کشف الغمه ج 2 ص 265)

در زیارت امیر المومنین (ع) هم در هنگام رفتن و هم در هنگام برگشتن بر استحباب پیاده روی تاکید شده است و برای هر گامی که پیاده برداشته می شود پاداش زیادی ذکر کرده اند.(تهذیب الاحکام  ج 6 ص 20)

زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده بقدری مورد تاکید واقع شده است که صاحب وسائل الشیعه باب مستقلی در این باره منقعد کرده است تحت عنوان: باب استحباب المشی الی زیاره الحسین ع  (ج 14 ص 441)

در تشییع جنازه مومنان نیز تذکر داده شده است که با پای پیاده انجام گیرد. (دعوات راوندی ص 261)

در زمان امام باقر (ع) برخی از شیعیان از خراسان با پای پیاده به دیدار امام مشرف می شدند و گاهی پای ورم کرده خود را به امام (ع) نشان می دادند و بدین ترتیب محبت خود را به امام اظهار می کردند و متقابلا مورد دلجویی قرار می گرفتند. (تفسير العياشي  ج‏1  ص167)

نکته جالب این است که در برخی از روایات یکی از برترین عبادت ها، پیاده روی ذکر شده است بدون این که مقصد را بیان کرده باشد که نشانگر اهمیت این موضوع در همه مواردی است که امکان پیاده روی وجود دارد. (وسائل الشیعه ج 11 ص 78 و 79 )

انتهای پیام/