درباری کشتی ترکیه که به سوی غزه رفت؛
کشتی که آرزویش شکست حصر بود و نه گردن گذاشتن به اراده اسرائیل!
در ترکیه و دوستداران ترکیه اما گویا وضعیت فرق می کنه، تسلیم خواست و اراده اسرائیل شدن را پیروزی خود عنوان می کنند و تخلیه محموله در بندر اسرائیلی اشدود را تحقق آرزوی "ماوی مرمره" عنوان می کنند، کشتی که آرزویش شکست حصر بود و نه گردن گذاشتن به اراده اسرائیل!
گروه بین الملل: فرهمند علیپور، یادداشت پیش رو را پیرامون کشتی "لیدی لیلا" که حامل کمک های انسان دوستانه از سوی دولت ترکیه روانه بندر اشدود اسرائیل شد تا از آنجا به دست مردم سالها در محاصره غزه برسد، نگاشته است.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:
اینکه دولت ترکیه به سرعت دست به کار ارسال یک کشتی مواد غذایی و کمک های انسان دوستانه شد گرچه در جای خود مثبت و ارزشمند است اما احتمالا به خاطر آن است که ترکیه به خوبی می داند افکار عمومی ساکنان غزه از نزدیکی ترکیه به دشمنشان - اسرائیل - خوشنود نیستند. پیامی به فلسطینی ها و دنیا که بله، اگر با نتانیاهو می خواهیم وارد معملات اقتصادی و امنیتی بشویم اما درد و آلام این مردم را فراموش نکرده ایم!
نکته جالب اما این است که برخی ها - از جمله سلیمانی سفیر سابق ایران در باکو - امروز اینجا و آنجا نوشته اند که این پیروزی ترکیه بر اسرائیل بود و "کشتی لیلا آرزوی شهدای کشتی مرمره را محقق ساخت."
این نگاه اما کاملا به دور از واقعیت است. اسرائیل سالهاست که اصرار می کند هر کشوری می خواهد کمکی برای مردم غزه بفرستد باید کمک ها را به سمت بندر اشدود که تقریبا نزدیک ترین بندر اسرائیلی به غزه است بفرستد و از آنجا محموله زیر نظر اسرائیلی ها ارزیابی و سپس زیر نظر اسرائیلی ها به سمت غزه - از طریق زمینی - ارسال خواهند شد.
نکته مهم "ماوی مرمره" اما این بود که می خواست این سیاست اسرائیل و حصر غزه را زیر سئوال ببرد و در واقع هدفش این نبود که تنها کمک های انسان دوستانه بفرستد که این کار را می توانست به سازمان ملل بسپرد یا کشتی اش را آنگونه که اسرائیلی ها می خواستند به سمت اشدود تغییر مسیر بدهد.
در واقع قیاس این دو کاملا بی جاست.
مثال ایرانی این حادثه چیست؟
ایران اعلام کرد که می خواهد یک کشتی حامل کمک های انسان دوستانه مستقیما به یمن بفرست. اما آنقدر تهدید شد و آمریکایی ها و سازمان ملل و کشورهای عربی فشار آوردند و تهدید کردند تا اینکه ایران در نهایت مجبور شد جایی که سازمان ملل تعیین کرده یعنی در جیبوتی ، محموله کشتی خود را خالی کند.
در ایران اما هیچ کس جشن نگرفت که موفق شدیم کشتی را به جیبوتی بفرستیم. با دلسردی و ناراحتی خبر را اعلام کردند.
در ترکیه و دوستداران ترکیه اما گویا وضعیت فرق می کنه، تسلیم خواست و اراده اسرائیل شدن را پیروزی خود عنوان می کنند و تخلیه محموله در بندر اسرائیلی اشدود را تحقق آرزوی "ماوی مرمره" عنوان می کنند، کشتی که آرزویش شکست حصر بود و نه گردن گذاشتن به اراده اسرائیل!
شما می توانید با اسرائیل موافق باشید یا مخالف، اردوغان را دوست داشته باشید یا نداشته باشید، مخالف یا موافق کمک کردن به اهالی در حصر غزه باشید، اما نمی تواند حقایق را تغییر دهید.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:
اینکه دولت ترکیه به سرعت دست به کار ارسال یک کشتی مواد غذایی و کمک های انسان دوستانه شد گرچه در جای خود مثبت و ارزشمند است اما احتمالا به خاطر آن است که ترکیه به خوبی می داند افکار عمومی ساکنان غزه از نزدیکی ترکیه به دشمنشان - اسرائیل - خوشنود نیستند. پیامی به فلسطینی ها و دنیا که بله، اگر با نتانیاهو می خواهیم وارد معملات اقتصادی و امنیتی بشویم اما درد و آلام این مردم را فراموش نکرده ایم!
نکته جالب اما این است که برخی ها - از جمله سلیمانی سفیر سابق ایران در باکو - امروز اینجا و آنجا نوشته اند که این پیروزی ترکیه بر اسرائیل بود و "کشتی لیلا آرزوی شهدای کشتی مرمره را محقق ساخت."
این نگاه اما کاملا به دور از واقعیت است. اسرائیل سالهاست که اصرار می کند هر کشوری می خواهد کمکی برای مردم غزه بفرستد باید کمک ها را به سمت بندر اشدود که تقریبا نزدیک ترین بندر اسرائیلی به غزه است بفرستد و از آنجا محموله زیر نظر اسرائیلی ها ارزیابی و سپس زیر نظر اسرائیلی ها به سمت غزه - از طریق زمینی - ارسال خواهند شد.
نکته مهم "ماوی مرمره" اما این بود که می خواست این سیاست اسرائیل و حصر غزه را زیر سئوال ببرد و در واقع هدفش این نبود که تنها کمک های انسان دوستانه بفرستد که این کار را می توانست به سازمان ملل بسپرد یا کشتی اش را آنگونه که اسرائیلی ها می خواستند به سمت اشدود تغییر مسیر بدهد.
در واقع قیاس این دو کاملا بی جاست.
مثال ایرانی این حادثه چیست؟
ایران اعلام کرد که می خواهد یک کشتی حامل کمک های انسان دوستانه مستقیما به یمن بفرست. اما آنقدر تهدید شد و آمریکایی ها و سازمان ملل و کشورهای عربی فشار آوردند و تهدید کردند تا اینکه ایران در نهایت مجبور شد جایی که سازمان ملل تعیین کرده یعنی در جیبوتی ، محموله کشتی خود را خالی کند.
در ایران اما هیچ کس جشن نگرفت که موفق شدیم کشتی را به جیبوتی بفرستیم. با دلسردی و ناراحتی خبر را اعلام کردند.
در ترکیه و دوستداران ترکیه اما گویا وضعیت فرق می کنه، تسلیم خواست و اراده اسرائیل شدن را پیروزی خود عنوان می کنند و تخلیه محموله در بندر اسرائیلی اشدود را تحقق آرزوی "ماوی مرمره" عنوان می کنند، کشتی که آرزویش شکست حصر بود و نه گردن گذاشتن به اراده اسرائیل!
شما می توانید با اسرائیل موافق باشید یا مخالف، اردوغان را دوست داشته باشید یا نداشته باشید، مخالف یا موافق کمک کردن به اهالی در حصر غزه باشید، اما نمی تواند حقایق را تغییر دهید.
منبع: بولتن نیوز
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
