شکر سرخ بهتر از شکر سفید است
رئیس اداره نظارت و ارزیابی فراورده های غذای و آشامیدنی با منشاء گیاهی گفت: شکر سرخ؛ کالری کم، طعم و بوی بهتری از شکر سفید دارد.
به گزارش بولتن نیوز، نسترن محمدی افزود: شکر سرخ از انواع دیگر طبیعی و مفید شکر است که علاوه بر مصارف خانگی در شیرینی پزی و به ویژه پخت انواع کیک به ویژه در کشورهای توسعه یافته، مصرف فراوانی دارد.
وی خاطرنشان کرد: شکر سرخ برحسب کیفیت، مزه و بوی آن در ترکیبات شیر، خامه شیرینی و مخلوط های انواع کیک و بستنی به کار می رود.
این مقام مسئول در سازمان غذا و دارو گفت: استفاده از این شکر قهوه ای رنگ خام که به شکر سرخ معروف است سابقه ای 300 تا 400 ساله دارد و با آنکه تولید و مصرف شکر سفید رایج بوده اما شکر سرخ به عنوان درمانگر برخی بیماری ها کاربرد داشته است.
محمدی اضافه کرد: با پیشرفت و توسعه صنعت قند و آشنایی مردم با روند تولید محصولات قندی از عصاره نیشکر و چغندرقند مشخص شد که قند به عنوان یک ماده ناخالص که با طیفی از رنگ های تیره از زرد کهربایی تا قهوه ای نسبتا تیره دیده می شود نه تنها اثر طبی ندارد بلکه با وجود برخی از میکروارگانیزم های مضر در آن، غیرقابل مصرف بوده و لزوما نیازمند تصفیه است.
وی ادامه داد: دانشمندان و قندسازان ماهر با ترکیبی از شکر تصفیه شده طبیعی و لایه نازک از ملاس طبیعی توانستند به تولید نوعی شکر قابل مصرف دست یابند که همان شکر قهوه ای یا شکر سرخ است.
به گفته وی، باوجود اینکه مقدار شیرینی مطبوع شکر سرخ نسبت به شکر سفید از ساکاروز و کالری کمتری برخوردار است اما طعم و بوی آن در لذیذ شدن فرآورده ها، تاثیر بیشتری دارد.
محمدی یادآور شد: توربینادو، باربادوس یا ماسکووادو و دمرا از انواع قابل مصرف شکرهای قهوه ای هستند که با خواص متفاوت تولید شده و در شیرینی و کیک پزی ها مورد استفاده قرار می گیرد.
وی تاکید کرد: سازمان غذا و دارو با بررسی های مستند و علمی از هرگونه نوآوری مواد اولیه، رنگ، طعم، بو و بسته بندی فرآورده های غذایی استقبال می کند؛ همچنین این سازمان با فراهم کردن شرایط ، گام های مهمی در جلب نظر مخاطب داخلی و بیرونی نسبت به فرآورده های تولید داخل بر می دارد.
وی خاطرنشان کرد: شکر سرخ برحسب کیفیت، مزه و بوی آن در ترکیبات شیر، خامه شیرینی و مخلوط های انواع کیک و بستنی به کار می رود.
این مقام مسئول در سازمان غذا و دارو گفت: استفاده از این شکر قهوه ای رنگ خام که به شکر سرخ معروف است سابقه ای 300 تا 400 ساله دارد و با آنکه تولید و مصرف شکر سفید رایج بوده اما شکر سرخ به عنوان درمانگر برخی بیماری ها کاربرد داشته است.
محمدی اضافه کرد: با پیشرفت و توسعه صنعت قند و آشنایی مردم با روند تولید محصولات قندی از عصاره نیشکر و چغندرقند مشخص شد که قند به عنوان یک ماده ناخالص که با طیفی از رنگ های تیره از زرد کهربایی تا قهوه ای نسبتا تیره دیده می شود نه تنها اثر طبی ندارد بلکه با وجود برخی از میکروارگانیزم های مضر در آن، غیرقابل مصرف بوده و لزوما نیازمند تصفیه است.
وی ادامه داد: دانشمندان و قندسازان ماهر با ترکیبی از شکر تصفیه شده طبیعی و لایه نازک از ملاس طبیعی توانستند به تولید نوعی شکر قابل مصرف دست یابند که همان شکر قهوه ای یا شکر سرخ است.
به گفته وی، باوجود اینکه مقدار شیرینی مطبوع شکر سرخ نسبت به شکر سفید از ساکاروز و کالری کمتری برخوردار است اما طعم و بوی آن در لذیذ شدن فرآورده ها، تاثیر بیشتری دارد.
محمدی یادآور شد: توربینادو، باربادوس یا ماسکووادو و دمرا از انواع قابل مصرف شکرهای قهوه ای هستند که با خواص متفاوت تولید شده و در شیرینی و کیک پزی ها مورد استفاده قرار می گیرد.
وی تاکید کرد: سازمان غذا و دارو با بررسی های مستند و علمی از هرگونه نوآوری مواد اولیه، رنگ، طعم، بو و بسته بندی فرآورده های غذایی استقبال می کند؛ همچنین این سازمان با فراهم کردن شرایط ، گام های مهمی در جلب نظر مخاطب داخلی و بیرونی نسبت به فرآورده های تولید داخل بر می دارد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
