به گزارش بولتن نیوز،بسیاری از شرکت کنندگان در این مذاکرات پس از پنج سال کشتار بی ترحم و قدرت
یابی تروریست ها در سوریه و احساس خطر غربی ها از گسترش آن در غرب، اکنون
تقریبا به یک هدف یا نقطه اشتراک یعنی ' پایان خون ریزی و ترک مخاصمه '
رسیدند و همین باور موجب برقراری آتش بس در نشست مونیخ شده است.
کشورهای
شرکت کننده در اجلاس گروه بین الملی حمایت از سوریه که 23 بهمن با حضور 17
کشور در راستای برقراری آتش بس و انتقال کمک های بشردوستانه در شهر مونیخ
آلمان گرد هم آمده بودند، برای توقف درگیری ها به توافق رسیدند.
برقراری
آتش بس در سوریه با تاکید بر ادامه جنگ با گروه های اصلی تروریستی از جمله
داعش و گروه های وابسته به آن از 24 بهمن آغاز شد و اگرچه هیچ یک از طرفین
شرکت کننده در اجلاس بویژه روسیه و آمریکا امید زیادی به اجرای کامل ترک
مخاصمه نداشتند اما اکنون پس از تقریبا یک ماه از برقراری آن طرفین تا
حدودی از شرایط آن رضایت نسبی دارند.
البته دراین مدت، طرفین درگیری
بارها یک دیگر را به نقض آتش بس متهم کردند اما در عین حال به تصمیم گرفته
شده پایبند بوده لذا تلاش برای ادامه آن و تصمیمات بزرگ تر و مهم تر به
مذاکرات بعدی در ژنو موکول شد، مذاکراتی که به اعتقاد فرستاده ویژه سازمان
ملل در صورت شکست هیچ جایگزینی برای حل بحران سوریه نخواهد بود.
مذاکرات
ژنو 3 به طور رسمی از امروز دوشنبه 14مارس (24 اسفند) شروع می شود و تا 24
مارس (4 فروردین 95) با بحث و بررسی در سه محور کمک های انسانی، آتش بس و
تشکیل دولت ملی و اصلاح قانون اساسی ادامه خواهد داشت و استفان دی میستورا
فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه همچنین از بررسی برگزاری انتخابات
که به گفته او قرار است طی 18 ماه برگزار شود، سخن راند.
سخنی که
واکنش ولید معلم وزیر خارجه سوریه را در پی داشته است، و وی روز شنبه در یک
نشست خبری در دمشق گفت که استفان دی میستورا نمی تواند در مورد انتخابات
ریاست جمهوری این کشور اظهار نظر کند.
براساس همین نگاه است که
«بشاراسد» چهارم اسفندماه با صدور فرمانی، چهارشنبه 13 آوریل 2016 (25
فروردین 1395) را به عنوان زمان برگزاری انتخابات پارلمانی در این کشور
اعلام کرد.
سوریه شامل 14 استان می باشد که مردم این کشور در مجموع 250 نماینده منتخب خود را به مدت چهار سال به مجلس می فرستند.
انتخابات
قبلی مجلس نمایندگان سوریه در تاریخ 18 اردیبهشت 1391 برابر 7 مه 2012
برگزار شده است که نخستین انتخابات مجلس پس از ناارامی های سوریه بود که در
پی همه پرسی قانون اساسی سوریه (1390) برگزار شد.
در نشست ژنو ، هیات
سوری به ریاست «بشار الجعفری» نماینده دائم سوریه در سازمان ملل متحد و
عمده ترین گروه مخالف با نام 'کمیته عالی مذاکرات' پس از مخالفت های اولیه ،
در این نشست شرکت می کنند.
حال پرسش این است که نشست ژنو 3 زمینه را
برای پایان جنگ و خون ریزی پنج ساله سوریه که بر اساس آمار ها بیش از 250
هزار کشته ، میلیون ها آواره و ویرانی گسترده و غیرقابل جبرانی را برجای
گذاشته، فراهم خواهد کرد؟ خطوط قرمز طرفین مذاکره چیست ؟ آیا تفاهم در خصوص
خطوط قرمز امکان پذیر است؟
در پاسخ به این پرسش ها باید گفت که توافق
در زمینه ادامه آتش بس و کمک های بشردوستانه سازمان ملل به شهر های تحت
محاصره با توجه به تجربه یک ماه اخیر می تواند امکان پذیر باشد اما توافق
در زمینه محور سوم این مذاکرات یعنی تشکیل دولت ملی ، اصلاحات قانون اساسی و
برگزاری انتخابات قابل تامل است و دشواری هایی زیادی در این زمینه وجود
دارد.
آنچه که مسلم است همچنان که بارها از سوی مقامات سوریه و
همپیمانان اصلی آن گفته شد، بشار اسد خط قرمز این مذاکره است و شرکت
کنندگان نباید درباره برکناری دولت قانونی سوریه بحث و تبادل نظر کنند در
همین راستا ولید المعلم وزیر خارجه سوریه شنبه گذشته گفت که « هیات سوری در
باره سرنوشت رئیس جمهوری سوریه مذاکره نخواهد کرد زیرا این فقط حق و ملک
ملت سوریه است و از این رو احدی نمی تواند برای سرنوشت سوریه به جز مردم آن
تصمیم بگیرد و دولت سوریه هرگز طرح فدرالی و تجزیه سوریه را نمی پذیرد.
این
در حالی است که مخالفان و گروه های تروریستی و حامیان منطقه آنان از جمله
عربستان و برخی دولت های غربی تلاش دارند تا مساله برکناری بشار اسد را روی
میز مذاکره قرار دهند موضوعی که می توان گفت که اصلی ترین عامل بروز جنگ و
درگیری در سوریه شده و منطقه را به آتش کشیده است.این کشورها داعش، جبهه
النصره و گروه های تروریستی را عاملی می دانند که اهداف و مطالبات منطقه
ایشان را به جلو سوق می دهد.
از سوی دیگر ایران و روسیه نیز بر این
باورند که هرگونه تصمیم گیری درباره دولت سوریه باید توسط مردم این کشور
گرفته شود. «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در تازه ترین مصاحبه خود
که روز یکشنبه شبکه تلویزیونی رن.تی.وی روسیه منتشر شد ، گفت که مسکو هر
گونه اقدام در سوریه و تصمیم گیری در مورد این کشور بدون موافقت دولت دمشق
را غیرقابل قبول می داند و کشورهایی که نیروهای نظامی آنها در سوریه فعالیت
می کنند و اقدامات نظامی این کشور ها از جمله ائتلاف به رهبری آمریکا،
غیرقانونی و بدون مجوز شورای امنیت و دعوت دولت این کشور است.
همچنین
جمهوری اسلامی ایران از ابتدای این جنگ خونین معتقد بوده است که حل بحـران
داخلـی سـوریه در دستان مـردم سوریه و براساس منافع ملی این کشور است و لذا
سیاست اصلی تهران در این زمینه به اعتقاد دستگاه دیپلماسی خارجی و رئیس
آن محمد جواد ظریف بر سه محور زیر استوار است :
-احترام به مطالبات و اراده ملت ها در تعیین سرنوشتشان و مدیریت و اصلاح امور توسط خودشان.
- غیر قابل پذیرش بودن دخالت خارجی برای تحمیل تمایلات بازیگران خارجی بر دولت و ملتی مستقل.
- مردود بودن بهره برداری و استفاده از تروریسم به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی در درگیری های داخلی کشور ها.
بر
همین اساس ایران همواره تاکید داشته است که بحران سوریه راه حل نظامی
ندارد امری که بسیاری از کشورها حتی آنان که یکی از عوامل اصلی بروز این
بحران بودند، اکنون تا حدود زیادی به این نتیجه رسیده اند و به راه حل
سیاسی و مذاکره روی آوردند.
بحران سوریه اکنون وارد ششمین سال خود شد
بنابر این شرکت کنندگان در مذاکرات سوری - سوری (ژنو 3 ) برای حل بحران
سوریه باید به ریشه های بروز و تداوم این بحران توجه کنند و برای ریشه کن
کردن آن تلاش کنند و بازیگران مشارکت کننده در روند پایان دادن به این
بحران، باید به سیاست های بی فایده و غیرموثر مبتنی بر بهره برداری از
تروریسم و تقسیم آن به (تروریسم) خوب و بد پایان دهند.