به گزارش بولتن نیوز ، هادی دست باز کارشناس بیمه منتخب سال 2014 موسسه NADP آمریکا و مدیرعامل شرکت مدیریت خطر و از چهره های سرشناس بیمه ای که البته کارنامه پرباری در مسئولیت های مختلف این صنعت از بخش دولتی تا خصوصی دارد میهمان دومین جلسه شورای گفت وگوی رسانه و صنعت بیمه بود و مباحث مختلفی را در خصوص صنعت بیمه در قیاس با قوانین سایر کشورها تشریح کرد.
اما مطلع سخنان دستباز با محور انتصابات در صنعت بیمه آغاز شد آنجا که اذعان داشت که «انتصابات در صنعت بیمه ای درست نیست و مدیران منتصب در این صنعت تازه با ورود به شرکت ها قراراست بیمه یادبگیرند .»
این محور با اشاره به این مطلب که در سال های اخیر کمتر شاهد بوده ایم که از بدنه شرکت ها مدیر انتخاب شود ادامه پیدا کرد و مدیری که بیمه ای باشد و مشکلات شرکت را کاملا درک کندکمتر در جمع مدیران فعلی صنعت دیده می شود.
دست باز با بیان خاطره ای از سال های گذشته گفت که عضو شورای سرپرستی شرکت های ملی شده بیمه بودم و در حال تسویه این شرکت ها بودم و فقط شرکت بیمه ایران ، البرز و آسیا باقی مانده بودند و مدیران وقت بیمه ایران لایحه ای به مجلس ارجاع دادند که شرکت های متعدد در کشور نیاز نیست و تنها بیمه ایران می تواند پاسخ گو به نیازها باشد . در کمیسیون اقتصادی مجلس 5 نفر کارشناس بیمه ای دعوت شدند و قرار شد گزارشی در خصوص وضعیت صنعت بیمه و بیمه های عمر تهیه شود .گزارشی حدود 70 صفحه از صنعت بیمه و بیمه های عمر ظرف ده روز برای کمیسیون اقتصادی تهیه شد که در آن اذعان شد در هفت سال گذشته تعداد معدودی بیمه نامه عمر صادر شده است .در آن مقطع پیشنهاد ادغام 10 شرکت بیمه و تاسیس بیمه دانا و فعالیت این شرکت در زمینه بیمه نامه های عمر ارائه شد که در مجلس نیز تائید و تصویب شد.
اما بیمه دانا نیز به دلیل برخی انتصابات نتوانست در آن سال ها به رسالت خود دست یابد و از یک شرکت تخصصی بیمه عمر به شرکتی جنرال تغییر موضع داد.
دست باز باردیگر معضل انتصابات صنعت بیمه را عامل ریشه اصلی مشکلات عنوان کرد و اذعان داشت شکل گیری بیمه های خصوصی در سال های اولیه راه اندازی با وجود تیم های تخصصی و حرفه ای کلید خورد به طور مثال بسیار کم سابقه است در طول 70 سال گذشته صنعت بیمه که شرکتی 50 درصد پرتفوی اش بیمه نامه اشخاص باشد که این مهم در بیمه کارآفرین به مرور به وقوع پیوست .
این کارشناس بیمه منتخب سال 2014 موسسه NADP آمریکا، به صنعت بیمه گریزی می زند و به مشکلات برخی از شرکت های بیمه خصوصی موجود در سال های اخیر اشاره می کند و انتصابات این شرکت ها را عامل اصلی مشکلات می داند.
وی اذعان دارد که بیمه مرکزی در انتصابات شرکت ها نقش کلیدی ندارد و البته بیمه های خصوصی مراقبت بیشتری در خصوص معرفی مدیران عامل با صلاحیت فنی دارند و متاسفانه صلاحیت فنی اشخاص درجه اهمیت کمتری پیدا کرده است .
مدیرعامل شرکت مدیریت خطر، به انتصابات اخیر صنعت بیمه در بزرگترین شرکت دولتی نیز اشاره دارد و می گوید که زیان انباشته بیمه ایران درپی سال های گذشته به وجود آمد ضمن آنکه معتقدم صورت های مالی برخی از شرکت های بیمه به صورت واقعی تنظیم نشده است و خسارت های معوق و ذخایر به درستی در تراز نامه گرفته نمی شود.
بنابراین معضل صنعت بیمه نه تنها ناشی از انتصابات است بلکه عدم توجه به صلاحیت فنی اشخاص است .
مطالبات معوقدست باز در ادامه اذعان دارد که کیفیت مطالبات معوق در شرکت ها متفاوت است و بیان می کند که مطالبات، حاصل از فروش قسطی بیمه نامه است که پس از اتمام مهلت بیمه نامه، بیمه گذار ضرورتی برای پرداخت نمی بیند و یا در پی اقدامات نمایندگان ایجاد می شود .به گفته وی اخیرا شاهد هستیم که نمایندگان شرکت ها حق بیمه نامه ها را نزد خودنگهداری می کنند.
در حالی که به طور مثال در امریکا خریدار در ابتدا به صورت آنلاین با شرکت بیمه تماس گرفته و نیاز خود را مطرح و اطلاعات شخصی را در اختیار شرکت بیمه قرار می دهد و متعاقبا فرم پرسش نامه کامل شده توسط شرکت به نمایندگان آن منطقه ارجاع می شود تا نماینده با مشتری تماس بگیرد و نسبت به انعقاد قرارداد بیمه و دریافت چک علی الحساب اقدام کند و شرکت بیمه حداکثر ظرف یک تا دو روز با ارسال ایمیل بیمه گذار را از دریافت چک و مبلغ دریافتی توسط نماینده مطلع می کند و چند روز بعد بیمه نامه توسط نماینده به بیمه گذار تسلیم می شود و این در حالی است که نماینده حق صدور و باطل کردن بیمه نامه را ندارد .
مدیرعامل شرکت مدیریت خطر در ادامه اذعان دارد که بسیاری از مطالبات معوق مربوط به نمایندگان است در حالی که نمایندگان باید فورا حق بیمه ها و اسناد مالی دریافتنی را به شرکت تسلیم کنند تا سریعا وارد فاز سرمایه گذاری شود.
اطلاعات غلط نمایندگانوی به بحث اطلاعات و آگاهی در صنعت بیمه و خصوصا نمایندگان اشاره دارد و اذعان می کند که متاسفانه نمایندگان کم اطلاع مانع رشد صنعت و پرتفوی شرکت نیز می شوند . به گفته وی اطلاعات نادرست برخی نمایندگان و عدم راهنمایی صحیح بیمه گذاران در نهایت اعتماد را به صنعت کاهش داده است .
دست باز اعتقادی به نبودن فرهنگ بیمه ای در کشور ندارد و این مسئله را کم لطفی به درک افکار عمومی می داند و اذعان دارد که عدم توسعه بیمه به فرهنگ ارتباطی ندارد و حاصل روش های عرضه ناصواب و غلط بیمه است کما اینکه در هر زمان که طرح جدیدی متناسب با نیازهای مصرف کنندگان در بازار عرضه شد از آن استقبال مطلوب به عمل آمد که نمونه آن عرضه بیمه عمر و سرمایه گذاری شرکت بیمه کارآفرین است .
ستون های حمایتی بیمه ایدست باز در ادامه تشریح می کند که افراد در خارج از کشور سه ستون حمایتی دارند ،بیمه های خریداری شده توسط فرد،صندوق بازنشستگی محل کار و تامین اجتماعی این در حالی است که در کشور ایران تنها یکی از ستون ها برقرار است و آن ستون تامین اجتماعی است که با قیمتی گزاف خریداری می شود.
این کارشناس بیمه منتخب سال 2014 موسسه NADP آمریکا با بیان اینکه طبقات اجتماعی در ایران تغییر کرده است و خط فقر جابه جا شده است می گوید این در حالی است که افرادحقوق بگیر نیز در شرایط فعلی در زیر خط فقر قرار دارند. بنابراین فقدان خرید بیمه نامه یکی دیگر از معضلاتی که است که زندگی افراد را در شرایط فعلی و در زمان بازنشستگی تحت تاثیر قرار می دهد و مردم در ایران از برخی ستون های حمایتی بی بهره اند.
تفاوت سپرده گذاری در بانک و خرید بیمه عمرمدیرعامل شرکت مدیریت خطر با بیان اینکه سپرده گذاری در بانک دارای مزیت هایی نظیربهره ،امنیت و وام است اضافه می کند که امابیمه عمر به روزهای بازنشستگی توجه دارد که حقوق و درآمد افراد کاهش یافته، توان جسمی برای کار تحلیل رفته، هزینه های درمان افزایش دارد و تعداد افراد خانواده و هزینه های جانبی رو به افزایش است .این در حالی است که حق بیمه در بیمه عمر کم کم جمع می شود ولی در بانک سرمایه گذاری دفعتا صورت می گیرد .البته در بیمه عمر این سرمایه گذاری سود تعلق می گیرد و در سپرده گذاری با توجه به تورم از ارزش پول کم می شود که تفاوت اصلی بین سپرده گذاری بانک و خرید بیمه عمر در این مورد است که بیمه گذار در بیمه های عمر دارای پوشش های متعددی است که در صورت بیماری یا از کارافتادگی و یا فوت می تواند از سرمایه این پوشش های بیمه ای، خود و یا خانواده اش بهره مند باشند در حالی که این پارامتر در سپرده گذاری بانک موجود نیست .
دست باز اذعان دارد که در چند دهه گذشته صنعت بیمه کشور نوآوری جدیدی نداشته است و این در حالی است که بیمه های موفق در دنیا همواره به نیازها و طبقه بندی این نیازها با توجه به موقعیت های جغرافیایی،درآمد و سن و ... توجه داشته اند اما در ایران تقریبا طرح های جدیدی متناسب با بازار پویا و فعال عرضه نشده است .
محور سخنان این کارشناس با این موضوع ادامه می یابد که شرکت های بیمه در دنیا برنامه بازاریابی مدون دارند و در ابتدای هر سال سیاست کلی بازاریابی در این برنامه تدوین شده است و مدیرعامل و مسئولین موظفند که به سقف های مندرج در برنامه دست پیدا کنند، در حالی که برنامه بازاریابی مدون در شرکت های بیمه در ایران وجود ندارد . البته کم توجهی به موضوع نوع بیمه نامه ای که قرار است برای دهک های مختلف عرضه شودوجود ندارد و به عبارت دیگر محصولات متفاوت برای بازارهای متفاوت طراحی نشده است .
به گفته وی شرکت هایی که فعالیتشان مبتنی بر اصول فنی است محصولات متفاوت برای بازارهای متفاوت هدف دارند .
در ادامه این گفت وگو مدیرعامل شرکت مدیریت خطر به سوالات ایران و جهان در خصوص نحوه سرمایه گذاری منابع بیمه های عمر در شرکت ها پاسخ داد .
این کارشناس بیمه منتخب سال 2014 موسسه NADP آمریکا در خصوص عدم تفکیک سرمایه گذاری منابع حاصل از فروش بیمه نامه های عمر اذعان دارد که برخی شرکت ها این منابع را جداسازی نمیکنند و این عدم تفکیک مرز بین منافع سهام داران و بیمه گذاران را غیر شفاف کرده است .در حالی که از زمان تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری حسب آئین نامه شماره 13 موسسات بیمه موظف به تفکیک حساب های بیمه های اشخاص از اموال شدند علی الخصوص در مورد بیمه نامه های عمر سرمایه گذاری.
مدیرعامل شرکت مدیریت خطر، بحث تفکیک سرمایه گذاری منابع حاصل از فروش بیمه های عمر را به نوعی مدیریت ریسک داخلی شرکت ها می داند و سرمایه گذاری این منابع در بازارهایی مانندبورس را که بازدهی مناسبی نداشته و دارای نوسانات فوق العاده هستند را مناسب نمي داند زیرا این ذخایر(وجوه ) متعلق به بیمه گذاران است که باید به نحو مطلوب و امن سرمایه گذاری شود و البته وي اذعان دارد نهاد ناظراز سال ها قبل اسرار به تفکیک این منابع دارد .
وی با بیان اینکه سلامت سرمایه گذاری ایجاب می کند که منابع تفکیک شود این موضوع را یکی از عیوب بیمه گران در شرایط فعلی دانست .
دستبار در پایان نیاز به تربیت اکچوئر در کشور را ضروری می داند و در تکمیل پاسخ به این پرسش ایران و جهان در خصوص مطالبات از نمایندگان و سلامت فنی عملیات بیمه ای شرکت عنوان می کند که نهاد ناظر باید اکچوئری از طرف خود در هر شرکت بیمه ای مستقر سازد که حساب شرکت را کنترل کرده و گزارشات خود را به نهاد ناظر ارائه کند و این نهاد پس از تجزیه و تحلیل این گزارش چنانچه شرکت بیمه را در وضعیت اعسار پذیری احساس کرد ضمن ارسال گزارش برای هیات مدیره نسبت به چاره جویی و حل معضل با توجه به وظایف قانونی خود عمل کند . این شیوه نظارتی دخالت تلقی نمی شود و روشی است که ارگان ناظر در کشور سوئیس انجام می دهد.
منبع