پروژه «اکونارسیسم» در ایران کلید می‌خورد

به گزارش بولتن نیوز،در جلسه دلایل «استقبال نشدن کتاب‌های ایرانی از سوی ناشران غربی» علت این مساله تفاوت در بن مایه‌های تصویری فرهنگ‌های مختلف عنوان شد که بر روی ذهن و فکر افراد دو فرهنگ تاثیر می‌گذارد.

به گزارش خبرنگار ایسنا، دکتر ایرج اسماعیل‌پور قوچانی استاد و محقق دانشگاه LMU مونیخ آلمان در این جلسه که در محل انجمن ناشران فرهنگی کتاب کودک و نوجوان برگزار شده بود گفت: وقتی به تصاویر دوره‌های پیشتر نگاه می‌کنیم بن مایه‌های تصویری که جهان غرب به مفهوم عام کلمه از آن استفاده می‌کرده با آنچه ما در همان مقطع زمانی ازطریق مینیاتورهای خود آنها را تصویر می‌کردیم کاملا متفاوت بوده است. جهان غرب به پرسپکتیو اهمیت می‌داد در حالی که ما نسبت به این مساله بی‌توجه بوده‌ایم.

وی ادامه داد:یکی از دلایلی که باعث بی‌توجهی یا کم توجهی جهان غرب به آثار ادبی ما می‌شود تفاوت‌هایی است که ما به لحاظ تصویری با یکدیگر داریم. این تفاوت‌ها بر روی متن‌های ما نیز تاثیرگذاشته و می‌گذارد. فرهنگ چیزی جز امتداد انسانی برطبیعت نیست. ما در در فرهنگی زندگی می‌کنیم که در آن دیده نشدن ،بخشی از آن است.از همین روست که بارها و بارها این جمله را شنیده‌ایم که «خواهی نشوی رسوا،هم رنگ جماعت شو». یعنی در شرایطی که فرهنگ غرب بر دیده شدن اصرار دارد ما بر دیده نشدن پافشاری می‌کنیم.چون دیدیه شدن برای ما و در فرهنگ ما، با قابل شکار بودن همراه بوده است.

این محقق این دانشگاه LMUمونیخ تاکید کرد: این دیده نشدن شرایطی را برای ما محقق می‌کند که در آن می‌توانیم نوعی رندی را سامان دهیم یعنی در عین حالی که حرفمان را می‌زنیم،نمی‌خواهیم گوینده این حرف‌ها را خودمان بدانیم.در واقع برای ما اکو یا صدا مهم‌تر از جسم است. در حالی که در جهان غرب به جسم بیشتر اهمیت می‌دهند. بنابراین برای آنان پرسپکتیو و دیده شدن حائز اهمیت است .

وی با اشاره به افسانه اکو نارسیسم تاکید کرد: این افسانه که به نوعی حکایت ما و جهان غرب است ،نشان می‌دهد که در یک طرف که ما باشیم تعارف، شهود شنیداری‌، اکو، نطق‌،مرگ،‌ صدا‌ وهنر خطاطی و امثال اینها شکل گرفته و می‌گیرد در حالی که در طرف مقابل که جهان غرب است متاثر از نوع نگاه دیداریشان بیشتر عملگرایی ناب،شنود دیداری و تصویری،نارسیسم‌،ریاضی‌،نقاشی‌،جسم گرایی و ... رواج دارد.

قوچانی گفت: این تفاوت‌ها تفاوت‌های بنیادینی را به لحاظ فرهنگی در ما ایجاد کرده است .کار اصلی ما ایجاد هماهنگی بین دو فرهنگ است که یکی به شدت محسوس و دیگری به شدت معبول است. همین موضوع باعث شده است که ما نتوانیم آنچه را که از آثار شاعرانی مثل حافظ و سعدی دریافت می‌کنیم ،در قالب کلمات یا WORD به شنونده غربی منتقل کنیم. چون ذهن ایرانی ما پیشتر با فرهنگ سمبولیکی آشنا شده ، که جهان غرب فاقد آن است.

وی با اشاره به پروژه تحقیقاتی خود با عنوان «اکونارسیسم» تاکید کرد: این پروژه ،پروژه‌ ای چهار ساله است که سال پایانی خود را پشت سر می‌گذارد. ما در این پروژه سعی کرده‌ایم از طریق کار روی بچه‌های دو فرهنگ متفاوت بن مایه‌های تصویری آنان را که به نوعی بر روی طرز تفکر آنها تاثیری انکارناپذیر دارد،‌ تغییر دهیم.این پروژه نیازمند همکاری است که ما امیدواریم بتوانیم از این همکاری در دو کشور ایران و آلمان استفاده کنیم.

انتهای این نشست با پرسش و پاسخ حاضران توأم بود.