آموزش قرآن
دختر کشمیری با وجود مشکلات جسمانی به کودکان قرآن می‌آموزد
تبسم، دختر ۲۷ ساله کشمیری که کم‌توان جسمی است، با خدمت به مردم و آموزش قرآن به کودکان نمادی از امید، قدرت و شجاعت است.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایکنا، تبسم مبتلا به بیماری ژنتیکی «دیستروفی عضلانی» یا انحلال ماهیچه‌ای است که در آن ماهیچه‌های بدن به تدریج ضعیف می‌شوند.این بیماری سبب شد که تبسم توانایی راه‌رفتن، صاف نشستن و تکان دادن بازوهایش را از دست بدهد.
با وجود همه این مشکلات جسمانی، فهم و قدرت اراده او حتی سخت‌ترین موانع را از پیش پایش برداشته است. خواهر کوچکتر تبسم، سیمه که 23 سال داشت نیز از همین اختلال عضلانی رنج می‌برد. وی در نخستین روز ماه رمضان از دنیا رفت.
در طول این سال‌ها این دو خواهر الهام‌بخش یکدیگر بودند. محمد رمضان گوگجو از اینکه پدر این دختران قوی و پرانگیزه بوده است، احساس غرور می‌کند.
تبسم با ابزارها و توانایی جسمانی محدود در تحصیل هم موفق بود اما تصمیم گرفت که تحصیل را کنار بگذارد زیرا دیگر توان تحمل آن را نداشت که شاهد زحمت روزانه پدرش برای رساندن او به محل تحصیل باشد. پدر تبسم همچنین مجبور شده بود به خاطر دخترانش تولیدی کوچک فرش خود را ترک کند و یک مغازه خواربار فروشی باز کند.
محمد رمضان می‌گوید: سیمه می‌خواست با وجود همه محدودیت‌هایش یک زن موفق باشد. او الهامی برای همه بود. وی زندگی آرامی داشت تا اینکه یک روز متوجه شد که دیگر نمی‌تواند راه برود و این فاجعه‌ای برای خانواده ما بود. تبسم هم از دیدن اینکه خواهرش هم با همان تجربیات تلخ او مواجه می‌شود، بسیار ناراحت بود.
وی افزود: او در حال تحصیل در سطح کارشناسی ارشد زبان اردو به صورت از راه دور بود که درگذشت. این خواهران کشمیری هر دو به کودکان منطقه خود قرآن می‌آموختند و تبسم با اینکه به شدت برای خواهرش دلتنگ است، مصمم است که به زندگی ادامه دهد و اجازه ندهد که سختی‌ها او را از پای درآورد.
تبسم می‌گوید: تعجب می‌کنم که چرا برخی جوانان به روش‌های بد متوسل می‌شوند و زندگی خود را خراب می‌کنند. زندگی زیباست و باید از آن لذت برد. تنها وقتی که چیزی را از دست می‌دهید، قدر آن را می‌دانید.
وی افزود: توصیه من به همه جوانان این است که یک مأموریت متعالی برای خود در زندگی تعیین کنند و از همه ابزارها و روش‌های خوب برای خدمت به مردم استفاده کنند.
با وجود همه این مشکلات جسمانی، فهم و قدرت اراده او حتی سخت‌ترین موانع را از پیش پایش برداشته است. خواهر کوچکتر تبسم، سیمه که 23 سال داشت نیز از همین اختلال عضلانی رنج می‌برد. وی در نخستین روز ماه رمضان از دنیا رفت.
در طول این سال‌ها این دو خواهر الهام‌بخش یکدیگر بودند. محمد رمضان گوگجو از اینکه پدر این دختران قوی و پرانگیزه بوده است، احساس غرور می‌کند.
تبسم با ابزارها و توانایی جسمانی محدود در تحصیل هم موفق بود اما تصمیم گرفت که تحصیل را کنار بگذارد زیرا دیگر توان تحمل آن را نداشت که شاهد زحمت روزانه پدرش برای رساندن او به محل تحصیل باشد. پدر تبسم همچنین مجبور شده بود به خاطر دخترانش تولیدی کوچک فرش خود را ترک کند و یک مغازه خواربار فروشی باز کند.
محمد رمضان می‌گوید: سیمه می‌خواست با وجود همه محدودیت‌هایش یک زن موفق باشد. او الهامی برای همه بود. وی زندگی آرامی داشت تا اینکه یک روز متوجه شد که دیگر نمی‌تواند راه برود و این فاجعه‌ای برای خانواده ما بود. تبسم هم از دیدن اینکه خواهرش هم با همان تجربیات تلخ او مواجه می‌شود، بسیار ناراحت بود.
وی افزود: او در حال تحصیل در سطح کارشناسی ارشد زبان اردو به صورت از راه دور بود که درگذشت. این خواهران کشمیری هر دو به کودکان منطقه خود قرآن می‌آموختند و تبسم با اینکه به شدت برای خواهرش دلتنگ است، مصمم است که به زندگی ادامه دهد و اجازه ندهد که سختی‌ها او را از پای درآورد.
تبسم می‌گوید: تعجب می‌کنم که چرا برخی جوانان به روش‌های بد متوسل می‌شوند و زندگی خود را خراب می‌کنند. زندگی زیباست و باید از آن لذت برد. تنها وقتی که چیزی را از دست می‌دهید، قدر آن را می‌دانید.
وی افزود: توصیه من به همه جوانان این است که یک مأموریت متعالی برای خود در زندگی تعیین کنند و از همه ابزارها و روش‌های خوب برای خدمت به مردم استفاده کنند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
