دکترِ طناز و «پسرخاله» یواشکی

به گزارش بولتن به نقل از ایسنا، سیدمسعود کیمیاگر صبح یکشنبه (هفتم تیرماه) در سن 71 سالگی در پی ابتلا به سرطان درگذشت. مخاطبان تلویزیون او را بیش‌تر به عنوان پزشک تغذیه می‌شناختند اما طنزدوستان با قلم و نام او به شیوه‌ای دیگر آشنا بودند. دکتر کیمیاگر که متخصص علوم تغذیه و استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود از همکاران مجله‌های طنز «توفیق» و «گل‌آقا» بود.

در پی درگذشت کیمیاگر، دو همکار مطبوعاتی این طنزپرداز فقید از او گفتند و علاقه و تبحرش در طنز و داستان‌نویسی را ستودند.

احمد عربانی - هنرمند پیشکسوت - اظهار کرد: ایشان یک تا دو سال قبل از من وارد مجله «توفیق» شدند. تحصیل‌شان را جدی می‌گرفتند و به طور مداوم در تحریریه حضور نداشتند اما در جلسه‌های پرداخت موضوع شرکت می‌کردند. بارزترین نکته شخصیت ایشان منضبط‌ بودن‌شان بود و با وجود طنزپرداز بودن مودبانه شوخی‌ می‌کردند. انسانی گرم و صمیمی بودند و من کسی را به خاطر ندارم که از ایشان دلخوری داشته باشد. برخوردشان همه جا خوب بود و حتی در مطب با مراجعان‌شان با احترام برخورد می‌کردند. همیشه سعی می‌کرد به حرفی که می‌زند عمل کند و قولی که می‌داد حتما انجام می‌شد.

این کاریکاتوریست درباره سبک و نوع کار کیمیاگر در زمینه طنز بیان کرد: زمان دایر بودن «توفیق» مطالب بلند مثل «داستان هفته» را ایشان با نام مستعار «زردآلو» می‌نوشتند. این داستان‌ها بسیار ساده و شیرین بودند. یک موضوع ساده را انتخاب می‌کردند و می‌پروراندند تا به یک داستان شیرین تبدیل می‌شد. در «گل‌آقا» هم در ستون «پا تو کفش جراید» مطلبی یا خبری از روزنامه‌ای انتخاب می‌کردند و می‌نوشتند. در زمان قبل از انقلاب تعداد روزنامه‌ها و صفحات طنز و فضا برای کار کم بود. من و ایشان از زمان روزنامه «توفیق» با هم همکار بودیم و بعدها در «گل‌آقا» و «فکاهیون» با هم کار کردیم.

گیتی صفرزاده – سردبیر مجله «گل‌آقا» - نیز ضمن اظهار تاسف برای از دست دادن دکتر کیمیاگر گفت: چه بهتر بود زمانی که دکتر کیمیاگر زنده بودند و ایشان را از دست نداده بودیم فضایی آماده می‌کردیم تا از تجربه‌های ایشان و دیگر افراد حرفه‌ای استفاده شود. باید یک تحریریه پویا ایجاد شود تا جوانان از تجربه این افراد آگاه شوند.

او افزود: دکتر کیمیاگر را همه به عنوان یک متخصص تغذیه می‌شناسند، و در این حوزه خیلی پرکار و معروف بودند. ایشان به علت علاقه خودشان به طنز با مجله «گل‌آقا» همکاری می‌کردند. همیشه جمله‌ای به مرحوم صابری می‌گفتند که کار طنز در زندگی من بخش شیرین زندگی‌ام را تشکیل می‌دهد و به همین دلیل هیچ وقت طنز را رها نمی‌کنم.

صفرزاده در ادامه گفت: با وجود این‌که طنزنویسی شغل و وظیفه دکتر کیمیاگر نبود، مرتب و منظم کارشان را انجام می‌دادند. به عنوان مثال می‌گفتند برای من تعیین کنید در هفته چه مقدار ساعت در دفتر حضور داشته باشم و چه مقدار مطلب به مجله بدهم؛ یا دوست داشتند در جلسات باشند و نظر بدهند و هم‌فکری کنند. بسیار مرتب و منظم بودند و تمام افراد روی حرف‌شان حساب می‌کردند. بسیار مسئولیت‌پذیر بودند.

سردبیر «گل‌آقا» ضمن بیان این‌که شاخصه‌های کاری کیمیاگر را می‌توان به دو دسته عمده تقسیم کرد، گفت: دو نکته مهم در کار دکتر کیمیاگر بود. در ابتدا به عنوان یک متخصص تغذیه این‌طور نبود که توجه‌شان را به حوزه تغذیه محدود کنند. به موضوعات اجتماعی بسیار توجه می‌کردند. البته به‌خاطر حضور افراد متفاوت از قشرهای مختلف و برخورد با گروه‌های مختلف سوژه بسیار می‌دیدند و اهمیت می‌دادند و به هیچ وجه تک‌بعدی نبودند.

او در ادامه افزود: در مرحله دوم علاقه شدید ایشان به داستان‌نویسی، ایشان را به موفقیت رساند. در همان سال‌ها یک مجموعه از ایشان با نام «بیمارستان آموزشی» منتشر شد. کیمیاگر فردی بود که در مجله «گل‌آقا» روی داستان‌نویسی ایشان بسیار تاکید می‌شد. چند ستون ثابت در «گل‌آقا» داشتند مانند «انگولک به جراید» که بسیار مورد توجه خوانندگان بود.

صفرزاده در پایان گفت: دکتر کیمیاگر پسرخاله طنزنویس معروف مرحوم منوچهر احترامی بودند و یکی از امضاهایی که داشتند «پسرخاله» بود؛ اما هیچ‌گاه این خویشاوندی را جایی مطرح نمی‌کردند. حتی بسیاری از افراد تحریریه این موضوع را نمی‌دانستند. علاوه بر این، به علت علاقه به طنز می‌توانستند همه اتفاقات را بسیار شیرین ببینند. همین امر باعث شد همیشه جایی ثابت و بااهمیت در نشریه «گل‌آقا» داشته باشند.