دره­ ی گم گشته در زیر آوار ساخت و ساز

گروه اجتماعی - توفیق وحیدی آذر :اکنون سال­هاست که شهرک های مجاور کوه سرخ فام سرخاب عینالی تبریز بدون لحاظ واقع شدن بر روی گسل  بارگذاری می­گردند. بارگذاری بر روی گسل تبریز به غیر از ساخت برج­های عظیم و سنگین بر روی آن همراه با احداث سد بلامصرف شهید مدنی بر روی آجی چای نیز بوده است.

و شهرک هایی چون رشدیه که تراکم افقی و موفق در آن تعریف و اجرا شده بودند؛ اکنون در تب پول درآوردن از زمین  به صورتی غیر انسانی و غیر مدنی در حال گسترش  برج های مجاور در کنار یکدیگر! بدون مجال به اندیشه در معماری­های سنتی و حاکم بر روح شهروند مسلمان و بدون اشرافیت خانه ها  بر یکدیگر و ایجاد امکان جهت ایجاد سبزی و فضای لازم برای تنفس  ساکنین آنان رشد می یابند.

به گزارش بولتن نیوز ، طبیعت نیز قربانی های بسیار در این رشد بلا رویه از خود داده است. در شمال شهرک رشدیه یکی از زیباترین دره های کوه عینالی که  به " سولی دره  " مشهور بود  با خاک دستی پر و از بین رفت. "سولی دره" گراند کانیون  نبود اما می­توانست، هزینه نگهداریش را نیز  به واسطه ی زیبایی اش خود بپردازد.

"سولی دره" فاصله ای چند دقیقه ای با آخرین ساختمان های شهری داشت؛ که جمعی بسیار از مردم  تبریز می­توانستند پیاده در آن، در دل طبیعت زیبا و  بولاق های ( چشمه ) قرار گیرند .

اکنون فقط چندین تصویر از مناظر  "سولی دره"  باقی مانده است و روی آن با خروارها خاک و نخاله های ساختمانی پر شده است تا ساختمان­ها و بناهای جدید در ارتفاعات عینالی حریم منظر چشمان شهروند تبریزی و تبریز را آزار دهند و آنچه که از عینالی دیده شود و آنچه که شهروند تبریزی از کوه ببیند، فقط ساختمان و آپارتمان  و .... خواهد بود.