«عربستان»؛ از ناشی‌گری نظامی در «یمن» تا ساده‌لوحی سیاسی در «جیبوتی»

گروه بین الملل، «اسماعیل عمر گوله»، رئیس جمهوری جیبوتی درمصاحبه با روزنامه فرامنطقه‌ای الحیاة روابط میان کشور خود با عربستان را "دوستانه، ممتاز و تاریخی" توصیف کرد و گفت که به زودی توافق نامه امنیتی میان این دو کشور امضا می‌شود.

رئیس جمهوری جیبوتی در ادامه صحبت هایش درباره یمن، با تاکید بر این که روابط شخصی اش با علی عبدالله صالح، رئیس جمهور پیشین یمن از زمان برکناری وی قطع شده، گفت: "علی عبدالله صالح هیچگونه سرمایه‌گذاری‌ یا املاکی در جیبوتی ندارد و هیات بازرسی سازمان ملل این مساله را تایید کرده است"

وی با بیان اینکه «بهار عربی» مصیبتی است که عراق، تونس، لیبی، سوریه و یمن را ویران کرده است ادعا کرد که اگر مواضع عربستان نبود، ویرانی زیادی در کشورهای عربی به وجود می‌آمد.

بر این اساس، درحالی که رئیس جمهوری جیبوتی از عربستان و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به دلیل کمک 200 میلیون دلاری این کشور قدردانی و تاکید کرده که کشور وی هیچ گاه دفتری را برای اسرائیل در خاک خود باز نخواهد کرد، به نظر می رسد، صحبت های مطروحه ازسوی او کاملاً توسط مقامات دولت سعودی تهیه و تنظیم شده اند.

وی در اظهارات خصمانه علیه محور مقاومت حزب الله لبنان را "فتنه بزرگ" خواند و گفت: روابط ما با ایران خوب نیست و ما تلاش می‌کنیم تا با این کشور روابط نداشته باشیم. ما از ایران نمی‌ترسیم و حتی نمی‌خواهیم سفارتی در تهران داشته باشیم یا اینکه سفارت ایران در کشور ما باز شود. برای تاسیس سفارت در دمشق نیز تلاش نکرده‌ایم؛ چرا که سوریه با عضویت جیبوتی در اتحاد عرب مخالفت کرد.

وی ضمن اشاره به اینکه توافق نامه‌ای با پکن برای ایجاد پایگاه‌ نظامی در جیبوتی صورت گرفته، گفت: در صورتی که میانجیگری قطر در حل درگیری‌ها میان جیبوتی و اریتره شکست بخورد، ما مجبور می‌شویم به جامعه بین‌الملل متوسل شویم.

آنچنان که پیداست، پروژه جدید سعودی ها استفاده ابزاری از کشورهای ضعیف و فقیر برای اهداف ایران هراسانه است.

این درحالی است که به نظر می رسد، عربستان سعودی پس از ناامیدی از مقابله مسقیم و اتخاذ سیاست های علنی دربرابر کشورمان، رو به خرید رئیس جمهور و مقامات کشورها آورده است.

در چنین شرایطی که دنیای امروز به هیچ عنوان عنوان سیاست استعماری را آن هم در این سطح نازل نمی پذیرد، به نظر می رسد، اتخاذ چنین سیاست های بزدلانه ای، تنها منجر به نابودی منافع ملت ها می گردد. 

با این همه به نظر می رسد، بخش قابل توجهی از مواضع تند رئیس جمهور جیبوتی علیه کشورمان و تلاش برای به دست آوردن نظر مثبت عربستان سعودی، به ماجرای فرود هواپیمای هلال احمر کشوران در این کشور برای تحویل 20 تن کمک انساندوستانه به مردم یمن مربوط باشد.

بر این اساس، آنچنان که بسیاری از خبرگزاری ها نیز اعلام کردند، روز جمعه گذشته (8 خردادماه) معاون امور بین الملل و حقوق بشردوستانه جمعیت هلال احمر، جزئیات فرود هواپیمای حامل 20 تُن محموله امدادی انسان دوستانه هلال احمر ایران در جیبوتی را تشریح کرد.

به گفته عراقی، همراه با این پرواز 3 نفر از حوزه‌های مختلف هلال احمر به جیبوتی عازم شدند تا هماهنگی‌های لازم برای تخلیه بار و تحویل آن به یمن را انجام دهند.

حال به نظر می رسد، اظهارات اخیر رئیس جمهور جیبوتی که با دستپاچگی سعی در به دست آوردن نظر مثبت دولت متجاوز سعودی را دارد و در این راستا تا آنجا پیش رفته که علناً رابطه کشورش با ایران را انکار می کند، به این همکاری دیپلماتیک صورت گرفته مربوط باشد. آن هم در شرایطی که طرف سوم این رابطه و تعامل دیپلماتیک، مردم بی گناه کشور یمن، یعنی طرف اصلی جنگ ائتلاف به رهبری عربستان بوده است.

با این همه، در شرایطی که بی شک روابط کشورمان با کشور فقیر جیبوتی، رابطه ای یک طرفه بوده که منافع آن بی شک به طرف مقابل می رسیده، اظهارات رئیس جمهوری جیبوتی در شرایطی مطرح می گردد که گویا مقامات بلندپایه سیاسی این کشور فقیر و ضعیف به لحاظ سیاسی و امنیتی، چشم امیدشان را به دلارهای نفتی دولت سعودی دوخته اند.

در این میان، آن چنان که پیش تر نیز تلویحاً اشاره شد، به روشنی پیداست که عربستان سعودی رو به خرید رئیس جمهور و مقامات کشورهای ضعیف منطقه آورده و سعی دارد با هزینه کردن دلارهای نفتی و پول های هنگفت بادآورده برای خود اعتبار و عزّت سیاسی بخرد؛ عزّتی که بنابر معادلات سیاسی و دیپلماتیک امروز به همان آسانی که به دست می آیند، به باد خواهند رفت و در این میان، تنها می توان نسبت به اتخاذ چنین سیاست های ضعیفی ازسوی ریاض، ابراز تعجب کرد.

به نظر می رسد، شیوخ جوانی که این روزها مسئولیت امور مملکت داری را در عربستان سعودی به دست گرفته اند، نه تنها تجربه دقیقی از مسائل سیاسی روز دنیا ندارند، بلکه با تصوری به دور از واقعیت امروز مناسبات سیاسی جهان و با افکار قرن نوزدهمی به دنبال استیلای قدرت خود در منطقه اند و جنگ بی منطقی که در منطقه به راه انداخته اند، نیز گوشه ای از همین توهمات سیاسی است!