«بولتن سینما»؛ مجلۀ خبری روزانۀ سینما (18اسفند)

گروه سینما و تلویزیون، در روزی که خبر درگذشت «آلبرت مِیْزِلْز» تمامی دوستداران سینما را در غم و اندوه فرو برد، دوره یک ماهه «سینمای ایران» در کانادا آغاز شد.
 
به گزارش بولتن نیوز، گزارشی از نخستین روز دوره یک ماهه سینمای ایران در کانادا، گزارشی از آخرین جلسه کانون کارگردانان ایران، نگاهی به آخرین خبرها از ساخت «سنتوری 2» در گفت و گو با «داریوش مهرجویی»، گزارشی درباره سهم خانواده های ایرانی از تماشای آثار سینمای ایران، گزارشی از «هالیوود ریپورتر» از پروژه آینده «کالین تروورو»، خبر درگذشت «آلبرت مِیْزِلْز» مستندساز برجسته تاریخ سینما، نگاهی به پایان فیلمبرداری و آغاز مراحل تدوین فیلم «کی داده؟... کی گرفته؟»، اعلام زمان برگزاری کارگاه سوم «الکساندر پتروف» در کشورمان،‌ مروری بر کارنامه موفق ترین کارگردانان فیلم اولی سال 93 و درنهایت نگاهی به تلخ و شیرین های سینما در سالی که گذشت، سرخط مهمترین اخبار امروز سینمای ایران و جهان را به خود اختصاص داد.


برای مشاهده دیگر اخبار فرهنک و هنر اینجا کلیک کنید.


تاریخ سینمای ایران در تورنتو ورق می خورد

جشنواره بین المللی و شناخته شده سینمایی تورنتو هر ساله در بخش ویژه ای به نام سینما تک، تلاش می کند با تمرکز بر دنیای هنر، ضمن مروز سینمای یکی از کشورها، تاریخ سینمای آن کشور را با ارائه آثار ممتاز و برتر بررسی کند و در حقیقت نمایی از جایگاه کیفی و کمی آثار هنر هفتم کشوری را پیشاروی مخاطبان بین المللی خود ترسیم نماید.

این جشنواره در سال جاری میلادی (2015) بنا دارد بخش سینما تک خود را به مرور تاریخ سینمای ایران اختصاص دهد و آنگونه که سایت خبری تورنتو اسپیدز به بازتاب آن پرداخته، در این مدت 15 فیلم بلند سینمایی و دو فیلم کوتاه را به عنوان کارنامه تاریخ سینمای ایران و سیر فراز و فرودهای آن برای نمایش انتخاب کرده است.

همچنین در سایت جشنواره فیلم تورنتو آمده است که این رخداد با افتخار اعلام می کند برنامه سینما تک این جشنواره از تاریخ پنجم مارچ تا پنجم آوریل (14 اسفندماه جاری تا 14 فروردین ماه 94) مهمترین آثار سینمای ایران به عنوان یکی از کشورهای صاحب سینما در جهان را در قالب اکران 17 فیلم بلند و کوتاه از 14 کارگردان بزرگ و شناخته شده سینمای ایران در دستور کارخود قرار داده است.

اما در بین لیست فیلم هایی که توسط این جشنواره منتشر شده آثاری چون حاجی آقا آکتور سینما به کارگردانی آوانس اوگانیس که تنها اثر سینمایی به جا مانده از دوران سینمای صامت در کشورمان است و در سال 1312 هجری شمسی تولید شده؛ به همراه آثاری چون فیلم کوتاه آن شب که باران آمد به کارگردانی کامران شیردل؛ فیلم کوتاه پ مثل پلیکان به کارگردانی پرویز کیمیاوی؛ فیلم کوتاه تنها تصویر می ماند ساخته مانیا اکبری که اثری مشتمل بر مصاحبه با سینماگرانی چون امیرنادری، بهرام بیضائی و ابراهیم گلستان است به چشم می خورد.

همچنین فیلم های گاو ساخته داریوش مهرجویی به عنوان یکی از برترین آثار تاریخ سینمای ایران به همراه فیلم هامون؛ شب قوزی به کارگردانی فرخ غفاری؛ طبیعت بی جان و یک اتفاق ساده به کارگردانی زنده یاد سهراب شهید ثالث؛ دونده و آب، باد، خاک به کارگردانی امیرنادری؛ رگبار به کارگردانی بهرام بیضائی؛ باغ سنگی به کارگردانی پرویز کیمیاوی؛ فیلم های مسافر، خانه دوست کجاست؟ و کلوز آپ به کارگردانی عباس کیارستمی و بالاخره فیلم برنده اسکار جدایی نادر از سیمین به کارگردانی اصغر فرهادی اسامی دیگر آثار شرکت داده شده در بخش مرور تاریخ سینمای ایران را تشکیل می دهند.

همچنین بنا به اعلام سایت جشنواره فیلم تورنتو، دو هنرمند سینماگر ایرانی (امیر نادری و حمید نفیسی) در خلال این برنامه یک ماهه به معرفی این آثار و کارگردانان آنها می پردازند و تلاش می کنند تا چهره واضحی از سینمای ایران را پیشاروی مخاطبان جهانی این آثار ترسیم کنند.




«سنتوری ۲» سال ۹۴ جلوی دوربین می‌رود/ مشکل حقوقی وجود ندارد

داریوش مهرجویی کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه همچنان در انتظار دریافت پروانه ساخت برای فیلم «سنتوری ۲» است، بیان کرد: در صورت دریافت پروانه ساخت، «سنتوری ۲» را برای سال آینده جلوی دوربین می برم.

سهم خانوارهای ایرانی از تماشای فیلم در شهرهای مختلف

تجمیع ماهیانه‌ی استفاده از موسیقی، تئا‌تر، سینما، هنرهای تجسمی، نشر و کتاب یک خانواده  تعیین‌کننده میزان سرانه‌ی فرهنگی ماهانه آن خانوار است. شاخصی که در ایران نه تنها بالا نیست بلکه در بسیاری موارد کمتر از صفر است. در میان این 5 حوزه فرهنگی؛ سینما به دلیل جذابیت‌هایی که دارد  برای همه اقشار در هر سطح مالی و فرهنگی؛ پرکشش‌تر از دیگر حوزه‌هاست. از ساکنین حوالی میدان  راه‌آهن تا میدان تجریش؛ در صورت صرفِ فعل خواستن؛ می‌توانند فیلمی نزدیک به سلایق و تفکراتشان را در سالن‌های سینما تماشا کنند.

با متوسط بهای بلیت 6 هزار تومان برای هر نفر، یک خانواده با میانگین سه نفر در قشر کارگری یا قشر متوسط؛ چند بار در ماه می‌تواند به سینما برود؟

طبق  آمار منتشر شده ازسوی مرکز آمار یک خانواده کارگری در بهترین شرایط؛ در خراسان شمالی دارای سرانه‌ی ماهانه فرهنگی 12 هزار تومان است. این خانواه برای رفتن ماهانه به سینما نمی‌تواند برنامه‌ریزی داشته باشد. اما درصورتی‌که هیچ هزینه‌‌‌ای برای موسیقی،  کتاب یا دیگر حوزه‌های فرهنگ نکند؛ در طول سال می‌تواند 8 بار به سینما برود. این شاخص برای خانوده‌ای از همین قشر که در استان هرمزگان زندگی می‌کند به 2 هزار تومان تنزل پیدا می‌کند. این خانواده با پس‌انداز سالیانه‌ی هزینه‌های فرهنگی و تفریحی، تنها برایش میسر است یکبار در سال به سینما برود. مشروط بر آن‌که در  شهر  محل سکونت‌شان؛ سینمایی وجود داشته باشد.

این برشی از واقعیتی بود که خیلی دور از ما نیست. اگر سر بچرخانیم؛ خانواده‌هایی را در این قشر می‌بینیم که با "سیلی" صورت خود را سرخ نگه می‌دارند. معضلی که برای بهبود آن راهکاری دیده نمی‌شود زیرا درصورت اندک دغدغه‌ای درمیان مسئولان؛ نوکِ پیکانِ شاخص‌ِ سرانه‌ی فرهنگی به سمت بالا در حرکت بود. حال آنکه سرانه‌ی فرهنگی در شیب سقوط خود در این مدت از ۳.۴ درصد سال 83  به ۲.۵ درصد در سال‌جاری کاهش یافته‌ است.

اولین تحلیلی که این آمار به ذهن متبادر می‌کند این است که؛ در سیاستگذاری‌های کلانِ دولتمردان؛ تفریح و فرهنگِ قشری که حدود یک سوم جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند؛ هیچ جایگاهی ندارد. 

جدا از قشر کارگری؛ درمیان 31 استان کشور؛ خانوارهای خراسان جنوبی با 80 هزار تومان از  بالاترین سرانه ماهانه فرهنگی برخوردارند. اگر مبنا را برای خرجِ سرانه‌ی فرهنگی تنها تماشای فیلم در سینما قرار دهیم و فرض را بر این بگذاریم که برای دیگر امور فرهنگی وجهی پرداخت نشود؛  آن‌ها می‌توانند چهار مرتبه در ماه به سینما بروند. درمقابل استان هرمزگان با ۱۱ هزار تومان کم‌بضاعت‌ترین استان کشور در این حوزه است. خانواده‌ها در این استان برای رفتن هر ماهه به سینما نمی‌توانند برنامه‌ریزی داشته باشند؛ اما با پس‌انداز سالیانه هزینه‌های فرهنگی و تفریحی؛ سالی 7 مرتبه حق رفتن به سینما را دارند. اما باز این امکان وجود دارد که اصلا سینمایی در نزدیکی محل سکونتشان وجود نداشته باشد.

با حفظ تمامی پیش‌شرط‌ها (هزینه نکردن وجهی در دیگر امور فرهنگی، هزینه نکردن برای خوراکی حین تماشای فیلم، صفر بودن هزینه‌ی ایاب ذهاب و وجود سالن سینما در محل سکونت) هریک از خانواده‌ها در استان‌های مختلف با میانگین تعداد سه نفر و متوسط و بهای بلیت 6 هزار تومان؛ چند بار در ماه می‌توانند به سینما بروند؟ به جدول زیر با دقت نگاه کنید:

 

استان	هزینه‌‌های تفریح و امور فرهنگی در خانوار (ماهانه)	هزینه‌‌های تفریح و امور فرهنگی در خانوار کارگری (ماهانه)	تعداد دفعاتی که یک خانواده متوسط می‌تواند به سینما برود (ماهانه)	تعداد دفعاتی که یک خانواده کارگری می‌تواند به سینما برود (ماهانه)
آذربایجان شرقی	42500	6500	2	0
آذربایجان غربی	37000	5500	2	0
اردبیل	76500	10000	4	0
اصفهان	64000	7000	3	0
البرز	35000	4500	2	0
ایلام	68000	7500	3	0
بوشهر	53500	6500	3	0
تهران	65500	5500	3	0
چهارمحال و بختیاری	57000	7500	3	0
خراسان جنوبی	80000	10500	4	0
خراسان رضوی	48000	8000	2	0
خراسان شمالی	73000	12500	4	0
خوزستان	48000	6000	2	0
زنجان	32500	7000	2	0
سمنان	76000	10000	4	0
سیستان و بلوچستان	20500	4000	1	0
فارس	62000	7500	3	0
قزوین	56000	6500	3	0
قم	69000	10000	3	0
کردستان	41000	6500	2	0
کرمان	67500	8500	3	0
کرمانشاه	42500	7500	2	0
کهگیلویه و بویراحمد	71000	6500	4	0
گلستان	57500	8500	3	0
گیلان	54000	7000	3	0
لرستان	21000	4500	1	0
مازندران	55500	7700	3	0
مرکزی	49500	6500	2	0
هرمزگان	11500	2500	0	0
همدان	49500	7500	2	0
یزد	65500	9500	3	0

 

این نکته را هم باید افزود که؛ چند سالی‌ست روزهای سه شنبه‌؛ سینما‌ها به‌صورت نیم‌بها بلیت‌فروشی می‌کنند با این‌وجود؛ خانواده‌ای که پایین‌ترین بضاعت را دارد هنوز این امکان که در همین روز به مراکز تفریحی مراجعه کند را ندارد.

افزایش بهای بلیت سینما در سال آینده نیز مشکلی بر مشکلات خانواده‌های متوسط و کارگر اضافه می‌کند. قیمت بلیت سینماهای مدرن در سال گذشته نسبت به سال جاری 25 درصد و سینماهای ممتاز 50 درصد افرایش بها داشت. باید دید در سال 94 چه میزان به قیمت بلیت سینما اضافه می‌شود و به همان نسبت چه میزان از توان  سینما رفتن در  خانوارها کاسته می‌شود؟

کارگردان «جهان ژوراسیک» به سراغ «زندگی هوشمند» رفت

«کالین تروورو»، کارگردان «جهان ژوراسیک» پروژه‌ی ساخت «زندگی هوشمند» را آغاز کرد.

با اکران "جهان ژوراسیک" در تاریخ دوازدهم ژوئن ، فیلمساز فیلم‌های پر از دایناسور "کالین تروورو" هم به ساخت فیلم بعدی‌اش فکر می‌کند.
درگذشت یکی از پیشگامان جنبش «سینما حقیقت»

آلبرت مِیْزِلْز، یکی از سرشناس‌ترین مستندسازان تاریخ سینما، پنجشنبه شب در هشتاد و هشت سالگی در خانه‌اش در منطق منهتن نیویورک درگذشت.

او که به خاطر مجموعه‌ای از مستندها درباره آدم‌های عادی، نهادهای سیاسی و اجتماعی و همین‌طور هنرمندان و موسیقیدانان، که بیش‌ترشان را با همکاری برادرش دیوید میزلز ساخته، شهرت داشت، نه تنها ژانر مستند را دگرگون کرد بلکه بر سینمای داستانی نیز تأثیر گذاشت.

وی یکی از پیشگامان جنبش «سینما حقیقت» (سینما وریته) بود که معادل آمریکایی‌اش، به خاطر شکل بی‌واسطه فیلم، به «سینمای مستقیم» معروف شد.

آلبرت میزلز در ۲۶ نوامبر ۱۹۲۶ در خانواده‌ای از مهاجران یهودی اروپای شرقی در بوستون متولد شد. از دانشگاه‌های سیراکیوز و بوستون مدرک روان‌شناسی گرفت و برای سه سال در بوستون به تدریس روان‌شناسی پرداخت، اما در تابستان ۱۹۵۵ ناگهان مسیرش را‌ عوض کرد، دوربینی ۱۶ میلیمتری به دست گرفت و به شوروی رفت تا مستند روان‌پزشکی در روسیه را بسازد.

در سال ۱۹۵۷ برادران میزلز سوار بر موتورسیکلت از مونیخ به مسکو سفر کردند و در راه اولین فیلم مشترکشان را درباره انقلاب دانشجویان لهستانی ساختند. آلبرت به عنوان فیلم‌بردار مستند مقدماتی، ساخته رابرت درو، کار کرد که اثری دربارۀ انتخابات مقدماتی حزب دموکرات و رقابت بین جان اف کندی و هیوبرت هامفری بود. مضمون سیاست در آثار او بعدها با فیلم «با عشق از طرف ترومن» (۱۹۶۶) ادامه پیدا کرد.

از سال ۱۹۶۵ و با ساخت ملاقات با مارلون براندو، برادران میزلز به ساخت مستند درباره آدم‌های مشهور گرایش پیدا کردند، اما برخلاف شکل رایج این مستندها، فیلم‌های آن‌ها تصویری نزدیک به واقعیت و تحریف نشده از زندگی این آدم‌ها بود.

در همان سال، آلبرت میزلز در اپیزودی از فیلم چند اپیزودی «پاریس از نگاه...» (۱۹۶۵) با ژان‌لوک گدار، فیلمساز مشهور فرانسوی، همکاری کرد که یکی از اولین ساخته‌های مشترک گدار با یک فیلم‌ساز دیگر محسوب می‌شود.

اولین موفقیت بزرگ آلبرت میزلز و برادرش با «دستفروش» (۱۹۶۸) رقم خورد، فیلمی دربارۀ چهار فروشنده دوره‌گرد انجیل در بوستون که در سال ۱۹۹۲ به خاطر ارزش‌های هنری و تاریخی‌اش وارد فهرست آثار تحت حمایت کتابخانه کنگره آمریکا شد.

مثل بیشتر کارگردانان جنبش «سینماحقیقت» در دهۀ ۱۹۶۰، تمرکز بر مسائل اجتماعی و سیاسی آن‌ها را از توجه به موسیقی پاپ و راک غافل نکرد و برادران چند فیلم با این موضوع کارگردانی کردند. اگرچه کنکاش آنها در موسیقی پاپ خود می‌توانست مایه‌هایی سیاسی و اجتماعی نیز پیدا کند.

اولین فیلم آنها در ژانر مستندهای موسیقی، «چه‌خبره؟ بیتلز در آمریکا» (۱۹۶۴) ثبت ورود گروه انگلیسی بیتلز به نیویورک بود اما مشهورترین اثرشان در این ژانر و یکی از شاخص ترین آثار سینمای مستند «پناهم بده» (۱۹۷۰) نام داشت که درباره کنسرت سال ۱۹۶۹ گروه رولینگ استونز در کالیفرنیا بود، کنسرتی که به خشونت کشیده شد و در آن یک سیاه‌پوست در مقابل دوربین آلبرت میزلز به ضرب چاقوی یکی از اعضای فرق «فرشتگان دوزخ» به قتل رسید.

«پناهم بده» تلفیقی است از صحنه‌های کنسرت و نماهایی از اتاق تدوین که در آن برادران میزلز صحنه قتل را برای میک جگر، خواننده گروه، نشان می‌دهند و دوربینی دیگر واکنش‌های جگر را ثبت می‌کند. فیلم سعی می‌کند لایه‌های متعددی از این ماجرا را بدون قضاوت کنار بزند. کارشناسان، این فیلم را سند مهم جامعه‌شناسانه‌ای می دانند از نسبت رسانه‌ها، موسیقی و سیاست در واپسین سال‌های دهه ۱۹۶۰.

آلبرت میزلز و برادرش از دهه ۱۹۷۰ از یک سو درگیر ساخت مستندهایی از آثار هنرمندانی مثل کریستو و ژان کلود بودند و از سوی دیگر موضوع های اجتماعی مانند سقط جنین یا وضعیت بهداشت و درمان در آمریکا را دستمایه کار قرار می‌دادند.

یکی از بزرگ ترین پروژه‌های آلبرت میزلز که ساختش در ۱۹۹۷ و بعد از ۱۲ سال فیلمبرداری و تدوین به پایان رسید، مستند «کنسرت ویلز» (۱۹۹۷) بود درباره ساخته شدن بنای گتی سنتر در لس‌آنجلس که توسط معمار مشهور آمریکایی ریچارد میر طراحی شده بود. این احتمالا تنها مستند سینمایی است که ساخت یک بنای عظیم را از مرحله ایده تا اجرای نهایی گام به گام دنبال می‌کند.

آلبرت میزلز درسال ۲۰۰۱ جایزه بهترین فیلمبرداری را برای مستند «اقوام لالی» از فستیوال ساندنس گرفت و برای همان فیلم نامزد اسکار بهترین مستند سال شد.

برادران میزلز یکی از اولین فیلم‌سازانی بودند که به ساخت فیلم در سبک «سینمای مستقیم» دست زدند، سینمایی که در سلسله وقایع دخالت نمی‌کرد و فقط نقش ناظری کنجکاو را داشت. برادران، روش کار خود را به رمان‌های غیر داستانی ترومن کاپوتی تشبیه می‌کردند که بر اساس کنار گذاشتن تمام پیش‌داوری‌ها و تلاش برای آموختن از آدم‌ها و موضوعات به جای تحت تأثیر قرار دادن و جهت دادن به آنها بود.

چیزهایی که در مستندهای آلبرت میزلز وجود دارد برداشت‌های بلند و نماهای طولانی دوربینی که شخصیت‌ها را در همه جا تعقیب می‌کند و علاقه و توجه یکسان به آدم‌های عادی و هنرمندان در زندگی روزمره‌شان است.

چیزهایی که آلبرت میزلز در سینمای مستند به کار نمی‌برد مصاحبه با شخصیت‌ها، موسیقی متن، مگر این که منبع موسیقی در خود صحنه باشد، گفتار متن و صدای مفسر و
نورپردازی مصنوعی هستند.

مستندهای آلبرت میزلز درباره موسیقی عبارتند از: مستندی دربارۀ گروه رولینگ استونز با عنوان Get Yer Ya Ya's Out، «هورویتز موتزارت می‌نوازند» درباره پیانیست کلاسیک ولادیمیر هورویتز، «بیتلز: اولین سفر به آمریکا دربارۀ گروه بیتلز»، «پناهم بده» درباره گروه رولینگ استونز، «مونتری پاپ» (فقط فیلمبردار) درباره کنسرت موسیقی پاپ با حضور جیمی هندریکس و...

فیلم «کی داده؟...کی گرفته؟» روی میز تدوین

فیلمبرداری فیلم داستانی " کی داده؟...کی گرفته؟..." به نویسندگی و کارگردانی علیرضا شاه حسینی و تهیه کنندگی وحید غریب لو که در اوایل اسفند مقابل دوربین رفت به پایان رسید و اکنون روی میز تدوین قرار دارد.

اعلام زمان برگزاری کارگاه سوم الکساندر پتروف

سومین کارگاه «جادوی انگشتان» الکساندرپتروف کارگردان شهیر روسی به دلیل استقبال مخاطبان برگزار می‌شود.

به دلیل استقبال گسترده علاقه‌مندان به هنر پویانمایی، سومین جلسه کارگاه‌های الکساندر پتروف با موضوع «جادوی انگشتان» صبح روز 5‌شنبه 21 اسفند در سالن شهید بهنام محمدی در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب تهران برگزار می‌شود.

مروری بر کارنامه‌‌ی موفق‌ترین کارگردان‌های فیلم اولی در سال 93

در سال جاری بیست‌ویک کارگردان اول به سینمای ایران معرفی شد. از میان آن‌ها  مهشید افشارزاده با فروش حدود دو میلیارد تومانی فیلم «5 ستاره»، نیما جاویدی با فروش یک میلیارد و 390 میلیون تومانی «ملبورن» و جمشید محمودی با فروش هشتصد و 90 میلیون تومانی «چند مترمکعب عشقِ»  موفق‌تر از دیگر رقبای اولی خود ظاهر شدند. بیشترین تعداد روز اکران در اختیار فیلم «5 ستاره» با 75 روز بود و فیلم «ملبورن» با یک هفته کمتر در جایگاه دوم قرار دارد.

معرفی چهار کارگردان زن به سینمای ایران

  از بیست‌ویک کارگردان اولی که فیلم‌هایشان در سال جاری مجوز اکران گرفتند؛ نام چهار کارگردان زن به چشم می‌خورد: مهشید افشارزاده، تینا پاکروان، مریم میلانی و  آزیتا موگویی که هرکدام به ترتیب با فیلم‌های «5ستاره»، «خانوم»، «کاغذ خروس نشان» و «تراژدی» چهار زن کارگردان اولی سال 93 بودند.    

 در سال مورد بررسی چهارده فیلمی که آثار نخست کارگردان‌هایشان بودند؛ در 5 گروه سینمایی افریقا، استقلال، آزادی، قدس و فرهنگ اکران شدند.  هفت فیلم باقی‌مانده نیز در سینماهای محدود گروه هنر و تجربه مجوز نمایش گرفتند. «بیداری برای سه روز»، «پوسته»، «روایت ناپدید شدن مریم»، «من از سپیده صبح بیزارم»، «آفتاب، مهتاب زمین»، «جینگو» و «انارهای نارس». آمار دقیقی از میزان فروش این فیلم‌ها در دست نیست و به گفته امیر حسین علم‌الهدی(دبیر شورای سیاست‌گذاری گروه هنر و تجربه) در پایان اکران فیلم‌ها آمار فروش دقیق اعلام خواهد شد.

دو کارگردان پرکار سال 93

اگر بخواهیم آماری از پرکارترین کارگردان‌ها ارائه دهیم؛ آرش معیریان و نرگس آبیار هرکدام با دو فیلم؛ در دسته‌ی فیلمسازان پرکار سینما در سال 93 قرار می‌گیرند و دیگر فیلمسازان تنها یک فیلم در اکران داشتند.

دو فیلم "شانس، عشق و تصادف" و " کالسکه"  ساخته آرش معیریان هر دو در دی ماه 93 اکران شدند. فیلم‌ها سبک و سیاق فیلم‌های قبلی معیریان که ساختاری کاملا تجاری داشتند را تکرار کرده. در فیلم " شانس، عشق و تصادف"  با انتخاب بازیگرهایی مانند سحر قریشی و حمید عسکری(خواننده پاپ) از عنصر جذب مخاطب توسط بازیگر مدد گرفته؛ مخاطبی که از سینما رفتن بیشتر قصد گذراندن وقت  یا در کلامی دیگر؛ سرگرمی را دارد. در فیلم معیریان حمید(مدرس موسیقی) به اتفاق خواهرش تعدادی از بچه‌های بی‌سرپرست را برای اردو به شمال کشور می‌برند، آنها با مینو که به اتفاق پدر و نا مادری‌اش در آنجا زندگی می‌کند؛ آشنا می‌شوند. این آشنایی باعث بروز حوادث تلخ و شیرین می‌شود. تاکنون 44 روز از اکران فیلم در سیزده سینما می‌گذرد و حدود 320 میلیون فروش داشته است؛ همچنین در برخی سینماها اکران آن ادامه دارد.

دیگر فیلم او با نام «کالسکه» قصه‌ی کشمکش و چالش‌های بین یک زوج جوان بر سر ماندن در وطن یا مهاجرت است.   38 روز از اکران فیلم گذشته و هنوز فروش آن به سقف 100 میلیون تومان نرسیده است.

نرگس آبیار را می‌توان با دو فیلم پرکارترین کارگردان‌ زن امسال دانست. شیار 143 داستان مادر شهیدی است که چشم انتظارِ پسر؛ خموده و پیر می‌شود. فیلم با بازی مریلا زارعی و حس و حال مادر شهید که در بازی او تنیده شده، موفق به فروش تقریبی یک میلیارد و 800 میلیون تومانی در طول سه ماه نمایش ‌شد.

دیگر فیلم او با نام «اشیا از آن‌چه در آینه می‌بینید به شما نزدیکترند» در سال 91 ساخته شد؛ اما با وقفه دو ساله در گروه هنر و تجربه نوبت اکران گرفت.

اکران هشت فیلم از کارگردان‌های صاحب‌نام

از منظری دیگر پرونده سینما در سال 93 با اکران هشت فیلم از کارگردان‌های صاحب‌نام کشور بسته شد.

دراین سال فیلم‌هایی نیز از کارگردان‌های قدیمی همچون حاتمی‌کیا «چ» ، کمال تبریزی «طبقه هساث»، داریوش مهرجویی «اشباح»، مسعود کیمیایی «متروپل»، کیومرث پوراحمد «پنجاه قدم آخر»، بهروز افخمی «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران»، تهمینه میلانی «آتش بس2» و فریدون جیرانی «خواب زده‌ها» نمایش داده شد.

حاتمی‌کیا فیلم اصطلاحا فاخر «چ» را که با بودجه‌ای حدود 6 میلیارد تومانی ساخته شد؛ در کارنامه خود ثبت کرد. فیلمی که به سال 58 و ماموریت دکتر چمران برای سامامان‌دهی به درگیری‌های داخلی پاوه اشاره می‌کند. فیلم در طول 76 روز نمایش حدود 2 میلیارد تومان فروش کرد.

کمال تبریزی امسال با فیلم  «طبقه هساث» بر پرده سینماها حضور داشت. داستان مردی که بعداز مرگ همسرش، او را در یک قبر دو طبقه دفن می‌کند؛ اما پس از مدتی متوجه می‌شود، به اشتباه مرد غریبه‌ای در طبقه دیگر قبر همسر او دفن شده است. او هر کاری برای خارج کردن مرد از قبر انجام می‌دهد. فیلم در فروردین ماه مجوز اکران خود را دریافت کرد. در طول ۱۳۴ روزی که بر پرده سینما‌ها حضور داشت؛ به فروشی حدود ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی رسید.

داریوش مهرجویی «اشباح» را در مورد تیمساری ساخت که در رابطه با همسرش به بن بست رسیده است و تلاش‌های وکیل خانواده برای بهبود اوضاع زندگی آنها بی‌نتیجه می‌ماند. سال‌ها بعد گناهان تیمسار گریبان مازیار (پسر جوانش) را می‌گیرد و مسیر عشق و زندگی او را دشوار می‌کند. فیلم در اواخر اردیبهشت ماه  نمایش داده شد و تنها 34 روز توفیق ماندن روی پرده سینما را تجربه کرد. «اشباح» در فروش نتوانست به سقف 200 میلیون تومان هم برسد. 

مسعود کیمیایی فیلمی را در سینما «متروپل» واقع در خیابان لاله‌زار با همین نام جلوی دوربین برد. فیلم  داستان دو جوانی را روایت می کند که یک شب در یک باشگاه بیلیارد با زن جوان بیوه‌ای به نام خاتون که برای فرار از دست عواملی که برای آزار او اجیر شده‌اند؛ به آنجا که سینمایی متروکه است پناه آورده، رو به رو می‌‌شوند و در دو راهی تصمیم قرار می‌گیرند. داستان این فیلم از یک نیمه شب تا صبح روایت می‌شود .فیلم در اردیبهشت ماه مجوز اکران گرفت و حدود 50 روز روی پرده سینماها قرار داشت. در طول این مدت فروشی حدود 360 میلیون تومانی داشت.

ساخته کیومرث پوراحمد به نام «50 قدم آخر» سرگذشت واقعی یکی از نیروهای اطلاعات لشکر زرهی نجف اشرف در عملیات والفجر ۴ را نمایش می‌دهد که برای شناسایی به یک منطقه مین‌گذاری شده در خاک عراق می‌رود. او ۱۷ روز با پای زخمی انتظار می‌کشد تا کسی او را پیدا و یاری کند. پوراحمد بیشتر فیلم را در نجف‌آباد فیلمبرداری کرده است. فیلم در خرداد ماه نمایش داده شد. فروش آن در طول ۲۶ روز اکران به پله  20 میلیون تومان هم نرسید.

بهروز افخمی «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» را درباره یک بازیگر مشهور سینما ساخت. در فیلم همسر خانه‌دار این بازیگر در آخرین فیلم او با وی همبازی می‌شود و آنچنان مورد توجه منتقدان قرار می‌گیرد که منجر به حسادت او می‌شود. روابط صمیمانه آنها تیره شده، زن قهر می‌کند و به باغچه خانوادگی دماوند می‌رود. بازگشت دخترشان به ایران روابط آنها را دستخوش تحولاتی می‌کند. فیلم مرداد ماه اجازه اکران گرفت. حدود دو ماه در سینماها نمایش داده شد و فروشی در حدود یک میلیارد تومان داشت.

«آتش بس2» تهمینه میلانی داستان یک زوج جوان و تحصیلکرده است که عازم سفری به خارج از کشور هستند. آن‌ها پس از سال‌ها، مشاور خانوادهٔ خود را بطور اتفاقی در فرودگاه ملاقات می‌کنند. در مدت زمانی که منتظر پرواز خود هستند، اتفاقات سال‌هایی از زندگی خود را در مدتی که مشاور آن‌ها در خارج از کشور به‌سر می‌برد، مرور می‌کنند. فیلم در شهریور ماه و به مدت دو ماه اکران شد. و در این مدت موفق به فروش حدود ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی شد.

فریدون جیرانی هم در «خواب‌زده‌ها» داستان دختر مجرد جنوب شهری را روایت می‌کند که به دلیل مشکلات اقتصادی زندگی‌اش در حال فروپاشی است. آشنایی او با یک کارخانه‌دار مجرد زندگی‌اش را دچار حادثه‌های جدیدی می‌کند. فیلم 51 روز نمایش داده شد و حدود یک میلیارد تومان فروش کرد.

تلخ و شیرین های سینما در سال 93

شاید آغاز گزارشی درباره رخداد های یک ساله سینمای ایران با خبر وفات هنرمندان چندان به مذاق خواننده خوش نیاید، اما متاسفانه درگذشت هنرمندان در تعطیلات نوروزی 93 انتشار خبر در این حوزه را متوقف نکرد و باعث شد یکی از خبرهای مهم این حوزه، فوت 3 هنرمند سینما باشد.

** تلخی های سینما در تعطیلات نوروز

8 فروردین ماه، خبر فوت حمید مهرآرا کام شیرین نوروزی سینماگران را تلخ کرد.

این هنرمند سینما، تئاتر و تلویزیون بعد از تحمل 8 سال بیماری دیابت، در سن 71 سالگی درگذشت و در قطعه هنرمندان آرام گرفت.

شیرین شازده احمدی طراح صحنه و لباس سینمای ایران نیز که روز پنج شنبه 7 فروردین ماه به موجب آتش سوزی در منزلش دچار 97 درصد سوختگی شد و بعد از شش روز بستری در بیمارستان، سرانجام ظهر روز 13 فروردین درگذشت.

نادر قانع کارگردان و فیلم نامه نویس قدیمی هم در تعطیلات نوروزی سپری شده راهی قطعه هنرمندان شد. این هنرمند قدیمی به علت کهولت سن در 83 سالگی درگذشت.

** رکورد بی سابقه در فروش اکران نوروزی

اما به غیر از خبر مرگ، آنچه در تعطیلات نوروزی سپری شد و در حوزه سینما به چشم آمد به روال هر ساله انتشار آمار فروش فیلم های نوروزی بود که رکوردی تازه رقم زد. فیلم هایی که به اذعان آمار پخش کنندگان سالن های سینما در سراسر کشور با استقبال علاقمندان روبرو شدند به طوری که چهار فیلم طبقه حساس، معراجی ها، خط ویژه و چ، از میان پنج فیلم اکران شده در نوروز به فروش میلیاردی رسیدند و فروش قابل توجه 8 میلیارد تومانی را در این ایام رقم زدند.

** گروه هنر و تجربه

24 فروردین انتصاب امیرحسین علم الهدی با حکم ایوبی به عنوان مدیر اجرایی و دبیر شورای سیاستگذاری سینمای هنر و تجربه، اولین زمزمه های اجابت شدن وعده ایجاد گروهی برای فیلم های خاص سینمایی عملی شد.

این گروه سینمایی ابتدا با 6 سالن سینما در تهران فعالیت خود را آغاز کرد اما آهسته آهسته بر تعداد سینما های این گروه اضافه شد و این درحالی است که گروه سینمایی هنر و تجربه در حال حاضر با در اختیار داشتن 7 سالن در تهران و سالن هایی در شهرستان هایی چون مشهد، اهواز، اصفهان دوره خوبی را سپری می کند.

** روز زن و دیدار سینماگران زن با رئیس جمهوری

آخرین روز از اولین ماه سال 93 با سخنرانی فرشته طائرپور پیشکسوت سینمای ایران در مقابل رئیس جمهوری و همزمان با تولد حضرت فاطمه زهرا (س) همراه بود.

در بخشی از متن این بانوی پیشکسوت سینما ایران آمده بود: جناب آقای روحانی، حوزه فرهنگ و هنر کشور، در حال حاضر به تعداد جریان های فعال سیاسی و اجتماعی، منتقد و مدیر و حامی مدعی دارد که تضارب آرا و اهدافشان با یکدیگر، و رقابت نابرابر اقتصادی شان با بخش خصوصی و موازی کاریشان با مدیریت دولتی، صرفا به فرسایش توان و کاهش اطمینان در جامعه هنری منجر شده و هنرمندان را با همه استعدادی که برای بالندگی فرهنگ، ایجاد امید و نشاط و آموختن اخلاق دارند، به احتیاط و حفظ فاصله کشانده است.

** لیلا حاتمی داور جشنواره کن

بدون شک مهمترین اتفاق سینمایی کشور در اردیبهشت امسال انتصاب لیلا حاتمی به عنوان داور جشنواره فیلم کن بود.

مسئولان شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن روز 8 اردیبهشت رسما اعلام کردند که لیلا حاتمی بازیگر ایرانی در کنار نام های سرشناس سینمای جهان برای انتخاب جوایز برتر جشنواره از جمله نخل طلا صاحب رای خواهد بود.

بخش رقابتی جشنواره فیلم کن علاوه بر جین کمپیون که ریاست هیات داوران را برعهده داشت، شاهد حضور صوفیا کاپولا (بازیگر و کارگردان آمریکایی)، جئون دو یئون (بازیگر کره ای)، ویلیام دافوئه (بازیگر آمریکایی)، گائل گارسیا برنال (بازیگر و کارگردان مکزیکی)، ژانک که جیا (کارگردان، فیلمنامه نویس و تهیه کننده چینی)، نیکلاس وندینگ رفن (کارگردان، تهیه کننده و فیلمنامه نویس دانمارکی) و کارول بوکت (بازیگر فرانسوی) بود.

آیین اختتامیه شصت و هفتمین جشنواره فیلم کن شامگاه 4 خرداد ماه با اعطای جایزه نخل طلا به فیلم خواب زمستانی، ساخته نوری بیلگه جیلان، کارگردان سرشناس ترکیه به کار خود پایان داد.

** رکورد انتصاب هنرمندان ایرانی به عنوان داور جشنواره های خارجی

شاید به نوعی بتوان خرداد ماه امسال را سال رکورد انتخاب هنرمندان ایرانی در ریاست هیات داوارن جشنواره های خارجی دانست.

در این ماه اولین ریاست به تهمینه میلانی رسید که به عنوان رئیس هیات داوران نخستین جشنواره بین المللی فیلم اربیل انتخاب شد.

این جشنواره روز 14 خرداد با اهدای شش جایزه به سینمای ایران به کار خود پایان داد.

جوایزی که نصیب هنرمندان ایرانی شد از جمله؛ بهترین فیلم، آخرین زمستان به کارگردانی سالم صلواتی، بهترین کارگردانی، پیمان معادی و بهترین بازیگر زن، مهناز افشار برای فیلم برف روی کاج ها، بهترین مونتاژ محمدرضا و میثم مویینی و جایزه ویژه هیات داوران به روح الله حجازی کارگردان زندگی خانم و آقای محمودی بود.

دوشنبه 19 خرداد یعنی 5 روز بعد از جشنواره اربیل، اصغر فرهادی کارگردان برگزیده اسکار ایران رئیس هیات داوران جشنواره آسیا پاسیفیک شد.

فرهادی که سابقه کسب سه جایزه را از آسیا پاسیفیک داشت درباره انتخاب خود گفته بود: جشن گرفتن سینمای فوق العاده منطقه آسیا پاسیفیک که نیمی از فیلم های دنیا را تولید می کند واقعا خاص و متفاوت است. انتخاب برندگان جوایز سال 2014 به همراه اعضای هیات داوران در ماه دسامبر در بریسبان، هم یک چالش و هم یک لذت است.

در ادامه اتفاقات خوب اینچنینی برای سینما ایران 2 روز بعد نیز بار دیگر خبری مبنی بر انتخاب نیکی کریمی به عنوان رییس هیات داوران جشنواره فیلم ادینبورگ روی خروجی خبرگزاری ها رفت.

جشنواره فیلم ادینبورگ اسکاتلند در بخش هیات داوران بین الملل برای اعطای جایزه 10 هزار پوندی علاوه بر کریمی به عنوان رئیس از مایکل فیتزجرالد و مارک رابینویتز نیز دعوت کرد.

** سه جایزه برای یک فیلم ایرانی

هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم شانگ های 30 خرداد ماه در مراسم پایانی خود جوایز بخش رقابتی استعدادهای جدید سینمای آسیا را برگزار کرد، که رضا درمیشیان کارگردان جوان ایرانی سه جایزه بهترین کارگردانی، بهترین فیلم و جایزه وینسنت وارد را برای فیلم خلاقانه عصبانی نیستم دریافت کرد.

گفته می شود دریافت سه جایزه یک بخش توسط یک فیلم، اتفاقی عجیب بوده که کمتر در یک جشنواره فیلم دیده می شود زیرا به طور متعارف جایزه های جشنواره بین فیلم های مختلف تقسیم شده و اعطای سه جایزه نشان از علاقه هیات داوری به فیلم درمیشیان بود که سه بار برای دریافت جایزه به روی صحنه رفت.

** تیرماه و یک خبر خوب و بد

ماه ابتدایی تابستان امسال بیشتر تحت تاثیر جام جهانی فوتبال و ایام رمضان بود و کمتر شاهد اتفاقات خاص سینمایی بودیم اما دو خبر مهم در این ماه روی خروجی رسانه ها رفت که یکی تلخ و دیگری شیرین بود.

فرشته مرگ بار دیگر در اولین ماه تابستان آمد و این بار باقر صحرارودی با آن همراه شد. این بازیگر پیشکسوت تئاتر ، سینما و تلویزیون روز 9 تیر راهی دیار باقی شد.

در کنار این خبر تلخ اما خبر خوب برای سینمای ایران یک جایزه بین المللی بود. فیلم دلتنگی های عاشقانه به کارگردانی رضا اعظمیان در نخستین نمایش بین المللی در بخش مسابقه اصلی در جشنواره جهانی فیلم فیلیپین، جایزه بهترین بازیگر زن را برای میترا حجار به ارمغان آورد.

** اسکار خارجی زبان، رکورد فروش سینمای ایران و داوری دوباره فرهادی

مرداد ماه امسال و همزمان با اعلام رسمی آغاز دریافت فیلم های خارجی زبان در کن سینمای لهستان فیلم آیدا ساخته پاول پاویلوفسکی را برای حضور در بخش بهترین فیلم خارجی اسکار 2015 به آکادمی معرفی کرد که نهایتاً این فیلم توانست جایزه این بخش را در اسفند ما امسال از آن خود کند.

آخرین روز مرداد ماه امسال نیز با اکران فیلم شهر موشها 2 همراه شد که فروش این فیلم رکوردی تازه در سینمای ایران به جا گذاشت. این فیلم در طول 3 ماه اکران حدود 12 میلیارد تومان فروش داشت و در حال حاضر رکورد پرفروش ترین فیلم را نیز یدک می کشد.

در آخرین روز مرداد امسال نیز مسئولان برگزاری نوزدهمین دوره از جشنواره بین المللی فیلم بوسان اعلام کردند، اصغر فرهادی کارگردان برنده اسکار ایرانی، ریاست هیات داوران بخش اصلی جریان های نو این رویداد سینمایی را بر عهده خواهد داشت.

فرهادی سال گذشته با فیلم گذشته در بخش پنجره ای به سینمای آسیا در جشنواره فیلم بوسان حضور داشت.

** از جشن خانه سینما تا معرفی اسکار

شهریور ماه نیز همچون ماه فروردین هنرمندان زیادی با فرشته مرگ رهسپار دیار دیگر شدند. ابتدا محمدرضا خورشیدی بازیگر و کارگردان ملایری 6 شهریور ماه به دلیل سکته قلبی درگذشت. به فاصله ای اندک، حسن رضیانی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون که با نقش عین الله باقرزاده مشهور بود ، روز 8 شهریور از دنیا رفت. حسین منظوری سینمادار نیز روز 16 شهریور ماه درگذشت.

پس اخبار تلخ مرگ هنرمندان به خبر معرفی برگزیدگان جشن خانه سینما می رسیم. این دور از جشن خانه سینما با تمام کمی ها و کاستی ها روز 21 شهریور برگزار شد و فیلم سینمایی ملکه به کارگردانی محمد علی باشه آهنگر با دریافت 10 تندیس جشن خانه سینما رکوردار جوایز این جشن شد.

اما داستان نماینده اسکار ایران نیز در این ماه مشخص شد. پس از بررسی 10 فیلم نهایتاً 30 شهریورماه فیلم سینمایی امروز به عنوان نماینده ایران در اسکار 2015 معرفی شد. این فیلم به کارگردانی رضا میرکریمی نماینده ایران در هشتاد و هفتمین جایزه آکادمی سینمایی اسکار شد که نتوانست اقبالی در این جشنواره پیدا کند و به مرحله نهایی این مسابقه راه پیدا نکرد.

** سینما در تسخیر کارگردانان زن

در یک اتفاق نادر در سینمای ایران برای اولین بار همزمان در مهر ماه امسال چهار فیلمساز زن ، فیلم روی پرده سینما بردند.

مرضیه برومند کارگردان با سابقه سینما با فیلم شهر موشها 2، تهمینه میلانی دیگر کارگردان با سابقه و موفق سینمای ایران هم فیلم آتش بس2، تینا پاکروان که پیش از این به عنوان دستیار کارگردان و مدیر تولید در کنار کارگردانان صاحب نامی حضور داشته است با اولین ساخته سینمایی خود خانوم و مریم میلانی خواهر تهمینه میلانی با فیلم کاغذ خروس نشان رکوردی تازه در اکران سینمای ایران به ثبت رساندند.

البته در ادامه نیز نرگس آبیار با فیلم شیار 143 و آزیتا موگویی با فیلم تراژدی به این لیست اضافه شدند و اکران فیلم کارگردانان زن سینمای ایران به 6 رسید.

14 مهر ماه نیز همزمان با آیین اختتامیه جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان بود که در این دوره از جشنواره فیلم سینمای قول به کارگردانی محمدعلی طالبی علاوه بر دریافت پروانه زرین بهترین فیلم بلند 5 جایزه در بخش های مختلف دیگر نیز گرفت. پروانه زرین بهترین کارگردانی جشنواره نیز به غلامرضا رمضانی برای فیلم فرار از قلعه رود خان رسید.

در این ماه همچنین سینمای ایران از جوایز بین المللی بی نصیب نبود و توانست از جشنواره بین المللی فیلم بغداد دو جایزه به ارمغان آورد.

مستند 30 دقیقه ای نینجای ایرانی به کارگردانی مرجان ریاحی جایزه ویژه هیات داوران جشنواره و فرزند چهارم به کارگردانی وحید موسائیان جایزه اول بخش مسابقه فیلم های بلند را گرفتند.

همچنین فیلم با دیگران ساخته ناصر ضمیری نیز در جشنواره بمبئی جایزه بهترین فیلم از نگاه منتقدان جوان را دریافت کرد.

اما ماه مهر با همه مهربانی اش متاسفانه خالی از خبر وفات نبود و در این ماه حامد خسروی هنرمند جوان مستندساز به دیار باقی شتافت. این هنرمند که متولد سال 57 بود، روز 17 مهر در یک سانحه رانندگی جان باخت.

12 روز بعد یعنی روز 29 مهر رضا رضاپور هنرمند پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون مشهد براثر عارضه قلبی درگذشت.

** ماه رکوردار مرگ و میر هنرمندان

با شروع ماه آذر، فرشته مرگ تامل زیادی در میان هنرمندان داشت. عظیم جوان روح، انوشیروان ارجمند ، حمید جدیدی و سرانجام مرتضی احمدی هنرمندانی بودند که در آخرین ماه فصل پاییز از دنیا رفتند.

عظیم جوان روح فیلمبردار سینما و تلویزیون روز 4 آذر ماه درگذشت. انوشیروان ارجمند بازیگر پیشکسوت تئاتر ، سینما و تلویزیون نیز روز 23 آذرماه بعد از یک دوره بیماری، دارفانی را وداع گفت.

به فاصله پنج روز بعد، حمید جدیدی دیگر بازیگر نیز روز 28 آذر ماه درگذشت و مرتضی احمدی بازیگر با سابقه تئاتر، سینما و تلویزیون و هنرمند مطرح عرصه رادیو و دوبلاژ، آخرین درگذشت ماه آذر بود.

احمدی که در تمام سال های فعالیت خود خاطرات زیادی برای مردم رقم زد، روز 30 آذر ماه درگذشت تا شب یلدا را در جهانی دیگر سپری کند. پدر بزرگ طهرون با درگذشت یلدایی خود، یلدای هر سال در ذهن مردم و دوستدارانش زنده خواهد بود.

همچنین در این ماه فیلم سینمایی ملبورن ساخته نیما جاویدی در طول 24 ساعت، 4 جایزه معتبر از دو جشنواره فیلم گیخون و ماردلپلاتا دریافت کرد.

پنجاه و دومین جشنواره فیلم گیخون که آذرماه در کشور اسپانیا برگزار شد، جایزه بهترین کارگردانی، جایزه بهترین فیلمنامه و جایزه بهترین فیلم هیات داوری جوانان را به فیلم ملبورن اعطا کرد.

در ادامه نیز بیست و نهمین جشنواره فیلم ماردلپلاتا که از قدیمی ترین جشنواره های الف جهانی محسوب می شود، جایزه آستور نقره ای بهترین بازیگر زن را به نگار جواهریان در فیلم ملبورن اختصاص داد.

هشتمین جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک نیز در حالی پایان یافت که جایزه بهترین فیلمنامه به نیما جاویدی برای فیلم ملبورن، جایزه ویژه هیات داوران به رخشان بنی اعتماد برای فیلم قصه ها، جایزه نتپک به رضا درمیشیان برای فیلم عصبانی نیستم و جایزه تقدیری بهترین بازیگر زن به مریلا زارعی برای فیلم شیار 143 رسید. ریاست هیات داوران این دور از جشنوراه را اصغر فرهادی بر عهده داشت.

** تغییرات در جشنواره فیلم فجر

دی ماه نیز در سینمای ایران همیشه تحت تاثیر اخبار داغ جشنواره فیلم فجر بوده است. در این ماه فیلم های راه یافته به بخش های مختلف جشنواره از مستند و نوعی نگاه گرفته تا بخش سودای سیمرغ اخبار داغ دی ماه بود.

البته جشنواره فیلم فجر در این دوره خود با کمی تغییر نسبت به دوره های گذشته در حال پیگیری بود که مهمترین آن می توان به جدا سازی بخش بین الملل از بخش ملی اشاره کرد.

در کنار اخبار داغ جشنواره ای خبر های درگذشت هنرمندان نیز ادامه دار بود که به لحاظ تعداد دست کمی از آذر ماه نداشت.

برگرونی بغوسیان هنرمند سینما و فیلمبردار روز 5 دی ماه درگذشت. به فاصله یک روز بعد، صادق ماهرو هنرمند پیشکسوت دوبله با نقش مشهور گوریل انگوری روز 6 دی ماه در کلن آلمان فوت کرد.

احمد رسول زاده دیگر هنرمند باسابقه عرصه دوبلاژ روز 21 دی ماه و محمد حسین پور کارگردان و تهیه کننده سینما روز 27 همین ماه دار فانی را وداع گفتند تا خاطراتی تلخ در آستانه برگزاری جشنواره برای اهالی هنر به جا گذارند.

** بهمن ماه و فقط جشنواره فیلم فجر

در طول ماه بهمن خوشبختانه خبر های خوب جشن سی و سوم فیلم فجر با تمام گله گذار های اهالی سینما به سرانجام رسید و خبری از اخبار بیماری های هولناک هنرمندان و ... نبود.

رکوردداری فیلم رخ دیوانه در دریافت سیمرغ، انتخاب سعید آقاخانی و باران کوثری به عنوان بهترین بازیگران جشنواره، همچنین حرف های فرشته طائرپور با رییس جمهوری و تقدیر از خانواده شهدای فیلم مزار شریف از مهمترین حاشیه های جشنواره امسال بود.

طائرپور که داور بخش نگاه نو جشنواره بود در سخنانی گفته بود: به ما وعده داده شده بود با حضور آقای روحانی جوایز داده می شود، به هرحال ظاهرا به دلیل گرفتاری های موجه ایشان از حضورشان محروم شدیم. سینمای محبوب و مفتخر ما را چه حضور داشته باشید چه نداشته باشید متعلق به جمهوری اسلامی بدانید و برای دیدن محصولات سینمای ایران زمان بگذارید.

اما شاید مهمترین خبری که در طول برگزاری جشنواره دائما تایید و تکذیب می شد، اکران فیلم سینمایی محمد (ص) به کارگردانی مجید مجیدی بود که نهایتاً بعد از چندین خبر درست و غلط روز های 20 و 23 بهمن ماه و در 6 سانس برای مسئولان و اهالی رسانه در سینما فرهنگ اکران شد.

مجید مجیدی در حاشیه آیین افتتاح رسمی نمایش این فیلم گفته بود: احساس بسیار خوبی دارم که بالاخره بعد از 7 سال تلاش موفق به اکران فیلم محمد (ص) شدیم و باید بگویم که منتظر چنین روزی بودم که بتوانم در بین مردم فیلم را ببینم.

** ماه پایانی سال و ...

هرچند در طول ماه بهمن از جامعه هنرمندان شخصی فوت نکرد، اما درست اولین روز آخرین ماه امسال با درگذشت زاون قوکاسیان منتقد و مترجم سینما همراه شد. این چهره هنری و مطبوعاتی بعد از مدتی بیماری در اصفهان زادگاهش درگذشت و در آرامستان ارامنه در کنار پدر و مادرش به خاک سپرده شد.

سعید مترصد دیگر هنرمند سینما که به عنوان دستیار کارگردان، برنامه ریز و طراح صحنه فعال بود نیز در سن 53 سالگی بعد از شش سال مبارزه با بیماری، درگذشت.

این هنرمند روز 4 اسفند ماه به دیار باقی شتافت و فردای آن روز 5 اسفند ماه بهرام ریحانی هنرمند پانتومیم کار نیز به جمع درگذشتگان هنرمند پیوست و یکی از غم انگیزترین مرگ های امسال هنرمندان رقم خورد.

از دیگر اتفاقات مهم ماه پایانی امسال انتخابات هیات مدیره خانه سینما بود که روز 11 اسفند برگزار شد و به ترتیب محمدرضا موئینی با 21 رای، ابراهیم مختاری با 20 رای، بهمن اردلان با 18 رای، کامران ملکی با 16 رای، آتیلا پسیانی با 16 رای، شادمهر راستین با 15 رای، سید مهدی خادم با 14 رای به عنوان اعضای هیات مدیره خانه سینما انتخاب شدند.

در این ماه از سال یکی از مهترین بحث های سینماگران اکران نوروزی است که بعد از گمانه زنی های فراوان نهایتاً 5 فیلم رخ دیوانه ساخته ابوالحسن داوودی، استراحت مطلق به کارگردانی عبدالرضا کاهانی، ایران برگر ساخته مسعود جعفری جوزانی، طعم شیرین خیال ساخته کمال تبریزی و روباه به کارگردان یبهروز افخمی قرار شد در اکران نوروزی قرار گیرند.

** سخن پایانی

نوشتن گزارش درباره اتفاقاتی که در طول سال برای سینما ایران می افتد به یک اپیدمی برای ما خبرنگاران تبدیل شده است. اما امسال بدون اغراق تجربه تازه ای برای ما در نوشتن این گزارش بود.

تجربه جدید از این جهت که تقریبا غیر از بهمن ماه در تمامی ماه های سال با خبر های سرد و غمگین مرگ مجبور بودم کام خوانندگان این گزارش را تلخ و خاطر آنها را آزده کنم.

سینمای ما در سال 1393 با تمام اتفاقات خوبش محزون خبر درگذشت هنرمندان بود حال آنکه سینماگران در مراسم های خاکسپاری و یادبود، بارها و بارها از سونامی سرطان نام بردند و از مسئولان خواستند برای حل این مشکل تدبیری بیندیشند.

فرجام این گزارش نیز امیدواری ما برای سال نیکو سینما ایران است و لاغیر...