مصرف الکل خوراکی در ایران و یک ادعای دروغ

گروه فرهنگ و هنر بولتن نیوز

دست‌ مریزاد خانم زارعی

ابوالقاسم طالبی در پیامی مکتوب، به مریلا زارعی بازیگر «فیلم شیار 143» بخاطر دریافت جایزه آسیاپاسیفیک و صحبت های جالب توجه او پس از دریافت این جایزه، تبریک گفت. متن نامه به شرح زیر است:

سلام سرکار خانم مریلا زارعی بانوی سینمای ایران. به حق فاطمه الزهرا(س) مبارک باشد رساندن صدای شهیدان راه حسین(ع) در اربعین شهادتش بر بلندای استیج کفر بوسیله شما که زنی هستید از ثلاله قهرمانان تاریخ کشورمان ایران عزیز. این جایزه برای شما افتخار نیست بلکه افتخاری برای کافران به راه انقلاب اسلامی است که در مقابل عظمت حق زنان ایران سرخم کردند و بخیل نیستم که این کرنش را به آنان نیز تبریک بگویم.

ذره‌‌بین فرهنگی: ما هم از همین‌جا به خانم مریلا زارعی دست مریزاد می‌گوییم و برای ایشان آرزوی توفیق داریم. امیداوریم که این حضور توأم با حفظ حجاب زن ایرانی و بیان انسانی را سایر هنرمندان این سرزمین هم فراگرفته و از فرصت حضور در جشنواره‌های بین‌المللی، نه برای نمایش بی‌حجابی‌ها و ولنگاری‌های خود و نه برای بیان حرف‌های ضداسلامی و ایرانی، بلکه برای نشان دادن فرهنگ غنی این جامعه بهره ببرند. امیدواریم این رفتار خانم زارعی به چشم مسئولین وزارت ارشاد آمده و تجلیل شایسته‌ای از ایشان صورت بگیرد.

تور ویژۀ درک حقیقت جانبازان دفاع مقدس، جواب داد

عباس کیارستمی در بازدید از موزه صلح تهران: شما جانبازان ۲ بار بر گردن ما حق دارید. تا ابد با آنچه در اینجا دیدم درگیرم. کیارستمی گفت: من واقعا با یک ذهنیت عادی وارد این موزه شدم؛ ولی از الان تا ابد به شدت درگیر تمام موضوعاتی خواهم بود که در اینجا مشاهده کردم.

ذره‌بین فرهنگی: حتما به خاطر دارید که یکی دو ماه پیش عباس کیارستمی چه صحبت‌هایی در مورد دفاع مقدس انجام داده بود. صحبت‌هایی که در رسانه‌ها انعکاس یافت و باعث شد تا جریان رسانه‌ای انقلاب اسلامی موضع سختی نسبت به وی اتخاذ کند. حال، می‌بینیم که وی به یکی از موزه‌های دفاع مقدس رفته و حرف‌هایی می‌زند که به قول معروف، 180 درجه با حرف‌های قبلی‌اش متفاوت است. گویا این بازدید، حسابی روی دیدگاه وی اثر گذاشته است. چه خوب است خیل هنرمندانی که نگاه دیگری به ارزش‌های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دارند را هم با این نمایشگاه‌ها آشنا کنند تا شاید طرز تفکر آنها هم کمی واقع‌بینانه‌تر شود.

شبکه‌های اجتماعی، بودن یا نبودن، مسئله این نیست

ولی‌اللّه نصر در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه کدام یک از آسیب‌ها در جامعه با توجه به نوع و وفور آن در دفتر امور آسیب‌دیدگان سازمان بهزیستی اهمیت بیشتری پیدا کرده است، اظهار داشت: دو موضوع طلاق و کودکان کار و خیابان از جمله موضوعاتی هستند که در اولویت کاری ما قرار دارند. وی ادامه داد: آمار ثبت احوال نشان می‌دهد اکثر طلاق‌ها در 5 سال نخست زندگی رخ می‌دهد که در این بین سال نخست سهم بیشتری را به خود اختصاص داده است، آمارهای مذکور این نگرانی را به وجود می‌آورد که معیار شناخت زوجین از یکدیگر نسبت به گذشته تغییر کرده و به سمت شناخت از طریق انواع شبکه‌های اجتماعی رفته است که طبیعتاً نمی‌تواند شناخت صحیح و کاملی باشد.


ذره‌بین فرهنگی: در اینکه شبکه‌های اجتماعی و استفاده‌ی نادرست از آنها باعث شده تا آمار بزهکاری‌های اخلاقی و اجتماعی در ایران بالا برود شکی نیست. اما باید نگاه درستی به این امر داشت و علت بروز این رفتارهای نادرست را در ذات این رسانه‌های جدید ندانست. این ابزار جدید، نهایتاً حکم کاتالیزور را داشته و خود، باعث ایجاد رفتارهای خلاف اخلاق در جامعه نیستند. ریشه‌ی ایجاد بزهکاری‌ها را باید در مناسبات بد تربیتی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دانست که شبکه‌های اجتماعی، محل بروز آنها هستند. پس اگر بنا بر حل این مشکلات است، نباید آدرس را غلط گرفت و صورت مسئله را پاک کرد.

مصرف الکل خوراکی در ایران و یک ادعای دروغ

برخی سایت های داخلی و خارجی و به تبع آن برخی شبکه ها و کاربران شبکه های اجتماعی تیتری جذاب با عنوان «رتبه ۱۹ ایران در میان مصرف کنندگان الکل» انتخاب کرده اند که این تیتر برگرفته از این متن است: «در این جدول، ایران به لحاظ سرانه مصرف الکل (در سطح ملی)، رتبه ۱۶۶ را داراست اما اگر کسانی را که مطلقا مشروب نمی‌خورند از محاسبه کنار بگذاریم، سرانه مصرف الکل در ایران و بین کسانی که مشروب‌خوار هستند ۲۵ لیتر در سال است (مردان حدود ۲۷ و زنان حدود ۱۸) و به این ترتیب ایران در مقام ۱۹ جدول قرار می‌گیرد.»


ذره‌بین فرهنگی: در اینکه در کشور ما هم سطحی از انواع بزهکاری‌های اخلاقی و اجتماعی وجود دارد شکی نیست. اما اینکه بیاییم و ادعا کنیم میزان این بزهکاری‌ها بسیار فراتر از آمارهای رسمی‌ست، باید گفت بی‌انصافی‌ست. این ادعا که حجم مصرف مشوربات الکلی در ایران تا حدی‌ست که ما رتبه 19 مصرف الکل در جهان را داریم، تنها یک ادعای خیالی‌ست که قرار است روی آن مانور تبلیغاتی ضد نظام صورت بگیرد. واقعا چطور در شرایطی که در ایران هیچ فروشگاه رسمی برای فروش این کالا وجود نداشته و نظارت شدیدی – البته نه چندان فراگیر – بر روی عدم ساخت و فراوری آن وجود دارد، ایران 19مین مصرف‌کننده مشروبات الکلی جهان می‌شود؟ یعنی حجم واردات غیرقانونی آن چقدر است که سایر کشورهای جهان با فروش رسمی این کالا را در زیر ایران جا می‌دهد؟ یک حساب سرانگشتی، غیرواقعی بودن این ادعا را اثبات می‌کند.