نقدی بر مقاله "هم گرایی زنان" در روز آنلاین
شرط همگرایی، گام برداشتن نهادهای مدنی و دولت در جهت منافع ملی است نه ادعاهای کشورهای غربی
تعامل بین دولت و نهادهای مدنی یک موضوع دو سویه است و همگرایی به معنی حرکت دولت به سمت نهادهای مدنی نیست بلکه نهادهای مدنی نیز باید به سمت دولت و نظام حرکت کنند و معیار و محک و اولویت هر دو طرف باید منافع ملی باشد و بهبود زندگی زن ایران و خانواده ایرانی و نه الگوی غربی ......
گروه اجتماعی - روز آنلاین در مقاله ای با عنوان "هم گرایی زنان" به قلم تقی رحمانی روز سه شنبه ۱۸ شهريور ۱۳۹۳ به نکاتی در ارتباط با بزرگداشت سیمین بهبهانی که از سوی کانون حقوق شهروندی زنان در روز ۱۱ شهریور ماه برگزار شد، اشاره کرده و نوشته است این نکات و بزرگداشت جای تامل دارد و نشانه امکان همگرایی دولت با نهادهای مدنی است.
به گزارش بولتن نیوز، نویسنده روز آنلاین، گفته است که حضور معاون امور زنان ریاست جمهوری با هیاتی همراه ایشان، به معنای توجه دولت به نهادهای مدنی و تجلیل از نقش خانم سیمین بهبهانی در ایجاد همگرایی بین دولت و نهادهای مدنی است.
از همان ابتدای این مقاله، مشخص است که روز آن لاین و نویسنده آن سعی کرده اند که به بهانه حقوق زنان و بزرگداشت سیمین بهبهانی، به بازار سیاست گریز بزنند و نکاتی را مطرح نمایند و از هنر وشعر به فعالیت های مدنی و سیاسی و طرح ادعاهای کشورهای غربی برسند و دست آخر، مطالبات خود را از دولت مطرح نمایند و اعلام کنند که در این زمینه دولت به وعده ها عمل نکرده و نقش خیلی زیادی نداشته و خوب عمل نکرده است و لازم است که بهتر عمل کند!
اما باید توجه داشت که تعامل بین دولت و نهادهای مدنی یک موضوع دو سویه است و همگرایی به معنی حرکت دولت به سمت نهادهای مدنی نیست بلکه نهادهای مدنی نیز باید به سمت دولت و نظام حرکت کنند و معیار و محک و اولویت هر دو طرف باید منافع ملی باشد و بهبود زندگی زن ایران و خانواده ایرانی و نه الگوی غربی که باعث تنهایی و افسردگی و جدایی زنان و مردان و ایجاد تنش در جامعه و خانواده می شود.
نویسنده روز آن لاین گفته است: حضور خانم مولاوردی معاون رئیس جمهور در امور زنان در جلسه بزرگداشت شادروان سیمین بهبهانی می تواند از سوی دیگر مقامات دولتی در تعامل با جامعه مدنی تکرار شود و به شکل معمول و مستمر در آید. این وعده تعامل را رئیس دولت در برنامه انتخاباتی خود به نهاد های مدنی و صنفی داده بود که تا کنون با جدیت دنبال نشده است. این نوع تعامل ها از سوی دیگر مقامات مسئول دولتی موجب می شود معاون امور زنان رئیس جهموری هم زیر سئوال و فشار افراطی ها نرود چرا که افراطی ها قصد دارند مردم و جامعه مدنی را از دولت روحانی ناامید کنند.
خانم مولاوردی در مراسم های دیگر مربوط به نهاد ریاست جمهوری، مرزخودی و غیر خودی را کم رنگ تر کرده است که این اقدام هم جای حمایت از سوی نهاد های مدنی دارد و هم نیاز به تکرار از سوی دیگر مقامات دولتی. چرا که هم جامعه مدنی و هم دولت به این تعامل نیاز دارند. پس هر دو در این رابطه سود خواهند برد.
اما باید توجه داشت که طرح این گونه مطالب از سوی روز آن لاین نه تنها کمکی به اهداف مورد نظر نمی کند بلکه برعکس باعث ایجاد حساسیت و واکنش گروه های سیاسی منتقد دولت خواهد شد که چرا مخالفان و منتقدان نظام در خارج کشور به دنبال برداشت سیاسی و طرح مطالبات خود از این گونه مراسم ها و حضور مسوولان دولت هستند ...
باید از برخی رفتارهای افراطی سال های اخیر به بهانه حقوق زنان و حقوق بشر، و طرح مطالبات افراطی خود داری شود و به همان اندازه که دولت به نهادهای مدنی توجه دارد طرف مقابل نیز از برخی حرکت های افراطی خود داری نماید.
متاسفانه طرح برخی مسائل مانند نوع حجاب خاصی که در خارج کشور و شبکه های اجتماعی تبلیغ می شود، اثری که برخی فعالیت ها بر نهاد خانواده گذاشته است و موضوعاتی مانند آزادی های یواشکی و... موضوعاتی است که به جایگاه نهادهای مدنی و این گونه جنبش ها از سوی زنان لطمه وارد کرده و باعث انحراف مسیر می شود و نه تنها کمکی به حقوق زنان نمی کند بلکه باعث تضعیف نهاد خانواده خواهد شد. زیرا توجه به حقوق زنان به معنای ایجاد تنش در خانواده و مشارکت زنان و مردان در جامعه نیست بلکه به معنای همراهی و همگرایی است.
لذا همگرایی واقعی زمانی اتفاق می افتد که زن و مرد در کنار هم برای منافع ملی و افزایش مشارکت در مسیر توسعه و سازندگی و ساماندهی اجتماعی قدم بردارند. اما عده ای تنها به دنبال طرح مطالبات و ادعاهای غربی هستند تا مثلا نوع حجاب و ازادی های جنسی و روابط شخصی، بی بند و باری و... را ترویج دهند و این مسائل نه تنها کمکی به حقوق زنان نمی کند بلکه با ساختار فرهنگی واجتماعی ایران مغایر است و عملا باعث تضعیف بیشتر حقوق زنان و مشارکت زنان در جامعه می شود.
نهادهای مدنی باید خطاها و تخلفات و اشتباهات را هشدار بدهند و به پاکسازی برخی اشتباهات همت کنند. زیرا جنبش حقوق زنان عملا باید به بهبود جایگاه حقوق و شخصیت زن،حفظ و تقویت نهاد خانواده، مشارکت اجتماعی، بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی زنان و مردان، و... کمک کند نه این که باعث ایجاد تنش و اختلاف و جدایی و طلاق و بی میل شدن جوانان برای ازدواج و یا ازدواج های سفید به جای حفظ حرمت خانواده و... شود. نباید باعث تنهایی و افسردگی و ازدواج نکردن جوانان به بهانه حقوق زن شود.
براین اساس، نهادهای مدنی و دولت باید در جهت رفع برخی اشتباهات ومشکلات گام بردارند و همگرایی واقعی زمانی تحقق می یابد که از حضوربزرگان جامعه ونویسندگان و شعرا و هنرمندان و مسوولان کشور در جهت رفع برداشت های اشتباه گذشته استفاده شود. جنبش زنان باید به بررسی اثر عملکرد خود بر نرخ مشارکت، خوشبختی و سعادت زنان بپردازد و عملکرد خود و عوامل موثر دیگر در سال های اخیر را بررسی نماید و مثلا به این پرسش پاسخ دهد که چرا ازدواج کمتر شده و یا طلاق در چه وضعیتی است تا به گونه ای عمل کند که مشکلات جوانان چه زنان و چه مردان را کاهش دهد.
متاسفانه عده ای تلاش کرده اند که در چارچوب برخی جنبش ها، الگوهای غربی و تنش بین زن و مرد، و برخی روابط ناشایست و نوع زندگی در غرب را تبلیغ کنند و حقوق زنان و حقوق بشر، را به معنای ترجمه زندگی غربی و مسائل زنان و خانواده ها در غرب معرفی کنند.
در حالی که فرهنگ غنی و تمدن ساز ایران، اخلاقیات و انسان دوستی و نهاد خانواده و بسیاری از ویژگی های فرهنگی و تاریخی در ایران، پیام دیگری برای حل مشکلات و حقوق زنان مطرح می کند و لذا شایسته است که مسوولان دولت و نهادهای مدنی و فعالان حقوق زنان و ... به تعریفی مشترک برای حل مشکلات موجود مبادرت نمایند و جامعه و زنان را از افراط گرایی های سال های اخیر، جدایی، ازدواج سفید، بی میلی به کانون خانواده، طلاق، و تنش و درگیری بر سر منافع شخصی به بهانه حقوق زنان دور کنند و مسیر آینده را تبدیل به مشارکت واقعی برای حل مشکلات جوانان کنند.
باید متناسب با فرهنگ بومی و ایرانی، حقوق زنان و خانواده و روابط اجتماعی را تعریف کرد و نباید به بهانه حقوق زنان و حقوق بشر، تجمع و حرکتی بر ضد منافع ملی و فرهنگ ایرانی و امنیت ملی کشور به راه انداخت و...
نویسنده سعی کرده که حضور برخی مقامات دولت یازدهم در بزرگداشت خانم بهبهانی را به معنای تعامل با جنبش های مدنی ارزیابی کند تا باز هم به طرح برخی مطالبات از دولت به این بهانه بپردازند و البته اگر دولت با این مطالبات هم راستا نباشد بلافاصله گفته می شود که دولت وعده داد اما عمل نکرد.
برخی فعالان سیاسی به بهانه جنبش زنان، فعالیت های هنری و ادبی و... در سال های اخیر، حرکت های افراطی و سیاسی را در راستای منافع کشورهای غربی و تحقق اهداف آنها پیگیری کرده اند و به بهانه حقوق بشر و حقوق زنان، حرکت های افراطی را به راه انداخته اند که با روح فرهنگ اسلامی و داخل کشور، همخوانی نداشته و در تعارض بوده است و گاهی حرکت هایی بر ضد امنیت و منافع ملی به همراه داشته است.
این نوع حرکت های افراطی که با عنوان هایی مانند جنبش یک میلیون امضا و تجمعات زنان و ... مدیریت می شد، اگر چه در ظاهر موضوع حقوق زنان و نقش زنان در رابطه با همسران، فعالیت های اجتماعی و فرزندان را مطرح می کرد، اما در عمل، باعث برخی درخواست های افراطی مانند روابط با جنس مخالف به سبک غربی و اروپایی و آمریکایی، آزادی روابط جنسی، رفع محدودیت در پوشش وحجاب، آزادی های یواشکی و... را مطرح می کرد.
جنبش زنان و حضور زن در جامعه و خانواده، در شرایط کشور ما باید تقویت کننده حس همکاری و همدلی وهمگرایی باشد نه این که عامل تضعیف نهاد خانواده و تنش و درگیری در خانواده شود و بسیاری از فعالان حقوق زنان، با این گونه رفتارها و نتایج افراطی در جامعه مخالفند.
این که زنان و مردان باید به حقوق هم احترام بگذارندو به حقوق خود آشنا باشندو برای آن تلاش کنند، موضوع قابل احترامی است اما اگر قرار باشد که به این بهانه، هر روز تنش و درگیری و اختلاف و طلاق و سرد شدن کانون خانواده را شاهد باشیم، عملا چنین جنبشی به ضد خود تبدیل می شود و باعث می شود که مانند جوامع غربی، محبت و وفاداری وصبر و استقامت در برابر مشکلات زندگی کاهش یابد و افراد نتوانند در زندگی روی همکاری همسر و همراه خود حساب باز کنند.
براین اساس، باید توجه داشت که هر گونه همگرایی، حرکت اصلاحی و بهبود، و تلاش برای رعایت حقوق بشر و زنان و مردان و فرزندان و... باید به صورت تدریجی و متناسب با ساختار جامعه وفرهنگ و قانون باشد. در غیر این صورت، نتیجه ای جز تخریب و لطمه خوردن به جامعه نخواهد داشت.
به گزارش بولتن نیوز، نویسنده روز آنلاین، گفته است که حضور معاون امور زنان ریاست جمهوری با هیاتی همراه ایشان، به معنای توجه دولت به نهادهای مدنی و تجلیل از نقش خانم سیمین بهبهانی در ایجاد همگرایی بین دولت و نهادهای مدنی است.
از همان ابتدای این مقاله، مشخص است که روز آن لاین و نویسنده آن سعی کرده اند که به بهانه حقوق زنان و بزرگداشت سیمین بهبهانی، به بازار سیاست گریز بزنند و نکاتی را مطرح نمایند و از هنر وشعر به فعالیت های مدنی و سیاسی و طرح ادعاهای کشورهای غربی برسند و دست آخر، مطالبات خود را از دولت مطرح نمایند و اعلام کنند که در این زمینه دولت به وعده ها عمل نکرده و نقش خیلی زیادی نداشته و خوب عمل نکرده است و لازم است که بهتر عمل کند!
اما باید توجه داشت که تعامل بین دولت و نهادهای مدنی یک موضوع دو سویه است و همگرایی به معنی حرکت دولت به سمت نهادهای مدنی نیست بلکه نهادهای مدنی نیز باید به سمت دولت و نظام حرکت کنند و معیار و محک و اولویت هر دو طرف باید منافع ملی باشد و بهبود زندگی زن ایران و خانواده ایرانی و نه الگوی غربی که باعث تنهایی و افسردگی و جدایی زنان و مردان و ایجاد تنش در جامعه و خانواده می شود.
نویسنده روز آن لاین گفته است: حضور خانم مولاوردی معاون رئیس جمهور در امور زنان در جلسه بزرگداشت شادروان سیمین بهبهانی می تواند از سوی دیگر مقامات دولتی در تعامل با جامعه مدنی تکرار شود و به شکل معمول و مستمر در آید. این وعده تعامل را رئیس دولت در برنامه انتخاباتی خود به نهاد های مدنی و صنفی داده بود که تا کنون با جدیت دنبال نشده است. این نوع تعامل ها از سوی دیگر مقامات مسئول دولتی موجب می شود معاون امور زنان رئیس جهموری هم زیر سئوال و فشار افراطی ها نرود چرا که افراطی ها قصد دارند مردم و جامعه مدنی را از دولت روحانی ناامید کنند.
خانم مولاوردی در مراسم های دیگر مربوط به نهاد ریاست جمهوری، مرزخودی و غیر خودی را کم رنگ تر کرده است که این اقدام هم جای حمایت از سوی نهاد های مدنی دارد و هم نیاز به تکرار از سوی دیگر مقامات دولتی. چرا که هم جامعه مدنی و هم دولت به این تعامل نیاز دارند. پس هر دو در این رابطه سود خواهند برد.
اما باید توجه داشت که طرح این گونه مطالب از سوی روز آن لاین نه تنها کمکی به اهداف مورد نظر نمی کند بلکه برعکس باعث ایجاد حساسیت و واکنش گروه های سیاسی منتقد دولت خواهد شد که چرا مخالفان و منتقدان نظام در خارج کشور به دنبال برداشت سیاسی و طرح مطالبات خود از این گونه مراسم ها و حضور مسوولان دولت هستند ...
باید از برخی رفتارهای افراطی سال های اخیر به بهانه حقوق زنان و حقوق بشر، و طرح مطالبات افراطی خود داری شود و به همان اندازه که دولت به نهادهای مدنی توجه دارد طرف مقابل نیز از برخی حرکت های افراطی خود داری نماید.
متاسفانه طرح برخی مسائل مانند نوع حجاب خاصی که در خارج کشور و شبکه های اجتماعی تبلیغ می شود، اثری که برخی فعالیت ها بر نهاد خانواده گذاشته است و موضوعاتی مانند آزادی های یواشکی و... موضوعاتی است که به جایگاه نهادهای مدنی و این گونه جنبش ها از سوی زنان لطمه وارد کرده و باعث انحراف مسیر می شود و نه تنها کمکی به حقوق زنان نمی کند بلکه باعث تضعیف نهاد خانواده خواهد شد. زیرا توجه به حقوق زنان به معنای ایجاد تنش در خانواده و مشارکت زنان و مردان در جامعه نیست بلکه به معنای همراهی و همگرایی است.
لذا همگرایی واقعی زمانی اتفاق می افتد که زن و مرد در کنار هم برای منافع ملی و افزایش مشارکت در مسیر توسعه و سازندگی و ساماندهی اجتماعی قدم بردارند. اما عده ای تنها به دنبال طرح مطالبات و ادعاهای غربی هستند تا مثلا نوع حجاب و ازادی های جنسی و روابط شخصی، بی بند و باری و... را ترویج دهند و این مسائل نه تنها کمکی به حقوق زنان نمی کند بلکه با ساختار فرهنگی واجتماعی ایران مغایر است و عملا باعث تضعیف بیشتر حقوق زنان و مشارکت زنان در جامعه می شود.
نهادهای مدنی باید خطاها و تخلفات و اشتباهات را هشدار بدهند و به پاکسازی برخی اشتباهات همت کنند. زیرا جنبش حقوق زنان عملا باید به بهبود جایگاه حقوق و شخصیت زن،حفظ و تقویت نهاد خانواده، مشارکت اجتماعی، بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی زنان و مردان، و... کمک کند نه این که باعث ایجاد تنش و اختلاف و جدایی و طلاق و بی میل شدن جوانان برای ازدواج و یا ازدواج های سفید به جای حفظ حرمت خانواده و... شود. نباید باعث تنهایی و افسردگی و ازدواج نکردن جوانان به بهانه حقوق زن شود.
براین اساس، نهادهای مدنی و دولت باید در جهت رفع برخی اشتباهات ومشکلات گام بردارند و همگرایی واقعی زمانی تحقق می یابد که از حضوربزرگان جامعه ونویسندگان و شعرا و هنرمندان و مسوولان کشور در جهت رفع برداشت های اشتباه گذشته استفاده شود. جنبش زنان باید به بررسی اثر عملکرد خود بر نرخ مشارکت، خوشبختی و سعادت زنان بپردازد و عملکرد خود و عوامل موثر دیگر در سال های اخیر را بررسی نماید و مثلا به این پرسش پاسخ دهد که چرا ازدواج کمتر شده و یا طلاق در چه وضعیتی است تا به گونه ای عمل کند که مشکلات جوانان چه زنان و چه مردان را کاهش دهد.
متاسفانه عده ای تلاش کرده اند که در چارچوب برخی جنبش ها، الگوهای غربی و تنش بین زن و مرد، و برخی روابط ناشایست و نوع زندگی در غرب را تبلیغ کنند و حقوق زنان و حقوق بشر، را به معنای ترجمه زندگی غربی و مسائل زنان و خانواده ها در غرب معرفی کنند.
در حالی که فرهنگ غنی و تمدن ساز ایران، اخلاقیات و انسان دوستی و نهاد خانواده و بسیاری از ویژگی های فرهنگی و تاریخی در ایران، پیام دیگری برای حل مشکلات و حقوق زنان مطرح می کند و لذا شایسته است که مسوولان دولت و نهادهای مدنی و فعالان حقوق زنان و ... به تعریفی مشترک برای حل مشکلات موجود مبادرت نمایند و جامعه و زنان را از افراط گرایی های سال های اخیر، جدایی، ازدواج سفید، بی میلی به کانون خانواده، طلاق، و تنش و درگیری بر سر منافع شخصی به بهانه حقوق زنان دور کنند و مسیر آینده را تبدیل به مشارکت واقعی برای حل مشکلات جوانان کنند.
باید متناسب با فرهنگ بومی و ایرانی، حقوق زنان و خانواده و روابط اجتماعی را تعریف کرد و نباید به بهانه حقوق زنان و حقوق بشر، تجمع و حرکتی بر ضد منافع ملی و فرهنگ ایرانی و امنیت ملی کشور به راه انداخت و...
نویسنده سعی کرده که حضور برخی مقامات دولت یازدهم در بزرگداشت خانم بهبهانی را به معنای تعامل با جنبش های مدنی ارزیابی کند تا باز هم به طرح برخی مطالبات از دولت به این بهانه بپردازند و البته اگر دولت با این مطالبات هم راستا نباشد بلافاصله گفته می شود که دولت وعده داد اما عمل نکرد.
برخی فعالان سیاسی به بهانه جنبش زنان، فعالیت های هنری و ادبی و... در سال های اخیر، حرکت های افراطی و سیاسی را در راستای منافع کشورهای غربی و تحقق اهداف آنها پیگیری کرده اند و به بهانه حقوق بشر و حقوق زنان، حرکت های افراطی را به راه انداخته اند که با روح فرهنگ اسلامی و داخل کشور، همخوانی نداشته و در تعارض بوده است و گاهی حرکت هایی بر ضد امنیت و منافع ملی به همراه داشته است.
این نوع حرکت های افراطی که با عنوان هایی مانند جنبش یک میلیون امضا و تجمعات زنان و ... مدیریت می شد، اگر چه در ظاهر موضوع حقوق زنان و نقش زنان در رابطه با همسران، فعالیت های اجتماعی و فرزندان را مطرح می کرد، اما در عمل، باعث برخی درخواست های افراطی مانند روابط با جنس مخالف به سبک غربی و اروپایی و آمریکایی، آزادی روابط جنسی، رفع محدودیت در پوشش وحجاب، آزادی های یواشکی و... را مطرح می کرد.
جنبش زنان و حضور زن در جامعه و خانواده، در شرایط کشور ما باید تقویت کننده حس همکاری و همدلی وهمگرایی باشد نه این که عامل تضعیف نهاد خانواده و تنش و درگیری در خانواده شود و بسیاری از فعالان حقوق زنان، با این گونه رفتارها و نتایج افراطی در جامعه مخالفند.
این که زنان و مردان باید به حقوق هم احترام بگذارندو به حقوق خود آشنا باشندو برای آن تلاش کنند، موضوع قابل احترامی است اما اگر قرار باشد که به این بهانه، هر روز تنش و درگیری و اختلاف و طلاق و سرد شدن کانون خانواده را شاهد باشیم، عملا چنین جنبشی به ضد خود تبدیل می شود و باعث می شود که مانند جوامع غربی، محبت و وفاداری وصبر و استقامت در برابر مشکلات زندگی کاهش یابد و افراد نتوانند در زندگی روی همکاری همسر و همراه خود حساب باز کنند.
براین اساس، باید توجه داشت که هر گونه همگرایی، حرکت اصلاحی و بهبود، و تلاش برای رعایت حقوق بشر و زنان و مردان و فرزندان و... باید به صورت تدریجی و متناسب با ساختار جامعه وفرهنگ و قانون باشد. در غیر این صورت، نتیجه ای جز تخریب و لطمه خوردن به جامعه نخواهد داشت.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
