پرچم‌دار شعر شیعی کیست؟

او در ادامه گفت: دوران شاعری کسایی با اواخر دوره سامانی و اوایل دوره غزنوی هم‌زمان بوده است؛ کسایی از شاعران دوره غزنوی است اما با دربار رابطه خوبی نداشته و برای دل خود، میهن و اعتقادات خود شعر می‌گفت و این در حالی بود که در دربار غزنویان در حدود چهارهزار شاعر زندگی خود را از طریق مدح محمود غزنوی می‌گذراندند.

خیرآبادی افزود: از کسایی شعری با عنوان «50 سالگی» برجای مانده که بعد از انتشار این شعر همگان گمان کردند که وی فوت کرده است. اما در واقع چنین چیزی نبود.

کسایی در آغاز کار شاعری خود برخی از شاهان را ستایش کرده‌ اما در میانه‌ عمر از این کار خود پشیمان شده و راه مدح و ستایش اهل‌ بیت (ع) را در پیش گرفته است. مذهب او نیز شیعه دوازده امامی بوده است. کسایی پیرو رودکی و پیشرو ناصر خسرو بود. در روزگار کسایی شعر رودکی بسیار مشهور بود و به همین دلیل کسایی از رودکی به عنوان « استاد شاعران جهان» یاد می‌کند.

شعرهای کسایی در زمینه مدح و ستایش نیز بعدها سرمشق ناصرخسرو قبادیانی قرار گرفت. دیوان کسایی تا قرن ششم هجری موجود بوده و بعدها از میان رفته است. یکی از قصیده‌های کسایی، نخستین سوگ‌نامه مذهبی فارسی است که به موضوع فاجعه کربلا پرداخته است.

همچنین توصیفاتی که کسایی از طبیعت و زیبایی‌های آن داشته شعرهای او را در این زمینه جزو بهترین شعرهای فارسی کرده‌ است. شعرهای کسایی در دوران خفقان سیاسی و اجتماعی زمان خودش، در زمینه بیدادگری و آزادطلبی از دیگر ویژگی‌های شعری او به شمار می‌رود. محققان، علت تخلص او را به کسایی، برگرفته از مذهب شیعی و برداشتی از حدیث شریف کسا می‌دانند.