در 8 سال گذشته تنها ١,٢ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی در حوزه نفت انجام شده

به گزارش بولتن نیوز به نقل از شانا، علی کاردور با بیان این که در سال های گذشته با اجرای قراردادهای بیع متقابل، با وجود قیمت پایین نفت خام در بازارهای جهانی، منابع مالی فراوانی در صنعت نفت ایران جذب شد، گفت: با اجرای قراردادهای نفتی بیع متقابل علاوه بر مدیریت سرمایه گذاری در کشور، ایران صاحب منابع نفتی و گازی جدید قابل برداشت شد و این مهم  دستاوردهای زیادی از جمله، اشتغال زایی، دستیابی به تکنولوژی و دانش مدیریتی و مهارتی برای کشور به همراه داشت.

وی ادامه داد: هم اکنون بخش زیادی از تولید نفت خام کشور نتیجه انعقاد این قراردادها است؛ این درحالی است که کمتر از پنج درصد قیمت مجموع نفت خامی که از میدان های نفتی (در قالب قراردادهای بیع متقابل) برداشت شد به پیمانکاران پرداخت شده است.

معاون سرمایه گذاری و تامین مالی شرکت ملی نفت ایران افزود: از سوی دیگر وجود فناوری روز دنیا و منابع مالی در قالب اجرای قراردادهای بیع متقابل موجب توانمندسازی شرکت های داخلی شد، به عنوان مثال، پیش از اجرای این قراردادها تاسیسات و تجهیزات لازم برای توسعه میدان های نفتی و گازی در دریا از سوی شرکت های خارجی تامین می شد.

 ١,٢ میلیارد دلار سرمایه گذاری با منشا خارجی

کاردور گفت: متاسفانه در هشت سال گذشته تنها ١,٢ میلیارد دلار سرمایه گذاری با منشا خارجی در حوزه نفت انجام شده که در نهایت منجر به افزایش تولید نیز نشده است.

وی با بیان این که بر اساس بودجه سال آینده سهم شرکت ملی نفت ایران از فروش نفت خام و میعانات نفتی ١٤,٥ درصد است، گفت: این شرکت باید سایر هزینه های لازم برای اکتشاف و استحصال خود را از منابع خارجی تامین کند.

معاون سرمایه گذاری و تامین مالی شرکت ملی نفت ایران یادآور شد: قراردادهای کنونی در صنعت نفت نرخ بازگشت سرمایه را با وجود همه ریسک ها تثبیت کرده است، اما این موضوع باز هم برای شرکت های خارجی مطلوب نیست؛ زیرا در گذشته در بیشتر قراردادها، هزینه آنها به طور معمول بیشتر از سود قابل انتظار بوده است.

وی با بیان این که در بازنگری قراردادهای نفتی ایران از نکات مثبت مدل های قراردادی اجرا شده در کشورهای همسایه استفاده خواهد شد، گفت: ایران قصد دارد به متوسط نرخ سودآوری قراردادها در جهان نزدیک شود.

کاردور با اشاره به این که در سال های گذشته الگوی قراردادهای نفتی ایران ثابت نبوده است، گفت: در قراردادهای نسل سوم که قبل از تشکیل کمیته بازنگری در نفت اجرایی شدند، سقف قرارداد (capex) آزاد و بخشی از افزایش هزینه فعالیت شرکت ها (cost over run) پرداخت شد.

ضرورت جلوگیری از تنوع زیاد در قراردادهای نفتی

معاون سرمایه گذاری و تامین مالی شرکت ملی نفت ایران گفت: ایران علاقمند است که یک یا دو مدل قراردادی نفتی داشته باشد و از تنوع زیاد در این زمینه دوری کند.

وی گفت: با توجه به این که شرکت های بین المللی نفتی بخش عمده بازارهای فروش نفت خام را مدیریت می کنند، در صورتی که این شرکت ها در میدان های کشورمان حضور یابند، می توانند همزمان بازار فروش مناسبی برای نفت ایران فراهم کنند.

کاردور افزود: طی سال های گذشته و حتی پیش از انقلاب، تفکر درهای بسته و اجرای همه کارها به دست دولت سبب شد تلاشی برای توسعه بخش خصوصی در صنعت نفت نشود؛ شرکت ملی نفت ایران نیز با بدنه سنگین و بی رقیب خود در این سال ها این نقش را بر عهده داشته است.