تکیه اساسی بر منابع انرژی تجدید ناپذیر فسیلی از قبیل زغال سنگ، نفت، گاز و در نهایت آزاد شدن محصولات ناشی از احتراق چنین سوختهایی، آلاینده های مضر و زیانبخشی به همراه میآورد که حیات موجودات زنده را به ویژه انسان ها، تهدید میکند.
از نخستین دهههای قرن بیستم، به دنبال اثبات و روشن شدن ارتباط میان آلودگی هوا و تخریب محیط زیست، بسیاری از کشورهای صنعتی پیشرفته، تحقیقات و برنامههای علمی را برای کنترل آلایندههای مزبور آغاز کردند، در همین حال در اغلب کشورهای در حال توسعه این معضل آن طور که باید مورد توجه قرار نگرفته و وضعیت آلودگی هوا در شهرهای بزرگ روز به روز وخیمتر میشود. این وضعیت برای هموطنان ما در کلانشهرها بویژه در تهران بزرگ در ماه های اخیر ملموس بوده است.
رشد صنعتی و مصرفگرایی درواقع به عنوان دو عامل اصلی ناشی از فعالیتهای انسانی و مسبب تخریب محیط زیست قلمداد میشوند. در این خصوص شاید گریزی از روند رشد صنعتی نباشد، اما در چنین شرایط بحرانی آیا نمیتوان روند مصرف و مصرفگرایی را کنترل و مهار کرد؟ با مصرف معقول و بدور از افراط و تفریط، برنامه ریزی و مدیریت در زمینه تأمین انرژی میتوان این معضل جهانی را تحت کنترل قرار داد. اعتدال در مصرف انرژی از مصادیق اصلاح الگوی مصرف است که با اشاعه فرهنگ، آموزش و تنویر افکار عمومی در زمینه آلودگی هوا میتواند آثار سرنوشت ساز وتعیین کنندهای داشته باشد.
بیاییم دست در دست هم، تنفس هوای پاک را به خود و فرزندانمان اهدا کنیم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com