به گزارش
بولتن نیوز، مدت زماني است كه احمد مسجدجامعي، چهره منعطف و فعال شوراي شهر تهران
مطالبي راجع به تاريخچه تهران در روزنامه شرق مي نگارد كه سطرسطر اين مطالب
حاكي از تعلق خاطر وي به كوچه، محله هاي قديمي تهران با تكيه بر سنت هاي مذهبي و همدلي و صفاي مردم است.
از بزرگان خير همسايه تا مشاغل سنتي در حال
زوال تا بازي هاي بچه هاي محل و معماري مساجد و خانه هاي بزرگان محل و گاه
شرح حال آدم هايي كه در ذهن ما فقط نامي آشنا دارند، اما در محله آقاي
مسجدجامعي اين آدم ها فارغ از نام و ثروت و عيارشان زندگي معمولي داشته
اند. مجموعه اين يادداشت هاي كوتاه كه با نثري ساده و غني گذشته يك محله در
مركز شهر تهران قديم را به تحرير مي كشد، حرف هاي بسياري با آدم هاي امروز
دارد. شهري كه هر روز قسمتي از ساختمان هاي قديمي با معماري اسلامي اش بي
كوچك ترين توجه به پيشينه و شناسنامه طعمه حريصانه برج سازان محترم مي شود.
گاهي اين پرسش پيش مي آيد قصد آقاي مسجدجامعي در توصيف اين محله براي
چيست؟ آيا اين نوشته ها باعث مي شود در نگرش مردم و دوستدار ميراث تهران
و... تغييري اساسي پيش آيد؟ آيا قلم آقاي مسجدجامعي كه خود يكي از اعضاي
كوشاي شوراي شهر است براي برانگيختن و همراهي ساير اعضاي شوراي شهر براي
تلاش براي بقاي بافت قديمي تهران موثر مي افتد؟ آيا با طرح اين يادداشت ها
به آينده و سازوكار شوراي شهر تهران اميد بيشتري مي رود؟ با همه اين سوال
ها به نظر مي رسد كه آقاي مسجدجامعي به عنوان يك شهروند تهراني علاوه بر
وجود تمام مشغله هاي كاري و سياسي، بخشي از ذهنش را نيز به بافت قديمي
تهران و شناسنامه آن اختصاص داده است، زيرا پرداختن به محله يي از تهران با
اين ادبيات توجه افراد زيادي را از نسل هاي مختلف به خود وا مي دارد، زيرا
حسي كه در اين نوشتار روايت كننده اين خاطرات است ناخودآگاه فرد را براي
ادامه مطلب با خود همراه مي كند. اگرچه در بخش هايي از اين مطالب راجع به
هر چيز از سنت ها تا افراد و ساختمان هاي مطرح شده اطلاعات اندكي را بازگو
مي كند اما همين خرده آگاهي كافي است تا براي ديدن محله مسجدجامعي راغب
شويم. شايد با رفتن به اين محله بتوان دورنمايي از گذشته را حس كرد.
منبع: روزنامه اعتماد