اینها بخشی از دغدغه‌های گندم‌کارانی است که نشان می‌دهد پس از یک سال رنج و تلاش از قیمت و نحوه فروش محصولشان رضایت ندارند و احتمالا باید در انتظار داستان تکراری خودکفایی با گندم‌های وارداتی باشند.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا، اگرچه ایران از سال 86 تاکنون خودکفایی گندم را 26 آبان ماه جشن می‌گیرد اما واردات گندم تنها راهی است که نیاز بازار داخل را تامین می‌کند و دلیل آن هم نرخ پایین خرید تضمینی گندم است.
ایرج کاشفی، گندم‌کار شهرستان کرمانشاه گفت: امسال برای گندم‌کاران بسیار بد بود چرا که آنها با مشکلاتی مانند آفت سن و خشکسالی مواجه بودند اما این مشکلات برای آنها زمانی که قیمت‌های جدید اعلام شد، محسوس‌تر شد چراکه از طرفی این شرایط باعث شد نیمی از محصولشان که یکسال برای آن زحمت کشیدند از بین برود و از طرفی هم کاهش محصول با قیمت‌های پایین، امیدی برای کشاورز باقی نگذاشت.
به گفته وی اگر یک کشاورز 10 هکتار زمین داشته باشد نیمی از آن از بین رفته و با احتساب میانگین عملکرد 5/1 تنی در هر هکتار، بهایی که از دولت می‌گیرد حدود 5/3 میلیون تومان است که با کم کردن هزینه‌های تولید، حدود دو میلیون تومان برای او باقی می‌ماند.
کورش غلامی، یکی دیگر از گندم‌کاران کرمانشاهی در منطقه قصرشیرین که خود کارشناس ارشد کشاورزی است، اظهار کرد: عراقی‌ها، مرغداران، دلالان و دولت خریداران گندم کشاورزان هستند که در این بین نهایتا کشاورزان ضرر می‌کنند.
این گندم‌کار گفت: بعضا مسئولان حاضر نیستند 200 تومان بیشتر بابت گندم ایرانی بپردازند اما ارز مرجع برای واردات گندم‌های خارجی اختصاص می‌دهند که این سود به جیب کشاورزان خارجی می‌رود و کشاورزان داخلی همچنان از سود تولید بی‌بهره هستند.
