بی بی سی ترمینال امنیتی انگلیس در پوشش رسانه!

بولتن نیوز: مووضع فساد اخلاقی در شبکه خبرسازی بی بی سی و نقش اصلی آن در به آشوب کشاندن جوامعی که سلطه دولت مردان انگلیس و اسرائیل و آمریکا را نمی پذیرند موضوعی است که همواره از سوی کارشناسان و رسانه های کشورهای مورد تهاجم توسط این بنگاه خبر پراکنی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است و در آخرین مورد آن می توان به نقد انجام شده از سوی شبکه اطلاع رسانی افغانستان اشاره کرد.

به گزارش این شبکه  بی بی سی در بزرگ نمایی افراد و یا موضوع های مهم نقش اصلی را داشته و در سه دهه اخیر باعث تغییر و دگرگونی در بسیاری از موارد در افغانستان بوده است. تاجایی که بسیاری از مردم ، این شبکه را نفاق انداز و مخرب پنداشته تمامی تقصیر ها و مشکلات امروزی را بر گردن این شبکه امنیتی که در پوشش کار مقدس رسانه ای عمل می کند، می اندازند

در عصر حاضر، رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی به دلیل تاثیرات عمیق، سریع و گسترده‌ای که در حوزه‌های مختلف انسانی دارند، دغدغه‌های جدی را به وجود آورده‌اند.

ذهنیتی که از کارکرد رسانه در نظر مردم ،‌ چه عادی و چه تحصيل كرده ، رواج يافته است، این است كه وسايل ارتباط جمعی قدرتی فوق تصور دارند و می توانند افكار فلسفی و سياسی را منقلب نموده شكل تازه ای بدان بخشند و به اختيار تمامی رفتارها را هدايت نمايند.

در همین حال کارکرد رسانه ها در عرصه سیاست خارجی متفاوت با کارکرد آن ها در حوزه سیاست داخلی است. این موضوع مهم نباید مورد غفلت روزنامه نگاران، پژوهشگران و یا دولتمردان قرار گیرد. حتی در کشورهایی که از الگوی آزادی گرای رسانه ای تبعیت می کنند، مدیران رسانه ها وقتی به جای امور داخلی، مسایل مربوط به سیاست خارجی را پوشش می دهند، به خوبی فشار سنگین سیاسی را روی شانه های خود احساس می کنند.

عرصه سیاست خارجه کشورها امروزه بسیار متفاوت تر و گسترده تر از گذشته کار می کند و کشورهای بزرگ جهان هر کدام برای اهداف سیاسی امنیتی خود این ابزار را به خدمت گرفته اند و رسالت رسانه را از مسیر اصلی آن منحرف کرده اند.

رسانه‌ها به نحو عام يک وظيفه مهم به نام آگاه‌سازی را در شرايط عادی انجام می دهند اما در شرايط ويژه کنونی يک وسيله بسيار مهمی در بحث حکومتداری، جهانگيری و جهان‌داری دارند و در مديريت برداشت جامعه تاثير بسيار زيادی خواهند داشت.

برخی رسانه ها، از قبیل تلویزیون و رادیوی صدای آمریکاVOA و تلویزیون و رادیوی BBCرسانه نیستند، بلکه سازمان های امنیتی هستند که در پوشش رسانه فعالیت می کنند و ابدا برنامه‌ها و رویکرد آنان و همکاران آنان، رسانه‌ای نیست!

اما در عين حال کاری که اين رسانه ها در حالت عادی انجام می دهند اين است که رسانه يک تصوير مثتبی را برای داخل و خارج از کشور خودی مطرح می ‌کند اما در زمانی که روابط حالت چالشی دارد رسانه به ويژه رسانه‌هایی که توسط آن کشور وزارت خارجه و نهادهای مرتبط تغذيه می‌کنند کار کرد خود را از دست می ‌دهند.

اين رسانه‌ها کاری را که انجام می‌دهند اين است که تلاش می‌کنند به نوعی با انتقال خبر روحيه کشوری که در آن با چالش قرار دارند بهم بريزند که برای انجام اين کار روش‌های خاص خود را دارند و در عين حال روحيه داخلی خود را تقويت می‌کنند. البته لازمه اين گونه تصوير ايجاد کردن برخی مواد خام همچون تحليل و يا خبر هستند.

اساس استفاده از اين اقدام به زمان تاسيس BBC باز می ‌گردد،BBC کار سياسی خود را به عنوان حامی منافع انگلیس آغاز کرد و BBC فارسی نيز توسط دولت انگليس در سال 87 با بودجه 15 ميليون پوندی وارد عمليات شد.

BBC مخففBritish Broadcasting Corporation) ) است. بی‌ بی ‌سی بنگاه خبری بزرگی که ۲۶ هزار کارمند دارد و بودجه سالیانه‌اش ۴ میلیارد پوند یعنی حدود ۸ میلیارد دالر است.

شعار بی‌ بی ‌سی این است: هر ملت باید با صلح و آرامش با ملتی دیگر صحبت کند، در حالی که خلاف آن عمل می کند.

در حال حاضر گفته می شود که بی ‌بی ‌سی یک شرکت دولتی نیمه‌خود مختار است. این شرکت توسط هیات امنای بی ‌بی ‌سی اداره می‌شود و به قول خودشان ،تحت هیچ نفوذ تاجر و سیاستمداری نیست و فقط به مخاطبین خود پاسخگو است.

فضایی که این رسانه ها ایجاد می کنند کاملا امنیتی است و مدیران آن نمی‌توانند ادعا کنند که فرآیندی رسانه‌ای را مدیریت می‌کنند، بلکه آنان یک فرآیند امنیتی را با پوشش رسانه‌ای مدیریت کرده‌اند.

کسی تردیدی ندارد که BBC کار رسانه‌ای را در راستای اهداف سیاسی انگلیس انجام می‌دهد. اقدامات آنان برای این است که جامعه را از حالت تعادل خارج کنند و در نتیجه در جامعه حرکتی ایجاد کنند که منافع خودشان تامین شود.

این رسانه ها برای نیل به اهداف سیاسی خود در اينگونه موارد از خبرهايی استفاده می کنند که به نوعی به عنوان خبرهای دسته دوم در نظر گرفته می ‌شوند و يا اينکه ممکن است خبرهايی به کار گرفته شود که بعضا با واقعيت هم ارتباط داشته باشد اما جزء خبرهای حاشيه‌ای باشد و مهمتر از متن است که در اصل خبر نمی‌آيد.

اين‌ رسانه‌ها تلاش بسياری داشتند که خبرهای اين چنينی را که انتقال پيدا نمی ‌کنند به کار گيرند و پالايش دهند و در واقع اين رسانه‌ها مي‌کوشند تا از اين طريق نقاط ضعف را برجسته کنند و خطی را برای نفوذ، ضربه زدن و ايجاد ضعف روحيه در جامعه مقابل خود به وجود آورند.

بر همين اساس ما شاهد هستيم که اين اقدام انجام می‌ شود البته بايد گفت که اساس کار آنان نو نيست و آنان همواره اين کارها را انجام داده‌اند اما استفاده از شبکه‌های جديد تعاملی و اجتماعی برای جذب بعضی از نيروهايی که به انگيزه‌های مختلف به اين رسانه‌ها متصل می ‌شوند، برای گردآوری اطلاعات حاشيه‌ای که انتقال آن در سطح رسانه غير مرسوم است قابل توجه بوده و از پالايش و يافتن اين اخبار خطوطی را ترسيم می ‌کنند که بر اساس آن استراتژی رسانه‌ای عليه منافع کشور مقابل طراحی شود.

فرآیندی به نام جمع آوری اطلاعات آشکار و نیمه پنهان و دسته بندی آن برای انتقال به بیرون وجود دارد، در دهه‌های گذشته این مساله با استفاده از مجموعه مکانیسم‌هایی که نام آن جاسوسی است انجام می‌شد و به نظر می‌رسد در این فرآیند نوسازی انجام شده است؛ جمع آوری اطلاعات از نظر طرف‌های غربی به سمت پوشش هایی به نام خبرنگاری رفته است و خبرنگاری فقط یکی از انواع آن است.

اما ممکن است کسی که این کار را انجام می‌دهد اصلا مطلع نباشد که چه کاری می کند و در اغلب موارد هم این گونه است؛ یعنی فرآیند به گونه‌ای نا آگاهانه انجام می‌شود که فرد در یک فعالیت امنیتی ایفای نقش کرده و خودش از کاری که انجام می‌دهد اطلاع ندارد، اما افراد دیگری کل فرآیند را اداره می‌کنند و می‌دانند چه نقشی و توسط کدام بازیگر ایفا می‌شود.

تبدیل اخبار خاص به امواج رسانه‌ای در این فرآیند مساله‌ای است که باید به آن توجه شود. یعنی اینکه یک خبر خاص و یا معضل اجتماعی از یک گوشه‌ای از جامعه رسانه‌ای برداشته می‌شود و توسط BBC و مجموعه‌ای از سایت‌های هم هدف آنان، برخی از عناصر در داخل کشور هدف ، چنان پردازش می‌شود که گویی این مساله اول کشور است و این فرآیند موج سازی فرآیندی برنامه ریزی شده است.

فاز عملیات روانی یعنی اینکه ذهن جامعه را به گونه‌ای شکل بدهید که جامعه به سمت افکار مورد نظر سوق پیدا کند، یعنی در جامعه مشکلاتی همچون قفل شدن بازار، ‌از دست رفتن اعتماد مردم به سیستم حکومتی، ‌تبدیل شدن حرکات اعتراضی به حرکتهای امنیتی، از بین رفتن کارآمدی دستگاه‌ها و نا امیدی به آینده کشور ایجاد شود.

هدف کلی هر عملیات روانی روحیه ملت مقابل است و درصدد تضعیف روحیه عمل می‌کنند و ظاهر قضایا را بگونه به چینش می گیرند که انگار هیچ عناد و نیت بدی وجود ندارد.

بی بی سی چهار هدف از جمله اعتبار زدایی، اعتماد زدایی، مشروعیت‌ زدایی و کارآمد زدایی را دنبال می‌کند.

یعنی آنان در اعتبار زدایی به دنبال از بین بردن اعتبار نظام طرف مقابل و حرکت انقلابی مردم به اشکال مختلف هستند.

در اعتماد زدایی نیز قصد دارند تا اعتماد مردم نسبت به حکومت، مردم نسبت به مردم و حکومتی ها نسبت به یکدیگر را از بین ببرند.

کارآمد زدایی نیز یکی از اهداف کلی آنان است و در حال حاضر می‌بینیم که دایما سیاه نمایی می‌کنند به گونه ‌ای که به روحیه مردم از طریق ایجاد نگرش منفی و القای یاس و ناامیدی ضربه بزنند.

وقتی فعاليتی امنيتی در پوشش فعاليت مدنی قرار می‌گيرد چند اتفاق از جمله ايجاد پوشش، آسان كردن كار و ايجاد توجيه برای فشار به نظام کشور هدف می افتد، منافع دنيای استكبار بويژه انگلستان از چند سال قبل به سمت مدنی سازی و اجتماعی سازی فعاليت‌های امنيتی سوق پيدا كرده است و اين مساله هوشياری ملت ها را می‌طلبد.

بستر تمامی فعاليت‌های رسانه‌ای آنان پشتوانه سياسی دارد و از لحاظ اقتصادی نيز تامين می‌شوند، در اين زمينه تفاوت‌هايی ميان رسانه‌های انگليسی و آمريكايی وجود دارد، رسانه‌های آمريكايی معمولا شكاف بيرون را تقويت می‌كنند يعنی به عنوان يک رسانه بيرونی، منافع دولت آمريكا را در مقابل نظام کشور هدف ، تقويت می‌كنند. اما انگلستان بر اساس سيستمی كه دارد اين كار را انجام نمی‌دهد و تلاش می كند تا رنگ خودش را تا حدوی بیرنگ كند و تمام شكاف‌ها را دورنی نشان دهد.

این تفاوت را بخوبی می توان در فعالیت رسانه های آمریکا و انگلیس در افغانستان مشاهده کرد.

در افغانستان آنگونه که بی بی سی در راستای اهداف و سیاست هایش موفق عمل کرده ، هیچ رسانه دیگری نتوانسته است عرض اندام کند.

بی بی سی در بزرگ نمایی افراد و یا موضوع های مهم نقش اصلی را داشته و در سه دهه اخیر باعث تغییر و دگرگونی در بسیاری از موارد در افغانستان بوده است. تاجایی که بسیاری از مردم ، این شبکه را نفاق انداز و مخرب پنداشته تمامی تقصیر ها و مشکلات امروزی را بر گردن این شبکه امنیتی که در پوشش کار مقدس رسانه ای عمل می کند، می اندازند.

اما امروز بسیاری از مردم از اهداف شوم این شبکه مطلع شده از توجه به این رسانه پرهیز می کنند.

از سوی دیگر گفتنی است که BBC دچار بحران‌های متعددی است. بنابراين به زدن حرف‌های متناقض رو می‌آورد كه نشان دهنده نوعی آشفتگی درون سازمان است. BBC از همان ابتدا رسانه‌ای بی اعتبار بود و دليل اين مساله نيز وابستگی آشكار و غيرقابل انكار به دولت انگلیس است، چناچه در اساسنامه BBC آمده است كه اگر منافع ملی دولت انگليس اقتضا كند دروغ هم می ‌گويد.

يكی از بحران‌هايی كه BBC گرفتار آن شد عدم رعایت مسایل اخلاقی است، بگونه ای که شاهد بودیم BBC اخیرا بزرگترین بحران های خود را تجربه کرد. سردمداران بی بی سی معتقدند که رسانه‌ها نمی‌توانند اخلاقی باشند و به مسایل اخلاقی پایبند بمانند، زیرا رسانه‌ها در محیط پر رقابت و برای سودآوری بیشتر تلاش می‌کنند. در چنین وضعیتی، اگر رسانه دنبال رعایت اخلاق باشد، از رقبا عقب مانده و به سود نخواهد رسید. رسانه حرفه ای، رسانه ای است که به دنبال جذب حداکثر سود و منفعت است و کمتر به قید و بندها پایبند است.

ماجرای جیمی ساویل، مجری متهم به آزار جنسی کودکان در دهه های گذشته و همچنین گزارش منتشر شده در مورد یکی از سیاستمداران با سابقه از حزب حاکم (لرد آلیستر مک ‌آلپاین، مسوول مالی حزب محافظه‌ کار انگلیس) مبنی بر آزار جنسی کودکان، کار را به آنجا رساند که جورج اِنت ویستِل، مدیر کل بی بی سی بعد از تنها چند هفته روی کار آمدن، از کارش کناره گیری کرد.

جیمی ساویل یکی از برجسته‌ترین مجریان بی ‌بی ‌سی در دهه 70 و 80 میلادی بوده و اخیرا مشخص شده است که وی در زمان فعالیت خود به ده ‌ها کودک و نوجوان تجاوز جنسی کرده است. ساویل در سال 1990 نشان شوالیه را از ملکه الیزابت دریافت کرده بود.

پیتر ریپون سردبیر برنامه معروف نیوزنایت است و خود اذعان کرده که چندی پس از مرگ جیمی ساویل، مستندی مربوط به ادعاهای مطرح شده در مورد وی را کنار گذاشته و از پخش آن جلوگیری کرده است. او اعلام کرده است که برای کنار گذاشتن این برنامه از سوی مدیران خود در بی‌بی‌سی تحت فشار بوده است.

ریپتون در مطلبی در وبلاگ خود تلاش کرد تا این اقدام خود را توجیه کند. وی در این مطلب گفته است که این برنامه را به این دلیل کنار گذاشته که به زمان‌بندی برنامه‌های بی‌بی‌سی لطمه می‌زده، چراکه همزمان با برنامه‌های بزرگداشت ساویل در سال 2011 بوده است.

با خودداری بی بی سی از پخش مستندی که از اتهامات وارده به سویل پرده بر می داشت، بحران بزرگ بی‌بی‌سی آغاز شد.

انتشار این خبر موجب شد تا بی‌بی‌سی بار دیگر در معرض خشم انگلیسی‌ها و به خصوص خانواده‌های قربانیان سویل قرار بگیرد.

با بالا گرفتن اعتراضات به بی‌ بی‌ سی و مدیران برنامه نیوزنایت، بی ‌بی ‌سی ضمن صدور بیانیه‌ای از زنانی که در کودکی قربانی جیمی سویل شده بودند، عذرخواهی کرد.

انتشار این خبر به رسوایی بزرگی برای شبکه بی‌ بی‌ سی بدل شده و برخی نظیر جان سیمسون که از مجریان قدیمی بی ‌بی ‌سی است، این رسوایی را بدترین بحران 5 دهه اخیر این شبکه دانسته‌ اند

اما سوالی که همه اذهان را به خود معطوف می کند این است که در این جریان، برنامه نیوز نایت، مدیر آن مسوول است، پس چرا مدیر کل بی بی سی جورج اِنت ویستِل استعفا می دهد؟

این نشان دهنده این است که در بی بی سی مساله اشتباه چقدر جدی است.

در پاسخ باید گفت: بی بی سی رسانه ای است با 90 سال سابقه، روزانه صدها ساعت برنامه به زبان های مختلف، در رادیو ، تلویزیون و سایت منتشر می شود. در این رسانه اشتباه بسیار نادر است. اگر هم یک بار اشتباهی رخ دهد این مساله آنقدر جدی است که مدیر کل این تشکیلات که بیش از 20 هزار نفر کارمند دارد احساس می کند که باید مسوولیت قبول کند و استعفا دهد.

با وجود آنکه سردبیر برنامه نیوزنایت بی ‌بی ‌سی به دلیل سرپوش گذاشتن بر اتهامات وارده به مجری معروف این شبکه مجبور به کناره ‌گیری شد، نخست‌ وزیر انگلیس معتقد است بی ‌بی ‌سی باید به سوالات، جدی پاسخ بگوید.

در همین حال نفیسه کوهنورد مجری برنامه نوبت شما بی بی سی فارسی در باره گزارش هایی که اخیرا در رابطه با فساد اخلاقی در میان پرسنل بی بی سی فارسی منتشر شده است، آب پاکی را روی دست کسانی ریخته که تا کنون تلاش می کردند این روابط را انکار کنند و ضمن عادی دانستن روابط ضربدری جنسی در میان همکاران این شبکه گفته است: روابط ضربدری یا زیگزاگی که به ما نسبت دادند در اینجا یک امر طبیعی و عادی هست و مختص به من نیست.

بحث فساد اخلاقی در بخش فارسی بی بی سی همچون بخش انگلیسی آن این روزها سایت ها و شبکه های اجتماعی را پر کرده است. در مواردی این روابط حالت تجاوزگونه به خود گرفته به گونه ای که پرونده های شکایتی در دادگاه های انگليس و آمریکا در این مورد مفتوح شده است.

یکی از کارکنان بی بی سی به صراحت بیان کرده است که شرط پیشرفت در این شبکه برقراری ارتباطات افسار گسیخته جنسی با مدیران ارشد بخش است در غیر اینصورت امکان رشد به اصطلاح حرفه ای در محیط کار فراهم نخواهد شد.

او حتی تصریح کرده بود مدیران ارشد بی بی سی کارکنان بخش فارسی را مانند برده های جنسی می بینند که هرازگاهی شهوتشان را با آنها ارضاء می کنند.

يكي از مجريان زن شبكه بی بی سی می گوید كه به طور مداوم، حتی موقعی كه در حال اجرای برنامه بوده، مورد آزار و اذيت جنسی قرار گرفته است.

اين سخنان را ليز كرشاو، گزارشگر سابق راديو بی بی سی مطرح كرده که بعد از يك مجموعه شهادت‌های تكان دهنده در باره تجاوز و سوء استفاده جنسی سرجيمی ساويل مطرح می‌شود.

كلير مك آلپاين (دختر ۱۵ ساله‌اي كه خودكشی كرد)، در دفتر خاطراتش ادعا كرده بود كه مجريان و برخی افراد مشهور ديگر از او سوء استفاده كرده ‌اند.

پولیس انگلیس اعلام کرد که جیمی ساویل که در سال 2011 در سن 84 سالگی از دنیا رفت، حداقل به 25 دختر نوجوان که برخی از آنها 13 سال بیشتر نداشتند تجاوز کرده است.

شبکه تلویزیون فارسی بی بی سی بعد از آغاز کار و جلب توجه بسیاری از مخاطبان فارسی زبان دچار حاشیه های غیر اخلاقی و افسردگی های شدید در میان برخی کارکنان خود شده است.