فیلم های ضدانقلابی؛ خروجی نهادهای انقلابی!

به گزارش بولتن نیوز به نقل از سراج۲۴- معصومه دوستی| سی‌و‌یکمین سفر سینماگران با قطار جشنواره به ایستگاه پایانی رسید و تصویری متفاوت در خاطر مخاطبان کشید.پرداختن به ژانرهای اجتماعی و کمرنگی داستان های انقلابی از نکات قوت و ضعف این جشنواره بود.

به گزارش سراج۲۴ مطمئنا وجود برخی فیلم ها را نمی توان نادیده گرفت و می توان به سازندگان نو ظهور آنها امیدوار بود ولی قالب اصلی و قابل توجه فیلم ها دور از انتظاربود و متاسفانه به دلیل فقدان مدیریت قوی، از سازمان‌ها و نهادهایی چون تبلیغات اسلامی، فارابی و صداوسیما فیلم‌هایی بیرون می‌آید که کاملاً ضدانقلابی هستند.

مدیریت دوره اخیر را اگر بخواهیم با مدیریت‌های گذشته مقایسه کنیم، خیلی نمی‌توان به آن نمره منفی داد چرا که در دوره‌های قبلی مدیریت سینمایی آن‌چنان ضعف‌های جدی داشته که ضعف‌های این دوره ممکن است به چشم نیاید. جشنواره امسال نشان داد که به جوان‌ها و فیلم اولی‌ها می‌توان بیشتر از قدیمی‌ها اعتماد کرد فیلم «دهلیز» به عنوان کارهای اولیه بهروز شعیبی بسیار خوب بودو باید به سینمای ایران برای ورود یک کارگردان توانا تبریک گفت.

«حوض نقاشی» بسیار دلچسب بود ، اما حیف که اواسط فیلم موضوع فراموش شد و به سوی انتقاد جامعه رفت .

فیلم «برلین منفی 7» تأسف آورترین فیلم جشنواره امسال بود و به گفته حبیب کاوش رئیس شورای صنفی نمایش این فیلم باید محاکمه شود؛ فیلمی که با هزینه و اموال بیت المال ساخته شده است وکاملا به نفع کشور آلمان است.

از «جیب بُرِ خیابان جنوبی» نیز نمی توان به راحتی گذشت. فیلمی که به نظر می رسد غیر از آموزش دزدی هیچ هدف دیگری را دنبال نمی کرد!

اما در نهایت می توان گفت برای جشنواره ای که امیدوار کننده ترین فیلمش «قاعده تصادف» است باید تاسف خورد و گفت: «جای خالی فیلمهای زیادی در جشنواره سی و یکم حس شد و تنها افسوسی باقی ماند

با توجه به استقبال مردم از فیلم های این دوره متاسفانه نمی توان به فیلم های منتخب در این جشنواره نمره خوبی داد. استقبال مردم و حضور آنها را می توان نشان از دیده شدن و رونق سینما دانست اما با بی تدبیری و بی مدیریتی باز هم باید شاهد خالی شدن سالن ها باشیم.

مردم خود را مشتاق برای دیدن نشان داده اند و اکنون زمان آن رسیده است با برنامه ریزی و ساختن آثار درخور توجه فرهنگ  انقلاب را به خورد بیننده داد و در زمان اندکی خواهیم دربافت که بیننده چگونه با اثار انقلابی و فرهنگی ارتباط برقرار می کند.

به امید آن روز که جشنواره فیلم فجر آنقدر فیلم پرمحتوا و خوب داشته باشد که کار برای داوران این جشنواره سخت و طاقت فرسا شود.