پیشکسوتان؛ غایبان بزرگ جشنواره سی و یکم

گروه فرهنگی ـ فرناز عبادی: برگزاری جشنواره فیلم فجر هر ساله با کمبود ها، کاستی ها و البته با شگفتی هایی نیز همراه است. یکی از اتفاقاتی که در این دوره و نسبت به سایر دوره ها خود را نشان داده است، حضور فیلمسازان پیشکسوتی مانند رخشان بنی اعتماد، بهرام بیضایی، مجید مجیدی، مسعود کیمیایی و احمدرضا درویش است. مدتی است که این چند فیلمساز اثری را روانه جشنواره نکرده اند و از این رو بیش از همه با فیلمسازانی روبرو هستیم که نخستین تجربه های خود را به عنوان کارگردان به یدک می کشند. 

به گزارش بولتن نیوز؛ رخشان بنی اعتماد از جمله کارگردانانی است که امسال فیلمی را به جشنواره نفرستاده است. گفته شده با این که فیلم وی برای پخش آماده بوده ولی به احتمال زیاد بنی اعتماد فیلمش را برای اکران عمومی می فرستد. بنی اعتماد به همراه فیلمسازان نامبرده از جمله کسانی هستند که تا به حال سیمرغ های بسیاری را به خانه برده اند. امسال به غیر از مهرجویی و پوران درخشنده، دیگر فیلمسزان قدیمی حضور ندارند و باید دید که آیا فیلمسازان جوان تر می توانند مسیر گذشتگان را با شور و شوق بیشتری ادامه دهند یا خیر.

جسارت جوانان ستودنی است

روز اول جشنواره سی ویکم این بار با حضور چند فیلم اولی آغاز شد. ابراهیم شیبانی با فیلم «هیچ کجا،هیچ کس» در این دوره شرکت دارد. او به عنوان فیلمسازی که سالها سابقه دستیاری را در کارنامه خود دارد، در این فیلم و با استفاده از حضور بازیگران چیره دست به تجربه ای نو زده است. مهناز افشار، محمدرضا فروتن، صابر ابر و رضا کیانیان از بازیگرانی هستند که در این فیلم هنرنمایی کردند.

جلسه نقد و بررسی این فیلم پس از نمایش آن برای اهالی رسانه در نظر گرفته شده بود و بازیگران این فیلم نیز در آن شرکت داشتند. مهناز افشار از افرادی بود که دلیل حضور خود در این فیلم را بیشتر بر اساس فیلمنامه خوب و پر از گره دانست. او تاکید داشت که به هنگام نمایش فیلم نیز با خودش فکر می کرده که آیا این گره ها تا به پایان فیلم می تواند به خوبی حل شود و برای مخاطب جذابیت داشته باشد.

از اتفاقات جالب در سالن سینما حضور برخی از هنرمندان از جمله ابراهیم حاتمی کیا بود که فیلم «چ» ساخته او به دلیل مشکلات فنی به این دوره نتوانست در این دوره از جشنواره شرکت کند. حاتمی کیا در جلسه نقد و بررسی این فیلم نیز شرکت داشت و طبق معمول عکاسان و خبرنگاران در کنار وی و همراهانش حلقه زده بودند.

به نظر می رسد اختصاص بخشی برای کارگردان های نسل جدید و فیلم اولی می تواند موقعیتی را ایجاد کند تا رقابت بیشتری برای کسب سیمرغ بین جوان ترها به وجود آید. شادی و خوشحالی کسب سیمرغ کمک می کند تا آنان به کیفیت بهتر اثر خود نیز بیندیشند. از جمله اتفاقات جالب دیگر پس از نمایش فیلم،حضور رضا کیانیان به عنوان یک بازیگر پیشکسوت در کنار جوانان و خبرگزاری ها بود که به دور او حلقه زده بودند و با وی گفتگو می کردند.

کیانیان نیز مثل همیشه با روی خوش و حرفهای کارشناسی شده با خبرنگاران و فیلمسازان به گفتگو نشسته بود. حضور گرم و صمیمی افشار و کیانیان در راهرو مقابل سالن نمایش فیلم و در کنار هنرمندان، منتقدین و خبرنگاران بسیار دیدنی بود و تصویر جالب و تماشایی را ایجاد کرده بود.

فیلم دیگری که توانست در میان فیلم های پخش شده در روز اول به خوبی خودنمایی کند فیلمی به نام «او خوب سنگ می زند» نوشته و کارگردانی سید هادی محقق بود که در فضای بومی ساخته بود. این فیلم روایتگر پسر نوجوانی است که در یک روستا به همراه برادر و مادر مریضش زندگی می کند. او طی اتفاقی با مسئله قاچاق و گلوله درگیر می شود و در این مسیر با رفتارهای متفاوتی از سوی انسان ها روبرو هستیم. با این که اشخاص در این فیلم به زبان محلی خود صحبت می کردند و همه چیز زیرنویس می شد اما فضا به هیچ وجه خسته کننده نبود و با تشویق های تماشاگران مواجه شد. نمایش این فیلم نشان داد که حتی در فضای بومی نیز می توان اثری قابل قبول را ارائه داد.

فیلم بعدی اما برای یکی دیگر از پیشکسوتان یعنی فرامرز قریبیان بود که «گناهکاران» نام داشت و طبق معمول از تم پلیسی برخوردار بود. فیلمنامه این فیلم نوشته سام قریبیان پسر فرامرز قریبیان بود که به نظر می رسد بیش از همه فضایی غیرایرانی داشت و شباهت کمتری به فضای پلیس آگاهی در ایران داشت.