افزایش غیر قابل پیش بینی قابلیت های هسته ای ایران فقط منوط به یک دستور است

گروه انرژي ـ فشار افسار گسیخته اروپایی های بحران زده به ایران و تحریم همه جانبه، کشور را در زاویه خاصی می برد. برخی افراد مطلع از جمله مسئولین آمریکایی تحریم های اینگونه را مقدمه جنگ می دانند که توسط غربی ها تدارک دیده شده است و مدل عراق را در نظر دارند که پس از تضعیف شدید بنیه اقتصادی کشور هدف، اقدام به عملیات نظامی نیز خواهد شد هر چند در مورد ایران چنین تصوری خام و کوته بینانه است ولی اگر واقعا چنین چیزی را مد نظر قرار داده اند واکنش طبیعی ایران چه خواهد بود؟

به گزارش بولتن نیوز، طبیعی است که هیچ کشوری منتظر نخواهد نشست تا بنیه خود را ضعیف شده ببیند و آنگاه وارد جنگی شود که نتیجه آن از قبل معلوم است. اگر منطقا رفتار و عکس العمل ایران را سنجش کنیم چنین تصور خواهد شد که ایران برای دفاع از خود در چنین جنگی از همه امکانات و مقدورات خود استفاده نماید و با الهام از دستور خداوند در آیه شریفه " و اعدولهم..." خود را تجهیز نماید.

از این رو خروج فوری از   NPT و تجهیز به موانع بازدارنده و تدافعی عظیم!، هزینه بر کردن تردد آزاد نفتکش ها در خلیج فارس، رها کردن انرژی متراکم جهان اسلام در سراسر جهان و تهدید متقابل منافع حیاتی کشورهای متخاصم، اقدام پیشدستانه علیه دشمنان و ناامنی شدید جهان و در ورطه جنگ رفتن کل جهان که البته از توانمندی های خاص کشور ایران به خاطر ایدئولوژی جهان شمول آن می باشد، از مواردی است که می توان برشمرد و اهداف در دسترس آن می باشد.

طبیعی است با توجه به شناختی که از رفتار ایران در مقابل تهدید منافع حیاتی خود از سوی استراتژیست های جهانی وجود دارد، آنها هرگز به این سمت نخواهند رفت زیرا می دانند که در ایدئولوژی شیعه چیزی به عنوان ذلت و تحقیر شدن وجود ندارد و هرگز رهبران ایران تن به چنین وضعیتی نخواهند داد. مضافا اینکه فرهنگ ملی و اسلامی ایرانیان نیز پذیرای تحقیر جهانی نبوده و به آسانی حالت عصیان جهانی خواهند گرفت.

آنچه که مهم است تصویر واقعی و بایسته ای است که قدرت های جهانی باید از توانمندی های ایران داشته باشند که تا حدودی بسیار دارند لیکن بقول رهبر معظم انقلاب برخی عملیات رسانه ای و روانی غرب گاهی به حدی سنگین است که ممکن است این تصور غلط را برای رهبران قدرتها نیز ایجاد کند که گویا وضعیت همان گونه است که رسانه ها منتشر کرده اند. این خطری است که استراتژیستهای غربی نیز به وفور به آن اشاره و رهبرانشان را از لفاظی های افسار گسیخته بر حذر داشته اند.

اخیرا یکی از مقامات بلند پایه روسی در مصاحبه ای عنوان کرده بود که غرب با فشار بیش از اندازه به ایران این کشور را مجبور خواهد کرد که موضع سخت تری بگیرد و تدارک بیشتری نماید زیرا چنین فشار و تحریمی حتی علیه کره شمالی که دارای بمب هسته ای است نیز صورت نگرفته!.

وی آنگاه خطاب به آنهاگفت اگر ایران احساس کند که این فشارها تا زمانی است که به موانع بازدارنده هسته ای مجهز نشده و در صورت دسترسی به آن، غرب از ترس هم که شده فشارها را کم خواهد نمود، فکر نمی کنند که چنین اتفاقی بیافتد؟ وی هشدار عاقلانه ای به غرب داد.

معلوم نیست غرب با چنین اقدامی ( تحریم همه جانبه) چه چیزی را هدف گرفته است و چرا این چنین دست خود را خالی می کند؟ به فرض اگر ایران به خاطر همه این بی عدالتی ها اراده کند که از NPT خارج و بازرسان را اخراج نماید آن وقت آنها چه فشار دیگری می توانند اعمال نمایند بیش از این؟

همه شواهد و قرائن حاکی از آن است که ج.ا.ا از سال 2003 قادر نهایی کردن توانمندی های هسته ای بوده و امکانات و هم علم آن را داشته و دارد و عدم استفاده از آن نه به خاطر توان و تکنولوژی و نه به خاطر ترس از واکنش جهانی بوده بلکه دکترین کشور و مهم تر ازآن فتوا و نظر شرعی مقام معظم رهبری بوده که به این سمت نرفته است.

البته آگاهان غربی و دانشمندان علوم هسته ای آنها به خوبی واقفند که افزایش غیر قابل پیش بینی قابلیتهای هسته ای ایران! با توجه به پیشرفت و توانمندی هسته ای ایران فقط منوط به یک تصمیم و دستور است! لذا غربی ها و اروپایی های ورشکسته و در گیر بحران های اقتصادی بی سابقه نباید موجبات عصبانیت ملت ایران را فراهم کنند که به نقطه بی بازگشت شیفت گردد.

آنها به درستی می دانند که در جنگ تحمیلی صدام به نمایندگی از غرب علیه ایران، وقتی صدام حسین اقدام به موشک باران و بمباران شهرهای کشور اسلامی ایران نمود و هزاران غیر نظامی بیگناه را هدف قرار داد تا مدت ها ایران خویشتنداری نمود و علی رقم دستور قرانی مقابله به مثل ننمود ولی وقتی مردم به ستوه آمده کشور و خانواده های جانبازان و شهدا در نمازهای جمعه و راهپیمایی های عظیم فریاد موشک جواب موشک را سر دادند در کمتر از چند روز فتوا و دستور برای تادیب متجاوز صادر گردید بگونه ای که علی رقم رجز خوانی صدام که جنگ شهرها را سلاح عظیم می دانست فورا مجبور به عقب نشینی گردید.

در جنگ هشت ساله وقتی غرب و اروپایی ها صدام را به سلاح و هواپیماهای خاص تجهیز کرد تا فروش نفت ایران را متوقف کند و جنگ نفت کش ها را راه انداخت آن زمان نیز اقدامات مقابله ای حتی به زدن کشتی ها و ناوهای آمریکایی نیز کشیده شد آنهم با سلاح ها و مقدورات ضعیف آن زمان و این همواره دشمنان ملت ایران بودند که مجبور به عقب نشینی می شدند.

آیا واقعا دنیای غرب تمایل دارد خود را وارد جهنمی کند که خلاصی از آن تا ابد امکان پذیر نباشد؟