از موضع گیری در برابر رژیم صهیونیستی تا ارسال سفیر به تل آویو، همه و همه نشان از تغییراتی در این دولت انقلابی دارد که امکان جذب به هر سو را دارد.
به همین دلایل به گفت و گو با حسن هانی زاده(کارشناس مسائل خاورمیانه) پراخته ایم که در ذیل از نظر خوانندگان محترم می گذرد.
بولتن: در یک تحلیل کلی، می توان از شخصیت مرسی به عنوان یک اسلامگرا یاد کرد یا ملی گرا؟
در ابتدا به نظر می رسید که شخصیت مرسی، یک شخصیت اصولگرای اسلام گرا است که به مدت 30 سال با نظام حسنی مبارک کار کرده است.
اما با روی کار آمدن مرسی و موضع گیری مصر در مورد مسائل منطقه و به خصوص در رابطه با سوریه به نظر می رسد که مرسی با ظاهری اسلامی همان رویکردهای آمریکایی را در پیش گرفته است و به نظر می رسد با ادبیات و اصطلاحاتی جدید انقلاب مردم مصر به انحراف می رود.
با توجه به اینکه محمد مرسی 22 سال از عمر خود را در آمریکا سپری کرده و فرزندان او نیز تابعیت آمریکایی دارند، این گمان می رود که مرسی در مواقعی اهداف آمریکا و اسرائیل را دنبال می کند.
تعیین سفیر مصر در تل آویو و مخالفت با دولت ضد صهیونیستی سوریه زنگ خطری بزرگ برای مردم مصر به حساب می آید.
بولتن: به نظر شما کمک 3میلیاردی ایالات متحده به مصر چه تاثیری بر سیاست خارجی مرسی داشته است؟
تعیین سیاست خارجی مرسی متاثر از عوامل متعددی است؛ اول اینکه کمک های اقتصادی و مالی ایالات متحده از زمان امضای قرارداد ننگین کمپ دیوید به این طرف، موجبات این مسئله را فراهم آورده است که سیاست خارجی مصر در مطابقت با آمریکا باشد.
همچنین کمک های مالی عربستان و قطر به مصر موجب می گردد تا سیاست خارجی مصر همراه با ملاحظات این کشورها و اتحادیه عرب باشد.
اقداماتی نظیر سرمایه گذاری 18 میلیارد دلاری قطر در مصر و مساعدت 7میلیاردی عربستان به این کشور نشان می دهد که مصر نمی تواند به همین زودی ها سیاست خارجی مستقلی را اتخاذ نماید.
بولتن: با توجه به این موارد، آینده روابط مصر و رژیم صهیونیستی چگونه ارزیابی می شود؟ آیا شاهد استمرار رابطه به همان شیوه رژیم سابق خواهیم بود؟
به روابط میان رژیم صهیونیستی و مصر می بایست از 2 منظر نگریست: از بعد رسمی به نظر می رسد دولت مصر در شرایط فعلی لااقل برای ادامه دریافت کمک از ایالات متحده، رابوط خود را با رژیم صهیونیتی ادامه دهد.
اما از بعد مردمی باید دقت داشت که دیدگاه مردمی در این کشور نسبت به رژیم سابق تغییر پیدا کرده است و مردم بیشتر از سابق به رژیم صهیونیستی بدبین هستند. علاوه بر این به دلیل اشتراکات عقیدتی میان اخوان المسلمین و حماس این نوید را می دهد که در آینده همکاری بیشتری میان این دو گروه دیده شود و در نتیجه سیاست خارجی مصر تغییر کند.
بولتن: بنابر این در شرایط فعلی شاهد تغییر چندانی نخواهیم بود؟
به هرصورت محمد مرسی از سویی در تلاش است که رضایت گروه های اسلام گرا را جلب نماید و از سوی دیگر کمک های مالی آمریکا ادامه یابد لذا جمع میان این دو موضوع متضاد امر دشواری است.
از سویی با دستور اخیر مرسی مبنی بر باز شدن مرز رفح در می یابیم که این اقدام متاثر از گزوه های اسلامگرا بوده است و از سوی دیگر در بعضی از موارد شاهد پیروی مرسی از سیاست های عربستان و قطر بوده ایم.
بولتن: به نظر نمی رسد که کمک 3 میلیارد دلاری وابستگی آنچنانی برای دولت مرسی به وجود نمی آورد و می باست این وابستگی را در جای دیگری جستجو کرد!
باید به این نکته توجه داشت که اقتصاد کشود مصر به آمریکا، عربستان و قطر وابسته و ایالات متحده و رژیم صهیونیستی از 25 سال پیش به این سو ساختار اقتصادی مصر را به دست گرفته و کشاورزی بسیار قدرتمند مصر را نابود کرده اند.
از طرف دیگر همین کشورها توانستند 60درصد کشاورزی مصر را به قبطی های مسیحی که عمدتا تابعیت آمریکایی و غربی دارند، منتقل کردند.
همچنین بیش از 14 میلیارد دلار از بودجه مصر وابسته به گردشگری است که در صورت تغییر ساختارها در این کشور، این میزان با کاهش روبرو خواهد بود.
بنابر این تا زمانی که اقتصاد مصر این وابستگی ها را داراست نمی توان انتظار سیاست خارجی مستقلی را از مصر در برابر زیاده خواهی های رژیم صهیونیستی و ایالات متحده در منطقه داشت.
بولتن: آیا مرسی متاثر از اخوان المسلمین است یا به عنوان فردی مستقل عمل می کند؟
بسیاری از اقدامات مرسی متاثر از فشارهای اخوان المسلمین است اما از سوی دیگر مرسی خود را نماینده همه مردم مصر می داند و در صورتی که اقدامی خلاف منویات اخوان انجام می دهد به دلایلی است که ذکر شد.
به نظرم تا زمانی که مصر به ثبات سیاسی و اقتصادی دست نیابد همچنان شاهد این دگانگی خواهیم بود.
بولتن: آیا پس از عبور مصر از دوران گذار به وضعیت ثبات(سیاسی و اقتصادی) باز هم شاهد این دوگانگی در عمل خواهیم بود؟
در صورتی که مصر به ثبات اقتصادی برسد، ساختار کشاورزی خود را تقویت نماید و ارزش پول ملی این کشور نیز بازگردد، مرسی به تدریج از رژیم صهیونیستی فاصله می گیرد و قطارهای خارج شده از ریل را به مسیر خود بازمی گرداند و دوباره مصر را به دوران استقلال واقعی زمان عبدالناصر بازمی گرداند.
مرسی پس از این دوران به شاکله اسلامی خود بازمی گردد و در شرایط فعلی به دلیل عوامل داخلی و جامعه بین الملل نسبت به شعارهارهای خود در مورد مردم مصر به این ترتیب عمل می کند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com