اراذل= ناکس ، فرمایه ، پست

به بيان ديگر، اين طرح، يك خواسته عمومي است و افكار عمومي در اجراي آن، پشتيبان نيروي انتظامي است. اراذل و اوباش يا همان «ناكسان بي‌سروپاي جلف» كه در همه كشورها با تيپ‌هاي ظاهري متفاوت وجود دارند مخل آرامش شهروندان و خانواده‌ها هستند و هرگونه اهمال و كم كاري نهادهاي انتظامي در برخورد با آنان، مايه نقد و اعتراض است. 

اقداماتي كه از سوي اين طيف انجام مي‌شود در بسياري از موارد به اندازه‌اي تكان‌دهنده است كه اميد به زندگي را تحت‌الشعاع خود قرار مي‌دهد. سرقت، تجاوز به عنف، زورگيري، باجگيري، ايجاد رعب و وحشت، قتل، چاقو و قمه كشي، آدم ربايي و كودك آزاري از مهم‌ترين سرفصل‌هاي اقدامات اين گروه به شمار مي‌رود. 

چند سال پيش كه نيروي انتظامي اين طرح را براي نخستين بار به اجرا درآورد، اقدامات اراذلي كه دستگير مي‌شدند در رسانه‌ها منتشر مي‌شد. يكي از كارهايي كه فردي از همين رذل‌ها انجام داده بود به قدري تكان دهنده و فراموش نشدني بود كه قابل وصف نيست. اين فرد رذل، به زور وارد خانه يكي از همسايه‌ها شده بود و در مقابل چشم پدر خانه به زن و دخترش... 

اين افراد به قدري كارنامه‌هاي خود را سياه كرده‌اند كه كسي ديگر دلش به حال آنان نمي‌سوزد. چرا از كودك و نوجوان و جوان گرفته تا زن و مرد و كهنسالان، همه و همه از اراذل مي‌ترسند، از آنها فرار مي‌كنند و نسبت به آنها حس انزجار دارند، حتي بسياري از خود خانواده‌هاي اراذل و اوباش هم از آنان بيم دارند. 

هرچند عوامل گوناگون خانوادگي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي در ايجاد و رشد طيف اراذل مؤثر است و بايد توسط كارشناسان در اتاق‌هاي پژوهش مورد بررسي و تحقيق قرار بگيرد اما در حال حاضر، اكثريت اين افراد از مرحله نصيحت پذيري و اصلاح با مذاكره عبور كرده‌اند و چاره‌اي جز برخورد انتظامي با آنان نيست.
 
در محله‌هايي كه يك يا چند فرد رذل حضور دارند، مدرسه رفتن بچه‌هاي محله با اضطراب و دلهره است، خانواده‌ها شب‌ها با خاطر آسوده سر بر بالين نمي‌گذارند، پارك‌هاي محله مكان جرم و خلاف است، دختران و زنان در امان نيستند و خلاصه اينكه «امنيت، زنداني است.»