کشف کشتارگاه اسب و الاغ در تهران

چرا کسی نمی آید بررسی جامعه شناسانه ای بکند که چرا این گونه جرم ها شایع و رایج شده است؟!
دلیلش فقط و فقط این است که کسی برای ارتکاب اینگونه جرم ها ترسی و وحشتی از عقوبت ندارد. اگر هر کس بداند که اگر این جرم را مرتکب و دستگیر شود، دودمانش به باد خواهد رفت، دیگر هیچکس جرأت انجام آن جرم را نخواهد داشت.
حالا باید دید که چرا مجازات در ایران بازدارنده نیست؟ چرا سی چهل سال است به مرحوم خلخالی فحش میدهند؟ چرا 30 40 سال است به مولفه های قدرت در کشور مانند پلیس و پاسدار و بسیج و قاضی و..... فحش میدهند و تخریب؟
چرا قانون مگذارند که مثلا پلیس مملکت، در تعقیب مجرم و اغتشاشگر و خرابکار و.... اگر فرار کرد رفت داخل دانشگاه، حق ورود و تعقیب ندارد؟
و یا سی، سی و پنج سال است شعار تساهل و تسامح و نفی خشونت و یا الفاظ مسخره رافت اسلامی و اسلام رحمانی و این چرندیات را می دهند؟
علیهذا، همه این سناریوها و این قبیل برای کوک کردن یک سازهایی بوده و هست که در اثر این سازها همه چیز ول بشود و کسی از اعمال قانون و مجازات و جریمه و این قبیل ترسی نداشته باشد و همه مجازات در کشور آبکی شود همه برای ا تکاب جرم جسور شوند که الان شده اند و مثلا یکی مثل طبری کارچاق کن قوه قضائیه، در دادگاه جلوی قاضی بایستد و با زبان یک متری و طلبکارانه و مدعی و آن طور جسورانه حرف مفت به قاضی بزند وبه ریش مردم بخندد.
باید آنچنان محکمه هایی داشته باشیم که حتی آدمی که حق با او هم باشد، یک نگرانی از داخل شدن به آن محیط داشته باشد، تا چه رسد به مجرم، آنهم مجرمی که با جان و سلامتی هزاران و بلکه میلیون آدم بازی کند!