سازمان ملل متحد: طبل تو خالی

به گزارش بولتن نیوز، دکتر مریم عاشق معلا: پژوهشگر ارشد پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه شریف : سازمان ملل متحد(United Nations) یک سازمان بین‌دولتی برای حفظ امنیت و صلح جهانی، گسترش روابط دوستانه میان کشورها و رسیدن به همکاری و هماهنگی در عملکرد ملت‌ها است. سازمان ملل متحد بزرگ‌ترین، معروف‌ترین و قدرتمندترین سازمان بین‌دولتی در جهان است. اعضای این سازمان تقریباً شامل همه کشورهای مستقلی می‌شود که از نظر قوانین بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌اند.
این سازمان به اصطلاح قدرتمند در سال 2015 سندی را به تصویب رسانده است تحت عنوان " اهداف توسعه پایدار" (SDGs) که همه ی کشور های عضو(193 کشور) به آن متعهد شده اند، این سند طرحی مشترک برای صلح و رفاه برای همه‌‌ی مردم کره‌ی‌ زمین، در حال حاضر و آینده تا سال۲۰۳۰ ارائه می‌دهد. در آن، ۱۷ هدف توسعه پایدارقرار دارد که یک فراخوان فوری برای اقدام همه‌‌ی کشورها (توسعه یافته و در حال توسعه) در یک مشارکت جهانی است.
اما اکنون که در غزه جنایتی فجیع در حال رخ دادن است و هر 15 دقیقه یک کودک فلسطینی کشته می شود و آب و برق و انرژی را از مردمان بی سلاح و بی پناه دریغ کرده اند، کجا هستند حامیان و سردمداران و متعهدان به اهداف توسعه پایدار؟
مگر نه این است که اکنون همه اهداف توسعه پایدار بطور غیر مستقیم و 11 هدف آن بطور مستقیم نقض شده است؟

مهمترین اهداف توسعه پایدار که اسرائیل نه تنها در راستای تحقق آن‌ها متعهد نبوده بلکه شرایط را بدتر کرده است، شامل اهداف زیر است:
هدف اول: جهانی بدون فقر
هدف دوم: پایان دادن به گرسنگی
هدف سوم سلامت و تندرستی برای همه
هدف چهارم: آموزش با کیفیت
هدف پنجم برابری جنسیتی
هدف ششم آب پاک، بهداشت و فاضلاب
هدف هفتم: انرژی مقرون به صرفه
هدف هشتم: کار مناسب و رشد اقتصادی
هدف نهم: صنعت و زیرساخت
هدف دهم: کاهش نابرابری
هدف یازدهم: شهرها و جوامع پایدار
هدف شانزدهم: صلح، عدالت
هدف هفدهم: مشارکت برای رسیدن به اهداف سوال اساسی این است: چطور باید با کشوری که برخلاف تعهداتش و بر خلاف آرمانهای مصوب سازمان ملل متحد عمل کرده رفتار کرد؟
توسعه پایدار باید از اولویت‌های جهانی باشد و جامعه بین‌المللی باید به توسعه پایدار و حفظ صلح تأکید کند و تمامی کشورها را به پایبندی به این اهداف تشویق کند و با متجاوز برخورد کند. این اقدامات تنها با همکاری بین‌المللی و پیروی از اصول انسانی قابل دستیابی هستند و باید به عنوان اولویت‌های بین‌المللی مورد توجه قرار گیرند. اگر سازمان ملل و اعضای آن به مقابله با این جنایت جنگی اسرائیل که در تضاد با اهداف توسعه پایدار هم است، نپردازند، بسان طبل توخالی خواهند شد و اعتبار خود را از دست خواهند داد.