به گزارش بولتن نیوز به نقل از صبح نو، محمدامین نجفیان- ادبیات دفاع مقدس از مهمترین حوزههایی است که در سالهای مختلف با حمایت رهبر انقلاب رونق روزافزونی گرفته و کتابهای خوبی در ژانرهای مختلف در این حوزه تولید شده که برخی هم مورد توجه رهبری انقلاب قرار گرفته است. بار تولید این نوع آثار باکیفیت بر دوش نویسندگانی است که به جای منافع فردی، به اشاعه ارزشهای دفاع مقدس میپردازند و عمر خود را وقف این امر کردهاند؛ مرتضی سرهنگی یکی از همین نویسندگان است که رهبری بارها مدح او را گفته و تأییدشان کردهاند.
سرهنگی تمام عمر خود را وقف ادبیات دفاع مقدس کرده و یکی از بنیانگذاران مکتب ادبی حوزه هنری در کشور است که منشاء تولیدات باکیفیت و مخاطبپسند در حوزه دفاع مقدس است. در گفتوگو با احمد یوسفزاده، نویسنده کتاب دفاع مقدسی «آن 23 نفر» و از دوستان نزدیک مرتضی سرهنگی، در مورد فعالیتها و نقش او در رونق ادبیات دفاع مقدس صحبت کردیم که در ادامه میخوانید.
با وجود تعریف و تمجیدهای مکرر رهبری از آقای سرهنگی، چرا ایشان از این تعریف و تمجید بهرهوری و استفاده نکرده است؟
آقای سرهنگی عمق دارند، جوی کوچکی نیستند که جاری شدنشان سروصدا راه بیندازد. نهرهای عمیق بیصدا حرکت میکنند. به نظر من اینکه تعجب کنیم چرا سرهنگی تعریفهای رهبری را در بوق و کرنا نمیکند، خود همین تعجب یا سوال کردن هم در مورد ایشان درست نیست. ایشان نیازی به دیده شدن ندارند. راستش را بخواهید، من هم هیچوقت کوچکترین ارادهای از جانب ایشان برای دیده شدن ندیدهام. درختی نیستند که زیر بار تعلق باشند.
به نظر شما چرا آقای سرهنگی همچنان در حوزه دفاع مقدس و ادبیات پایداری قلم میزنند و دلیل نپرداختن ایشان به سایر موضوعات و حوزهها چیست؟
مرتضی سرهنگی اینگونه لابد برای خودش برنامه ریخته است که پیامرسان روزهای مقاومت، خون و خمپاره باشد. این عرصه، خودش یک دریاست. یک دریای پر از مرواریدهای نامکشوف. حالا این غواص باتجربه چرا باید ول کند برود لب یک جوی کوچک ماهی بگیرد؟ وانگهی مرتضی دیگر با این قهرمانان وطن، رفیق ششدانگ شده، بخواهد هم نمیتواند دل بکند و جای دیگری برود.
به نظر شما، دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری چه بازنمایی و نقطه قوتی در این عرصه ایجاد کرده است؟
حوزه هنری و دفتر ادبیات و هنر مقاومت راه را نشان دادند. مرتضی، بهبودی و دوستانش از یک کانکس کوچک شروع کردند و امروز راه پر تیراژترین و محبوبترین آثار جنگ، از دفتر کوچک مرتضی میگذرد. امیدوارم کیفیت آثار این حوزه و دفتر، در طوفان تحریفها، غلوها و کتابسازیها پایین نیاید و هر روز رگهای تازه از گنج جنگ را پیدا و بهرهبرداری کنند.
چرا با وجود این دفتر، فعالیت ایشان، چاپ و شمارگان بالای کتب دفاع مقدسی و ادبیات پایداری، ولی همچنان در میان افکار عمومی خلأ فهم کامل از آن حس میشود؟
این خلأ پر شدنی نیست، زیرا آن حماسهها تمامشدنی نیستند. جای خالی رمانهای بزرگ همچنان در ادبیات دفاع مقدس خالی است. ادبیات دفاع مقدس مربوط به هیچ گروه خاصی، جز ملت بزرگ ایران نیست. بنابراین بزرگان ادبیات کشور، اگر دل در گروی این آب و خاک دارند که دارند، نباید از نوشتن برای قهرمانان وطنشان رویگردان باشند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com