تایوان از اولین پهپاد انتحاری خود رونمایی کرد

به گزارش بولتن نیوز به نقل از یورو نیوز، همزمان با تشدید فشار نظامی چین، تایوان روز سه‌شنبه از پهپاد تهاجمی قابل حمل با کوله‌پشتی خود رونمایی کرد. این پهپاد مشابه مدل‌های آمریکایی است که سربازان اوکراینی آن‌ها را در جنگ با روسیه به کار می‌گیرند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه جمعیت ۲۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفری تایوان همواره زیر تهدید تهاجم نظامی جمهوری خلق چین زندگی می‌کنند و پکن این دموکراسی خودمختار را قلمرویی می‌داند که در صورت لزوم و هر موقع که بخواهد می‌تواند اشغال می‌کند.

مخاصمه‌جویی‌های پکن در سال‌های اخیر و در دوران ریاست جمهوری شی جینگ‌پینگ تشدید شده و تهاجم نظامی روسیه به اوکراین هراس تایوان را از اقدام مشابه چین عمق بخشیده است.

موسسه ملی علم و فناوری چونگ-شان که یک شرکت صنایع جنگ افزاری تحت کنترل ارتش تایوان است، روز سه‌شنبه از پهپاد‌های انتحاری جدید خود رونمایی کرد. این پهپاد‌های جدید تایوانی مشابه پهپاد‌های آمریکایی سوئیچ‌بلید ۳۰۰ هستند که توسط سربازان اوکراینی در جنگ با روسیه به کار گرفته می‌شوند.

بنابر اعلام موسسه ملی علم و فناوری چونگ-شان، این پهپادهای یک‌بار مصرف به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هم قابلیت حمل در کوله‌پشتی را دارند و هم قادرند قبل از این که به هدف برخورد کنند ۱۵ دقیقه در آسمان پرواز کنند.

چی لی‌پین، رئیس این موسسه با اشاره به برد ۱۰ کیلومتری و وزن سبک آن‌ها گفت: «این پهپاد‌ها به دلیل سبکی و قابل حمل بودن مثل نارنجک بزرگ پرنده هستند. آن‌ها در حمله به اهداف نزدیک به ساحل‌هایمان قابل استفاده‌اند.»

آقای چی همچنین گفت که تایوان در حال توسعه نسل بعدی پهپاد‌های انتحاری خود شامل پهپاد‌های بزرگ‌تر با برد بیشتر است. پهپاد‌های انتحاری می‌توانند همچنان که مواد انفجاری را حمل می‌کنند، پیش از برخورد با هدف، ایستایی خود در آسمان را حفظ کنند.

چین سال گذشته در پاسخ به بازدید نانسی پلوسی، رئیس وقت مجلس نمایندگان ایالات متحده از تایپی، مانور نظامی گسترده‌ای را آغاز کرد. برخی از کارشناسان این مانور را تمرین نظامی چین برای تهاجم به تایوان دانستند. این امر منجر به افزایش تنش در منطقه شد.

متحدان تایپه خواستار اتخاذ دکترین جنگ نامتقارن موسوم به «استراتژی جوجه‌تیغی» شده‌اند. این استراتژی که مشابه استراتژی اتخاذ شده توسط ارتش اوکراین در مقابل روسیه است، تهاجم نظامی را برای ارتش بزرگتر چین دشوار می‌سازد و بر به‌کارگیری سیستم‌های تسلیحاتی به نسبت ارزان‌‌تر و قابل حمل و همچنین آموزش غیرنظامیان تاکید دارد.