وزارت‌ ارشاد باید از غار محدودیت‌ها خارج شود

گروه فرهنگی: بگذارید بدون مقدمه برویم سر اصل مطلب: در یک سازمان، وظیفه ارتباط با همه آنهایی که خارج از سازمان محسوب می‌شوند، با کیست؟ مثلا در یک اداره، آیا فقط مدیر آن اداره موظف به ارتباط با افراد و مجموعه‌های خارج از آن اداره است یا اینکه باید برای شخصیت‌های حقيقي و حقوقي منتصب به آن اداره، این کارویژه طراحی شود تا هرکس به تناسب تعیین شده، ارتباطات لازم را برقرار کند؟

به گزارش بولتن نیوز، جواب این سوال البته بدیهی‌ست و صدالبته خیلی از آنهایی که مخاطب این مطالبه هستند در مقام بیان و نظر، ادعا دارند که در مجموعه ما، همه آنهایی که ظرفیت لازم برای ارتباط سازمانی دارند، برای این منظور موظف هستند. اما در عمل باید دید این ادعاها در کجای کار قرار دارند؟ آیا در عمل، ارتباط سازمان یا اداره مدنظر، در مدار مطلوب است یا اینکه همراه با محدودیت بوده و عملا کارایی لازم را ندارد؟

این قاعده که گفته شد، در خصوص وزارت ارشاد امروز صادق است. وزارت ارشادی که به نظر می‌رسد عموم ارتباط خارج از سازمانی آن با شخص وزیر است و ديگر معاونان، چندان به این امر ورود نمی‌کنند. چرا معاونین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به طور مستقیم با رسانه ها و افکار عمومی ارتباط برقرار نمی کنند؟ چه دلیل خاصی برای این اقدام وجود دارد در حالی که معاونین وزارتخانه های دیگر دقیقا برعکس آن عمل می کنند؟

آیا اگر هریک از معاونین تخصصی این وزارتخانه، پاسخگوی موضوعات ماموریتی و تخصصی خود باشند، افکار عمومی منطقی تر اقناع نمی شوند؟ چرا وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی تمام وظیفه ی ارتباط گیری با رسانه ها را برعهده گرفته است؟ آیا این روش، تکلیفی از سوی شورای اطلاع رسانی دولت است یا یک تصمیم مدیریتی درون سازمانی وزارتخانه؟

آیا با این سیاست، جایگاه رفیع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اذهان قشر نخبه ی فرهیخته ی ادبی، فرهنگی و هنری- که بیش از هر زمان دیگر نیازمند ارتقاء ارتباط نزدیک و صمیمی با بخش نظارتی حوزه ی فرهنگ و هنر حاکمیت سیاسی مستقر می باشد- رو به افول و تضعیف نمی رود؟

خروجی های این سیاست با هر منشاء و دلیل توجیهی، در مجموع تبعات منفی داشته و خواهد داشت، که مهم ترین آنها افزایش شکاف میان اهالی فرهنگ و ادب و هنر کشور- به عنوان قشر نخبه ی واسط میان حاکمیت با جامعه- با دستگاه و مدیران رسمی نظارتی عرصه فرهنگ کشور است؛ رویکردی که به شدت نیازمند ترمیم فوری و جدی آن هستیم!