جیحون بایراموف و عباس موسوی در یک خط مشترک علیه ایران

گروه بین الملل- مصطفی مطهری: آنچه در ماه های اخیر در سیر نزولی روابط باکو با تهران رخ داده است خلاصه ایی ست از چند متغیر چالش، تنش و تهدید. در واقع آنچه باکو در راه پیمودن آن است خط و نشان و شاخ و شانه کشیدن برای ایران می باشد؛ این رویکرد باکو علیه تهران نتیجه چند اتفاق مهم است 1- توهم باکو 2- نقش تحریکی و پشتیبانی ترکیه و صهیونیست ها از آن 3- لابی قدرتمند علیف در ایران و سکوتی که در عرصه رویارویی رسانه ای با باکو در ایران حاکم شده است.

به گزارش بولتن نیوز ، با این وجود همه آنچه در این باره به آنها اشاره شد به اینجا ختم نخواهد شد بلکه عوامل دیگری نیز وجود دارد که عملاً از سوی دست اندرکاران ایران در حوزه سیاست خارجی ایفا می شود. بارها درباره رویکرد معنادار سفیر معلوم الحال ایران در باکو نوشته ایم و نسبت به خطرات اقدامات وی در ذیل حمایت های گاه و بیگاه او از رژیم باکو گفته ایم که شواهد حاکی از آن است که گویا هشدارها کارساز نبوده و گوش شنوایی در این باره وجود نداشته تا گوش موسوی را بپیچاند.

اخیرا خبری منتشر شده است که آن در جیحون بایراموف(وزیر امور خارجه آذربایجان) گفته است«اخیراً تنش خاصی در روابط جمهوری آذربایجان و ایران وجود دارد. آذربایجان هرگز حامی تنش این روابط نبوده است. گفتگوهای زیادی با همکار ایرانی خود داشتیم و او نیز حمایت خود را از توسعه روابط اعلام کرده است. موضع جمهوری آذربایجان این است که روابط باید در چارچوب احترام متقابل و عدم مداخله در امور یکدیگر توسعه یابد».

این خبر به خودی خود جای طرح هیچگونه تحلیلی ندارد چونکه آنچه وزیر خارجه باکو درباره آن صحبت کرده از منظر منافع ملی کشورش مطرح شده و عملاً در راستای صیانت از آن گام برداشته است. اما نکته جالب توجه در این باره بازنشر این خبر توسط موسوی سفیر ایران در باکو است. در واقع موسوی با بازنشر این خبر نه تنها بر گفته های وزیر خارجه باکو صحه گذاشته و آنها را تأیید کرده است بلکه به نوعی با این اقدام خود نشان داده که وی در راستای منافع باکو گام بر می دارد و عملاً اعتقادی به تأمین منافع ایران ندارد. ثانیاً این اقدام جاهلانه(شما بخوانید عامدانه و عالمانه) سفیر ایران در باکو در بازنشر این خبر به معنای عدم درک وی از شرایط و طرح مسائلی است که در این خبر توسط وزیر خارجه باکو مطرح شده است. در واقع وزیر خارجه باکو با طرح اینکه آذربایجان هرگز حامی تنش در روابط فی مابین نبوده است تلاش کرده تا توپ را در زمین ایران بیندازد و به نوعی ایران را عامل مداخله معرفی کرده که پایبند به اصول احترام متقابل نیست.

حال باید پرسید با توجه به فحوا و محتوای این خبر و انتشار آن از سوی موسوی، سفیر ایران با انتشار این خبر که این روزها عملاً تریبون دار باکوست چه هدف و غرضی دارد؟ اگر از روی ندانستن است که نشان داده لیاقت و شایستگی نمایندگی منافع ایران در باکو را ندارد و اگر عامدانه اینگونه عمل می کند که شواهد نشان می دهد این چنین است سوال اینجاست چرا هنوز بر ماندن وی در باکو اصرار دارند؟ آیا واقعا در وزارت خارجه ایران کسی در این باره از خود سوالی نمی پرسد که موسوی چرا بر طبل حمایت از باکو می کوبد؟ آیا واقعا از نظر وزارت خارجه موسوی صلاحیتی دارد که نسبت تغییر او انفعال دارند؟ حامی موسوی کیست که اینگونه تیشه بر ریشه ایران می زند و کسی پیگیر او نیست؟