با گذشت حدود ۲۷ سال از پخش یک برنامه نمایشی در صدا و سیما٬ یکی از کاربران اینترنت- مدیر صفحه کارتوهای قدیمی- با انتشار عکسی، خاطرات این گروه و بسیاری از بینندگان جوان آن روز را زنده کرده و سپس با برقراری ارتباط با یکی از اعضای گروه، مشاغل فعلی آن ها را جویا شده است. او نوشته: این مجموعه نمایشی از جمله بهترین نمایش های صحنه ای در سال های جنگ بود که با بازیگران نوجوان کار شد . اجرای تأترهای صحنه ای و نوجوان بودن بازیگرها ...باعث می شد ارتباط خوبی با بچه ها برقرار کند.اما راستی الان بازیگرهایش چه می کنند؟
از چپ : امیر عباس تقی پور : مدیر مسول ماهنامه مدیریت ارتباطات و مدیرعامل شرکت فرهنگ فیلم تهران.
علی صالحی : از کارشناسان ارشد سازمان امور مالیاتی.
محمد رضا رحیمی ( نقر نشسته بالا) : خبری از وی در دست
نیست!
حسین اسماعیل بیگی : (نفر پایین) : از مدیران مالی بیمارستان
شهدای هفتم تیر شهرری.
احمد صادقی : از مدیران ارشد جمعیت هلال احمر.
سید حسین یعقوبی : مدیر تولید تلویزیون
تهیه کننده مجموعه : مجید قناد \ نویسنده: محمد چرم شیر \ کارگردان: کریم اکبری مبارکه
گفتنی است در سال های ۶۳ و ۶۴ که صدا و سیما فقط دو شبکه تلویزیونی داشت، نمایش های هفتگی با عنوان بچه های محله مخاطبان زیادی را جلب کرده بود. در این نمایش ها که در دکوری ساده و در یک خرابه شکل می گرفت بازیگران با استفاده از سبک بازی در بازی به ایفای نقش های مختلف و متفاوت می پرداختند! خودشان بودند٬ پدر می شدند٬ نقش دکتر را بازی می کردند و... هربار مسئله ای را مطرح و به کمک هم در پایان نمایش٬ گره گشایی می کردند. البته شروع این نمایش ها از شبکه یک و با نمایش می خواهم حرف بزنم بود که در آن مسعود (امیر عباس تقی پور) به دلیل لکنت زبان٬ مورد تمسخر همکلاسی های خود قرار می گرفت. او بعداً با کمک آن ها و ممارست فراوان٬ توانست اعتماد به نفس از دست رفته خود را بازیافته و در پایان...
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
من و داداشم که از بچه های دهه 60 ایم خیلی وقتا از این مجموعه یاد می کنیم.اما هیچ کدوممون نتونستیم اونو پیدا کنیم. شاید بشه از طریق آقای مجید قناد یا آقای کریم اکبری مبارکه این مجموعه رو پیداش کنیم. شاید خود این دو عزیز هم فکر نمیکردن این مجموعه بظاهر ساده این همه طرفدار داشته باشه.
از اونایی که با این دو عزیز آشنایی و همکاری دارند خواهش میکنیم پیگیری بفرمایند.
همتون خوش و شاد و سالم باشید.
همیشه حدود ساعت چهار بعد از ظهر پخش می شد
من هم از شاگردان آقای کریم اکبری مبارکه در مدرسه بودم . تاتر هم باهاشون کار کردم در کانون مال اشتر . بنام تاتر اولیا . یکی از همشاگردیهام در بچه های محله بازی میکرد . اسمش اصغر عرب منفرد بود .
کسی ازش خبر نداره ؟
این برنامه وقتی تلویزیون میگذاشتش من کلاس پنجم دبستان بودم هنوز یادمه عاشق آخرش بودم که یهو بچه ها میپرند بالا عکس میشه
توی قسمتهای اوایلش اینجوری نبود یادمه قسمت های وسطهاش و آخراش میپریدند و عکس میشد فقط یه قسمتش که غمگین بودند و گریه کردن و طبق منوال همیشه مشکل دوستی را حل کنند اون قسمت کنار هم ایستادند و بعضیا مشغول پاک کردن اشکشون بودند که صحنه ی آخر طبق رسمش عکس شد
اولین بار آقای بیژن بنفشه خواه حدود 16یا17 سالشون بود گمونم
توی چند تا قسمت های آخریش حضور داشتن و احتمالا استارت بازیگری ایشان بود....
آخرین قسمتش هم یادمه که بچه ها تند تند خودشون را معرفی کردند..... حدود آخرهای دهه ی 70 یادمه بار شبکه ی یک تکرارش گذاشت
به صدا و سیما پیشنهاد باز پخش بدهید براتون حتما تکرارش میگذارد
خداوند آخر و عاقبت به خیرمان کند ان شاء الله.
بهرحال نسل من با تلویوزن سیاسفید چرخاندن کانل بزرگ شد پیر شدیم رفت چه زود ناگهان دیر شد چه اسان تارها سفید نشسته بر سر ریش مون ای کاش ارزو بزرگ شدن نمی کردیم چه اسان رفت عمر گران خوشا انانکه با دل صفا بی ریا امدند رفتند بیاید خوب باشیم بغض کینه را کنار بگذاریم چه بر ما امد که به جاه خوبی چشم هم چشمی گرفته جاه دوستی را چه شد که به جاه احترام به بزرگان هرکسی گوشه ای با گوشی خود خلوت می کند
از خداوند متعال برای هموطنان شادی سلامی همراه رزق برکت از خداوند ارزو دارم