۲۵ فروردین، روز بزرگداشت عطّار نیشابوری، عارف، متفکر و شاعر بزرگ ایرانی

گروه فرهنگی: عطار در سال ۵۴۰ هجری در نیشابور زاده شد و در ۶۱۸ هجری قمری به هنگام حمله مغول به ایران قتل رسید. از وی آثار متعددی به جا مانده و منطق‌الطیر او از جمله آثار درخشان و جاودان ادبیات فارسی است.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از کانال آذری ها،  استاد محمدرضا شفیعی کدکنی:

«در شعر و در هنر‌ها و در قلمروِ تجربهٔ دینی و تجربهٔ عرفانی ما با ساحتِ عاطفیِ زبان سروکار داریم، به زبانِ عطّار بزرگ با «زبان معرفت» سخن می‌گوییم و از زبان معرفت می‌شنویم نه «زبانِ علم» که قلمروِ زبانِ ارجاعی است. «زبان علم» در اینجا مفهومی دارد که عبارتِ «طول این درخت پانزده متر است» را و «طرحِ نظریهٔ نسبیت» را به طور یکسان زیرِ چتر مفهومی خود می‌گیرد. از سوی دیگر «زبان معرفت» نیز می‌تواند هم عبارت «چه صبحِ باشکوهی است» را زیرِ چترِ خود بگیرد و هم «اَنَاالحقّ‌ِ» حلّاج و «سُبحانی مااَعظمَ شأنیِ» بایزید را و هم تمام گزاره‌های موجود در تمام ادیان و مذاهب و متونِ مقدّس و عرفانی و هنری عالم را.

... به همین دلیل «علم» کهنه می‌شود و «هنر» همیشه نو است.»