آیا عمران خان خواهد توانست مچ آمریکا را بخواباند؟

گروه بین الملل- مصطفی مطهری: خط اتفاقات سیاسی برای ساقط سازی دولت ها در پاکستان اگرچه تازه نیست اما با این حال تحولات در این کشور به نوعی آینده کنش گری های این کشور هسته ای اسلامی را با بعد از دهه ها جابجایی در قدرت بیش از پیش مشخص می کند. در ارتباط با تحلیل تحولات اخیر در پاکستان و بحران سیاسی پیش آمده باید مطلع بحث را بر مبنای جهت گیری ضد غرب گرای عمران خان نخست وزیر پاکستان قرار داد که از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۱۸، با اتخاذ رویکرد ضد آمریکایی، از تمایلات دولتش برای نزدیک شدن به چین و حتی اخیراً روسیه رونمایی کرد. اما آغاز بحران هرچند به این سیاست و رویکرد اعلامی دولت عمرن خان باز می گردد با این حال ماجرای شکل گیری گیری تحولات مذکور در پاکستان و تبدیل آن به یک بحران خبری در عرصه رسانه ای به مسئله رأی عدم اعتماد، دستور برگزاری انتخابات جدید و زود هنگام توسط «عارف علوی» رئیس جمهور پاکستان به توصیه نخست وزیر یعنی عمران خان، انحلال پارلمان(با هدف مقابله با مداخله خارجی) و برانگیخته شدن خشم مخالفان مربوط می باشد.

به گزارش بولتن نیوز، باید خاطر نشان کرد که بحران در پاکستان وابسته به متغیرهای مهمی است که همه این متغیرها در عمل به یک نقطه ختم می شود؛ نقطه ای که باید آن را ناراحتی آمریکا و غرب از شرایطی بوجود آمده در پاکستان در دوران زغامت عمران خان می باشد. در واقع تأثیرگذاری متغیر موجود آنقدر ویژه می باشد که باید از آن به عنوان علت العلل این بحران نام برد.

از این رو و با توجه به حساسیت آمریکا نسبت به رویه موجود در سیاست خارجی پاکستان، با روش سنتی مخالفت سازی که بارها به تغییر دولت ها در پاکستان ختم شده و از آن بهره برداری کرده است تلاش دارد تا عمران خان را نیز از اریکه نخست وزیر ساقط کند. در واقع آمریکا با خلق بحران مذکور در راستای حصول به اهدافش در پاکستان ضمن بسیج نیروهای مخالف عمران خان و همسو با خود و تعطیل کردن دستگاه های حاکمیتی تلاش دارد تا دولت حاکم را نسبت به اداره امور ناتوان و ناکارآمد سازد.

با این حال تحلیل آینده سیاسی این اتفاقات به کجا خواهد انجامید از جمله مواردی است که مفروضات تأمل برانگیزی را شامل خواهد شد. اول اینکه آمریکا همه توان و نیروهای خود را بکار خواهد بست تا تحولات را به سمت عبور از عمران خان و حزب تحریک انصاف پیش ببرد و از راهیابی دوباره آنها به پارلمان جلوگیری کند. دوم اینکه تحریک ارتش به انجام کودتا؛ در پاکستان به عنوان سرزمین کودتاچی ها، دولت ها همواره در معرض کودتا از سوی ارتش بوده اند که عمران خان نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود. در بازی کودتا توسط ارتش به بهانه ایجاد ثبات و امنیت سیاسی – اجتماعی تلاش خواهد شد تا فضا برای تشکیل دولت جناح اسلامی شکل بگیرد. روندی که اگر صورت بگیرد مطمئناً توسط ارتش با نظارت مستقیم و از راه دور آمریکا انجام خواهد شد. وجه دیگر ماجرا نقطه مقابل مفروضات مذکور است یعنی همراهی عمومی با عمران خان و راهیابی دوباره آنها به پارلمان و کسب صندلی اکثریت، که کمی انتزاعی و دور از ذهن خواهد بود چنین مفروضی بتواند موفق از آزمون بیرون بیاید.