چه کسی می تواند باور کند که پارچه چادر هم به کشور قاچاق می شود؟!

گروه اقتصادی- مصطفی مطهری: یکی از معضلات پیچیده اقتصاد ایران، قاچاق کالا می باشد. قاچاق کالا به ایران علاوه بر اینکه به شیوه های مختلفی انجام می گیرد گاهاً برخلاف نیاز داخلی و روند شناخته شده در عرصه اقتصادی – تولیدی و حتی مصرفی صورت می گیرد. در واقع ماهیت تأمین نیاز بازار داخلی وابسته و پیوسته به گردش چرخ های تولیدی نسبت به تولید کالاهای مورد نظر می باشد که با انجام قاچاق لطماتی سخت به آن وارد می شود. واقعیت این است که فاجعه قاچاق کالا، علاوه بر وجود عناصر سودجو و دلال به دلیل عدم وجود نظارت هایی است که در این باره باید وجود داشته باشند ولی شوربختانه وجود ندارند.

به گزارش بولتن نیوز، این موضوع و مسئله مهم بارها با تأکید از سوی رهبر معظم انقلاب در خلال بیاناتشان عنوان شده است. بطوریکه ایشان در ارتباط با تأثیر اقتصادی قاچاق کالا در مورد اخیر در تاریخ 10/ 11/ 1400 در دیدار با تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی فرمودند«جلوگیری قاطع از قاچاق که این یکی از آن کارهای لازم است که من به مسئولین تأکید می‌کنم، جدّی بگیرید این قضیّه را؛ جدّی بگیرید؛ مبارزه‌ی با قاچاق باید کاملاً قاطع و بی‌رحمانه باشد. ملاحظه کنید که حالا این جنس فلان است، بیاوریم استفاده کنیم؛ نه، من گفتم جنس لوکس وارد‌شده را که [به صورت] قاچاق وارد کرده، بیندازید زیر دستگاه خُردکننده، خُردش کنید! وَالّا اگر چنانچه آن را به صورت دیگری وارد بازار کردید، همان می‌شود؛ صنعت داخلی لطمه میخورد»؛ در واقع سیره و باور عملی رهبر معظم انقلاب در این حوزه گویای این است که مبارزه با قاچاق کالا از مطالبات مهم رهبر معظم انقلاب می باشد.

حال علیرغم حساسیت های مطرح شده در این باره، خبرها حاکی از آن است که«60 میلیون متر پارچه چادر مشکی نیاز کشور، از چین، کره و ژاپن به داخل ایران قاچاق می شود»؛ منبع این خبر سخنان «محمد ولدخانی» رئیس اتحادیه بنکداران و طاقه فروشان پارچه می باشد که در گفتگو با نود اقتصادی گفته است«از 90 میلیون مترمربع نیاز کشور به چادر مشکی تنها 10 میلیون آن توسط کارخانه حجاب شهرکرد تولید می شود و 80 میلیون متر مربع مابقی از کره، ژاپن و چین و ... وارد و قاچاق می شود». خبر دیگر در ارتباط با قاچاق کالا به کشور مربوط به پوشاک می باشد. بطوریکه به گفته یکی از تولیدکنندگان پوشاک«ایرانی ها سالی 16 میلیارد دلار پوشاک مصرف می کنند. از این 16 میلیارد دلار فقط 2 میلیارد دلار توسط تولیدکنندگان داخلی تولید می شود و مابقی یا قاچاق است یا بصورت قانونی از خارج می آید».

این دو خبر گویای فاجعه دردناک قاچاق کالا به کشور می باشد. حال سوال اینجاست چرا باید یکی از نیازهای اصیل کشور یعنی پارچه چادر را وارد کنیم؟ چرا از تولید آن در داخل حمایت نمی شود؟ اگر نیاز بازار کم است«که نیست»، چرا قاچاق آن انجام می شود؟ واقعیت این است که در پی خلاء عوامل قانونی – نظارتی در این حوزه، موارد این چنینی کم نیستند که بخواهیم بطور موردی به آنها اشاره کنیم. آنچه از شواهد پیداست، سودهای موجود از بازار قاچاق کالاهای مذکور حکایت از آن دارد که بازار فوق العاده ای به دست قاچاقچیان افتاده است و در کنار آن تولیدکننده داخلی باید فشار و ضرر آن را متحمل شود. حال اگر این رویداد به نحوی دیگر و در حالت معکوس آن روی می داد و از تولید داخلی حمایت می شد شرایط تفاوت پیدا می کرد و اقتصاد و تولید رونق پیدا می کرد و براحتی می توانست کارگشایی  اقتصادی – تولید رخ دهد که همه این موارد نیاز به توجه و همت مسئولان دارد.