1001 دليل براي مرگبار بودن تنهايي

«جان كاسيوپو» محقق دانشگاه شيكاگو و نويسنده پژوهش «اثرات بيولوژيكي تنهايي» نتايج تحقيقات خود را در نشست علمي «روانشناسي اجتماعي» در سن ديه‌گو اعلام كرد.

بر اساس نتايج اين تحقيقات، رابطه‌اي ميان تنهايي و بروز مشكلات قلبي و عروقي، بروز التهاب در بدن، مشكلات يادگيري و نقص حافظه وجود دارد و حتي مگس ميوه ايزوله شده نيز از وضعيت سلامتي بدتري نسبت به ساير مگس ها برخوردار است و زودتر از سايرين مي‌ميرد.

تنهايي داراي اثرات منفي متعددي است كه در يافته‌هاي اين پژوهشگر به آنها اشاره شده است:

تنهايي و مشكلات قلبي و عروقي

اين پژوهشگر، در بررسي‌هاي خود دريافت رابطه‌اي ميان تنهايي و سخت شدن شريان هاي خوني كه منجر به افزايش فشار خون مي شود، وجود دارد.

تنهايي باعث افزايش ترشح هورمون استرس كورتيزول و بالا رفتن فشار خون مي شود؛ به حدي كه فرد در آستانه منطقه خطر و احتمال سكته قلبي و مغزي قرار مي‌گيرد.

سيستم گردش خون افراد منزوي ضعيف است و اين وضعيت عملكرد قلب را دشوار مي‌سازد. شيوع مشكلات قلبي و عروقي در اين گروه بيش از ساير افراد گزارش شده است.

تنهايي و ضعف سيستم ايمني

محققان تغييراتي در برخي از ژن‌هاي سيستم ايمني افراد منزوي مشاهده كرده‌اند. برخي از ژن‌هاي كليدي و مهم كه در واكنش‌هاي ضد ويروسي و توليد آنتي بادي نقش دارند، در بدن اين افراد دچار تغييراتي مي‌شوند كه باعث تضعيف عملكرد سيستم ايمني در مقابل حملات ويروسي خواهد شد.

ديگر يافته‌هاي اين پژوهش حاكيي است ،سيستم ايمني بايد بين حملات ويروسي و تهاجم باكتريايي يكي را انتخاب كند. در بدن افراد منزوي كه جهان را مانند يك مكان تهديدآميز مي‌بينند، ‌سيستم ايمني به جاي تمركز بر تهديدات ويروسي،‌ حملات باكتريايي را انتخاب مي‌كند.

در اين حالت بدن بدون حفاظت ضد ويروسي و توليد آنتي‌بادي مستعد ابتلا به بيماريهاي ويروسي مي‌شود و در نتيجه توانايي براي مقابله با بيماريهايي از جمله سرطان به پايين ترين حد خود مي‌رسد.

افراد منزوي و تنها از خطر بالاي ابتلا به سرطان و بيماريهاي ويروسي برخوردار هستند.

تنهايي و مشكلات خواب

نتايج پژوهش ياد شده نشان مي‌دهد، كيفيت خواب در افراد تنها، تنزل پيدا كرده و بر سلامت جسمي و روحي آنها اثر منفي مي‌گذارد؛ فرد در طول شب بارها از خواب بيدار مي‌شود و طول زمان واقعي خواب بسيار كم است.

تنهايي و ديد منفي نسبت به اجتماع

يافته‌ها حاكي از آن است كه ميزان واكنش شديد به رفتارهاي منفي ديگران در افراد منزوي بيشتر از سايرين است. از نظر افراد تنها، دنيا جاي امني نيست و اين حس را به ديگران نيز القا مي‌كنند. افراد تنها غمگين هستند و باعث ايجاد ناراحتي، سرخوردگي، ناامني جسمي و روحي در ديگران مي‌شوند.

رهايي از تنهايي

بر اساس نتايج اين تحقيق، آموزش مهارت هاي اجتماعي براي ايجاد نگرش مثبت نسبت به اجتماع و جمع كردن افراد دور هم براي گذراندن اوقات فراغت در محيطي شاد، بهترين راه كمك به افراد منزوي و تنهاست.(ايسنا)