بررسی عملکرد کشتی فرنگی ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو

به گزارش بولتن نیوز، پیش از اعزام تیم ملی کشتی فرنگی به توکیو، نظر غالب پیشکسوتان و کارشناسان کشتی این بود که این تیم در المپیک 2020 بیش از تیم کشتی آزاد شانس کسب مدال دارد. هرچند که ستاره‌ای همچون حسن یزدانی که مدال گرفتنش در توکیو قطعی بود، در تیم آزاد حضور داشت، اما یک‌دست و جوان بودن تیم فرنگی باعث می‌شد که همه برای این تیم شانس بیشتری برای کسب مدال قائل باشند.

تیم کشتی فرنگی هرچند نتوانست در گزینشی آلماتی و در ادامه نیز صوفیه، سهمیه‌هایش را تکمیل کند و با 5 کشتی‌گیر روانه توکیو شد، اما در هر 5 وزن بی‌شک شانس مدال داشت.

نتایج پایانی نیز نشان داد که چقدر باور مربیان سابق تیم ملی و بزرگان کشتی فرنگی در این خصوص درست بوده است. تنها تیمی که در هر 5 وزن شانس مدال دارد ،می‌تواند با یک طلا، یک برنز و دو عنوان پنجمی المپیک را تمام کند، خصوصا آنکه تنها کشتی‌گیری هم که جزو نفرات برتر قرار نگرفته، به واسطه مدال برنز سال 2019، یکی از شانس‌های اصلی کسب مدال محسوب می‌شده است.

تیم جوانی که اغلب نفراتش در جهانی نورسلطان محک خورده و در آن جهانی کسب تجربه کرده بودند، با تجربه بیشتری که البته تعویق یک ساله المپیک هم به آن اضافه شده بود، به توکیو رفتند.

امین میرزازاده کم‌تجربه‌ترین کشتی‌گیر اعزامی بود، ضمن اینکه محمدرضا گرایی برای حضور در المپیک از 72 کیلوگرم به 67 کیلوگرم بازگشته بود.

گزارشی از عملکرد فرنگی‌کاران در توکیو را در زیر می‌خوانید:

*وزن 60 کیلوگرم؛ از دست رفتن شانس مدال با کشتی‌گیرِ بدغذا!

علیرضا نجاتیِ جوان که در نورسلطان همه را با عملکرد خوبش شگفت زده کرده بود، یکی از امیدهای اصلی کسب مدال در المپیک محسوب می‌شد. جوان باانگیزه قمی در جهانی 2019 علاوه بر سهمیه، مدال برنز هم گرفت که این نوید روزهای بسیار خوبی را می‌داد.

اما در توکیو اتفاق عجیبی رخ داد. او در همان دور نخست مقابل آرمن ملکیان از ارمنستان با نتیجه 5 بر 5 مغلوب شد و با توجه به شکست این کشتی‌گیر در دیدار بعدی، از دور رقابت‌ها کنار رفت.

این هرگز آن چیزی نبود که از نجاتی با آن همه شایستگی انتظار می‌رفت. بدغذا بودن و تغییر ساعت وزن‌کشی، دلیل پر نکردن بدن او عنوان شد! هرچند که ساعت وزن‌کشی تغییر نکرده و از ابتدا در سایت مسابقات همین ساعت برای وزن کشی در نظر گرفته شده بود، صرفا در مسابقات قبلی فاصله بین وزن‌کشی تا شروع کشتی‌ها بیشتر بود. نجاتی به همین سادگی بدون مدال و دستاورد المپیک را به پایان رساند.

*وزن 67 کیلوگرم؛ قابل پیش‌بینی برای نزدیکان؛ خلق شگفتی برای غریبه‌ها

خیلی‌ها از طلایی شدن محمدرضا گرایی در توکیو به عنوان شگفتی یاد کردند، درحالیکه برای آنهایی که از نزدیک کار ملی‌پوشان را دنبال کرده و در جریان تمرینات و مسابقات بودند، این هرگز یک شگفتی نبود و محمدرضا گرایی از مدت‌ها قبل بوی مدال المپیک می‌داد.

یک عامل مهم دیگر هم تمرکز رسانه‌ها روی برادر بزرگتر بود. او بار اصلی ستاره بودن را در تیم به دوش می‌کشید و همین مسئله باعث می‌شد که برادر کوچکتر بدون فشار روانی کارش را انجام دهد.

محمدرضا گرایی که بی شک ستاره کشتی فرنگی ایران در مسابقات گزینشی آلماتی بود، این بار هم ماموریتش را به صورت کامل و بی نقص در توکیو اجرا کرد و در بهترین جای ممکن، طلایی شد.

او بعد از یک دور استراحت 8 بر صفر جولین هورتا از کلمبیا را برد و درحالیکه در مبارزه دوم به فرانک استابلر آلمانی خورده بود، در یک کشتی بسیار نزدیک و هیجان انگیز با نتیجه 5 بر 5 از سد قهرمان جهان گذشت و در مرحله نیمه نهایی هم 6 بر 1 راماز زوئیدزه از گرجستان را مغلوب کرد. گرایی فینال بدون استرس و قدرتمندانه‌ای را پشت سر گذاشت و 9 بر یک پرویز نصیب‌اف از اوکراین شکست داد. طلای او در شرایطی به دست آمد که خیلی‌ها بعد از شکست دو ستاره اصلی (نجاتی و علی گرایی) از تیم فرنگی قطع امید کرده بودند و به نظر می‌رسید نتیجه‌ای شبیه به ریو و یا حتی بدتر در انتظار این تیم باشد.

*وزن 77 کیلوگرم؛ سکوی حسرت برای ایران و ستاره ناکام

محمدعلی گرایی شایسته تقدیر است، حتی اگر پنجم المپیک شده باشد. او زیبا کشتی می‌گیرد، هر ورزشی به چنین ستاره‌هایی احتیاج دارد که زیبایی را به مخاطبانش هدیه کند. او شاید مارادونای فوتبال در کشتی باشد؛ کسی که لذت تماشای مسابقه را دوچندان می‌کند.

در شرایطی که کشتی فرنگی برای بقا در المپیک‌های دوره های بعدی، نیاز به زیبایی و هیجان و جذب تماشاگر دارد، محمدعلی گرایی این کار را بی‌منت و به زیبایی هرچه تمامتر انجام می‌دهد.

گرایی در المپیک 4 کشتی گرفت، دو برد و دو باخت حاصل کار او بود. اگر توکیو برای او مدال نداشت، برای تماشاگران ایرانی و خارجی کشتی فرنگی، چیزهای زیادی داشت.

محمدعلی گرایی بی‌شک یکی از شایسته‌ترین فرنگی‌کاران دنیا برای مدال طلای وزن 77 کیلوگرم بود، حداقل حقش هم مدال برنز المپیک که در عین ناباوری المپیک 2020 برای کاپیتان تیم ملی فرنگی بدون مدال تمام شد.

نگاهی به سکوی 77 کیلوگرم المپیک چیزی جز حسرت برای کشتی فرنگی ایران برجای نمی‌گذارد. گرایی فقط برای تبدیل کردن برنزهای جهانش به توکیو رفته بود و وقتی شانس فینالیست شدن را با شکست مقابل توماس لورینچ مجار از دست داد، شرایط روحی و روانی لازم برای مبارزه رده بندی را هم از دست داد. خوب شد که برادر کوچکتر به مدال طلا رسید تا خانواده برادران شایسته گرایی، این المپیک را با اندوه فراوان تمام نکنند.

*وزن 97 کیلوگرم؛ نماینده ایران فقط مقابل الکسانیان کم آورد

پیش از توکیو با هر کارشناسی صحبت می‌شد، بعد از علیرضا نجاتی و محمدعلی گرایی، بیشتر از همه برای محمدهادی ساروی شانس مدال قائل بودند. البته بیشتر آنها نظرشان این بود که رقیب اصلی نجاتی و رضا گرایی وزن‌شان هست، که اگر خوب سر وزن برسند قطعا شانس مدال دارند. در این بین نجاتی خوب سروزن نرسید، اما رضا با شرایط خوبی مسابقات را پیش برد.

ساروی هم یکی از کشتی‌گیرانی بود که در نورسلطان حضور داشت، در این سال‌ها روند بسیار رو به رشدی داشته و مدال المپیک حقش بود. حتی توان شکست آرتور الکسانیان ارمنی را هم داشت، اما به هرشکل در مبارزه نیمه نهایی مقابل قهرمان جهان و المپیک تن به شکست 4 بر یک داد و با شکست حریف فنلاندی به مدال برنز رسید.

*وزن 130 کیلوگرم؛ فقط اگر کمی خوش‌شانس‌تر بودیم

امین میرزازاده آخرین کشتی‌گیری بود که به عضویت تیم ملی درآمد. او در لهستان از امین قاسمی منجزی که سهمیه المپیک را گرفته بود و علی اکبر یوسفی جوان پیشی گرفت و به دوبنده تیم ملی در المپیک رسید.

میرزاده کشتی‌گیری قابل، حرف گوش کن، منضبط و جویای آموختن است که شاید اگر کمی خوش‌شانس‌تر بود، در اولین سال ملی‌پوش شدنش می‌توانست به مدال نقره یا برنز المپیک هم برسد.

او بد آورد که هر دو مدعی شماره یک مدال طلای المپیک در گروهش بودند. از طرفی میخایین لوپز کوبایی برای رسیدن به چهارمین مدال طلای المپیکش دوباره به کشتی برگشته بود و از سوی دیگر هم رضا کایالپ نمی‌خواست این المپیک را بدون مدال تمام کند، به همین خاطر میرزازاده ابتدا به لوپز باخت و بعد ازآنکه به شانس مجدد رفت و خودش را به دیدار رده بندی رساند، مغلوب کایالپ شد. او به زودی به مدال جهانی خواهد رسید.

به این ترتیب تیمی که بی‌تردید در هر 5 وزن شانس مدال المپیک داشت، با یک طلای محمدرضا گرایی و یک برنز محمدهادی ساروی به کارش خاتمه داد.