هوشیاری رسانه ای باید از ضرورت های دولت بعدی در برابر تخریب های رسانه ای داخلی و خارجی باشد

گروه سیاسی: دولت دوازدهم با تمام ناکارآمدی ها و سوء مدیریت هایش در شرف رفتن است و دولت سیزدهم آماده تحلیف و سوگند و در نهایت آغاز به کار برای حل مشکلات فراوان موجود در جامعه در عرصه های مختلف اقتصادی – اجتماعی – معیشتی؛ مشکلاتی که دولت تدبیر، با بی تدبیری و گاهاً در ذیل تدبیر عامدانه و تخریب گرایانه موجب خلق آنها شده است.
به گزارش بولتن نیوز، از این رو لازم است پیش از آغاز به کار دولت بعدی در روزهای آتی چند نکته را مورد توجه قرار داد و به آنها اشاره کرد. چرا که شرایط موجود در عرصه دولتداری و وضعیت در شرف نابودی در ساحت های زندگی سیاسی – اقتصادی – اجتماعی موجب شده است تا کار برای دولت بعدی سخت بوده و مسیر مذکور ناهموار و مشکل ساز باشد.
براساس شواهد موجود، 6 ماهه دوم اوضاع بدی در انتظار مردم است. این اوضاع خراب و وخامت بار، که شامل تورم و مصائب مختلف در تأمین مواد اولیه تا مسائل دیگر می شود نتیجه عملکرد دولت فعلی و میراثی است که از سوی این دولت برای دولت بعدی برجای مانده است. به عبارت بهتر انتقال قدرت با هزینه های زیاد(نظریه زمین سوخته)توسط دولت فعلی به دولت بعدی، از جمله شواهدی است که خبر از وضعیت خراب برای 6 ماهه آتی می دهد.
حال سوال اینجاست آنچه در این عرصه اتفاق می افتد چیست؟ مطمئناً دولت تمام تلاش خود را صرف حل مشکلات خواهد کرد چرا که خود مسئول و مکلف به حل آنها می داند و حتی در این باره برخلاف دولت فعلی، مسئول به پاسخگویی می داند.
اما موضوع دیگری که در این باره مطرح است چگونگی پردازش به مشکلات موجود در کشور در 6 ماهه آینده است. امر مسلم این است که حتماً دستگاه و لشکر رسانه ای جریان لیبرال داخلی به همراه رسانه های خارجی و ضد انقلاب از همان ابتدای کار، شروع به تخریب دولت و القاء تبلیغی – ترویجی با برچسب ناکارآمدی به دولت سیزدهم دست خواهند زد. در واقع آنچه تا پیش از این در ایام انتخابات بر علیه رییس جمهور منتخب (رییسی) هدایت رسانه ای می شد با رفتن وی به پاستور به عنوان رییس جمهور تشدید خواهد شد. جالب توجه اینجاست که فعالیت نفاق گونه رسانه ای لیبرال های داخلی در شرایطی اتفاق می افتد که پیش از انتخاب رییس جمهور منتخب عمده آنهابا انتقاد از عملکرد دولت در خلق شرایط موجود، پذیرش دولت توسط هر فردی را به دلیل وضعیت نابه سامان موجود یک اشتباه بزرگ و دیوانگی می دانستند. اما با این وجود علاقه آنها به قدرت موجب خواهد شد تا رویه ای برخلاف گفته های خودشان اتخاذ کنند؛ تلاشی که در این جهت برای تخریب به کار خواهند گرفت نشان از علاقه شدید آنها به قدرت دارد. مطمئناً این تخریب ها جنبه سیاسی – جناحی خواهد داشت و بی تفاوت به مردم و منافع کشور سامان خواهد گرفت. به عبارت روشن تر مدیریت فضای رسانه ای تخریب گرایانه لیبرال ها – ضد انقلاب ها با شاخص های اغوا سازی و بزرگنمایی رسانه ای بی تفاوت به منفعت عمومی و مصالح کشور و نظام رخ خواهد داد.
شاید این سوال در ذهن مخاطبان این یادداشت نقش ببندد که چاره کار چیست؟ و یا اینکه راهکارهای در دسترس در این باره چه می باشد که توسط دولت باید عملیاتی و پیاده سازی شود؟ به نظر می رسد دولت بعدی در مرحله اول باید با آمادگی کامل در این باره وارد میدان شود. بطوریکه دولت در عرصه رسانه ای و در فضای گفتگوی مستقیم با مردم در گام نخست پیش از هر اقدام و عملی باید به تشریح شرایط و آنچه تحویل گرفته است، بپردازد. در مرحله دوم هم بخش رسانه ای دولت سیزدهم نیز در این باره باید آماده هر گونه پاسخ گویی باشد. در واقع دولت باید با مدیریت قوی رسانه ای نه تنها شرایط و گزینه های طراحی شده تخریب رسانه ای را خنثی کند بلکه باید برای هر سوژه تخریبی، پاسخی در خور ارائه دهد و مردم را در این باره به قاضیان و داوران اصلی تبدیل کند.